თბილისის "დინამოს" საბჭოთა კავშირის პერიოდში მსოფლიოს უმრავი მაშინდელი თუ დღევანდელი გრანდი ჰყავს დამარცხებული და მათ შორის არის იტალიური "ნაპოლი", რომელსაც დინამოელები ორჯერ შეხვდნენ - ჯერ 1978 წელს, შემდეგ 1982 წელს. ორივე დაპირისპირება უეფას თასის 1/32-ფინალში მოხდა. ამ სტატიაში კი პირველ მეტოქეობაზე ვისაუბრებთ. იტალიური კლუბები ქართულ გუნდებს ჰგავდნენ - ტექნიკურები, იმპროვიზაციით სავსეები, არტისტულები იყვნენ, ბევრი იცოდნენ და შეეძლოთ, თუმცა თავს დაცვითი ფეხბურთის დოქტრინისაგან ვერ ითავისუფლებდნენ.
"ნაპოლი" იტალიური ფეხბურთის ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი წარმომადგენელია, რომელიც 1978 წლისთვის სხვა გრანდებს ტიტულებით საგრძნობლად ჩამორჩებოდა, თუმცა
ძალიან მიმზიდველი ფეხბურთით გამოირჩეოდა.
წინა წელს გუნდს მედლებისთვის არ უბრძოლია და მხოლოდ მე-6 ადგილზე მოახერხა გასვლა, რამაც საშუალება მისცა, უეფას თასზე მიეღო მონაწილეობა. ახალ სეზონში ახალგაზრდა მწვრთნელმა ჯანი დი მარციომ შემადგენლობა საგრძნობლად გადაახალისა და ახალი გუნდის აშენებას ცდილობდა.
პირველი შეხვედრა თბილისში, 13 სექტემბერს გაიმართა. იმ დროს იტალიის ჩემპიონატი დაწყებული არ იყო და "ნაპოლიც" სპეციალურად ევროთასისთვის ემზადებოდა. როგორც მოსალოდნელი იყო, იტალიელებმა თბილისიდან გოლის გაუშვებლად სცადეს წასვლა და ძირითადად, ყურადღებას დაცვაზე ამახვილებდნენ. ქართველთა სახიფათო ფეხბურთელები ინდივიდუალურ კონტროლზე ჰყავდათ აყვანილი.
თუმცა ფიზიკურ ფორმაში სხვაობა მათ თამაშს დაეტყო - "ნაპოლის" მოთამაშეები მნიშვნელოვნად ჩამორჩებოდნენ თბილისელებს სისწრაფეში, მოძრაობაში, ორთაბრძოლებში, ვერ ახერხებდნენ სწრაფი მეტოქეების შეჩერებას და არც თამაშის წესების უხეშ დარღვევებს ერიდებოდნენ.
ავსტრიელმა არბიტრი ბუცეკი შეხვედრას თავის ქვეყანაში არსებული მიდგომებით სჯიდა და იტალიელების უხეშობას თავიდან არაფრად აგდებდა, თუმცა სტადიონზე შეკრებილი პუბლიკიდან წამოსული ზეწოლის შედეგად 3 ყვითელი ბარათი უჩვენა სტუმრებს. დინამოელებისთვის თამაში უფრო ადვილი გახდა.
უამრავი მომენტიდან თბილისელებმა მხოლოდ ორი გოლის (ყიფიანი - შენგელია) გატანა შეძლეს.
იმ თამაშის მიხედვით, რაც იტალიელებმა აჩვენეს, 2-ბურთიანი სხვაობა შემდეგ ეტაპზე გასასვლელად საკმარისი უნდა ყოფილიყო, თუმცა "დინამოს" მთავარი მწვრთნელი ნოდარ ახალკაცი პრესკონფერენციის დროს საკმაოდ ფრთხილი იყო:
"გულუბრყვილობა იქნება მიღწეული შედეგით დაკმაყოფილება. განმეორებითი შეხვედრა ძალიან რთული იქნება. უნდა გვახსოვდეს იმ მნიშვნელოვანი ფაქტორის შესახებ, რომელსაც ნეაპოლელი ტიფოზები ჰქვია. ამას გარდა, ჩვენ დაცვის დაკომპლექტების მხრივაც გვექნება პრობლემები".
რაც შეეხება ჯანი დი მარციოს, იტალიელმა მწვრთნელმა დინამოელების მიმართ საქებარი სიტყვები არ დაიშურა და წაგება არასასურველ ფორმაში ყოფნას დააბრალა.
"ნაპოლის" ხელმძღვანელობა ფეხბურთელებს შემდეგ ეტაპზე გასვლის შემთხვევაში დიდ ფინანსურ პრემიას შეჰპირდა, თუმცა ქართველი ფეხბურთელების ოსტატობასთან შედარებით იტალიური ფული უძლური აღმოჩნდა. მიუხედავად იმისა, რომ დაცვითი ტაქტიკის არჩევის შანსი არსებობდა, ახალკაცმა "დინამოს" შემტევი ფეხბურთი ათამაშა - ისე, როგორც თბილისელებს სჩვეოდათ: აქტიურად და შეუდრეკელად.
გუცაევმა და შენგელიამ ნეაპოლელების დაცვა აიკლეს და მხოლოდ დამაგვირგვინებელ ფაზაში დაშვებული მცირე უზუსტობები უშლიდათ ხელს გოლის გატანაში.
ზეწოლის შესამცირებლად პირველი ტაიმის შუაში შენგელიას განეიტრალება შეძლეს და ფრანგი არბიტრი ვილიანის თვალწინ აგრძელებდნენ გუცაევის ტერორს. როგორც კი ვლადიმერმა სასტვენის შემდეგ შეახო ბურთს ფეხი, ფრანგმა მსაჯმა მაშინვე ყვითელი ბარათი უჩვენა.
მიუხედავად ამისა, დინამოელები თამაშს აკონტროლებდნენ და მეორე ტაიმის შუაგულში ვიტალი დარასელიამ ანგარიში გახსნა. "დინამო" "ნაპოლის" 2 მატჩის ჯამში, ანგარიშით 3:0 ამარცხებდა და ცხადი იყო, რომ მასპინძლები თამაშის შემოტრიალებას ვერ მოახერხებდნენ. ეგ კი არა, ერთადერთი გოლის გატანა მოახერხეს და ისიც პენალტის ნიშნულიდან - 1:1.
სამწუხაროდ, შემდეგ ეტაპზე თბილისის "დინამო" ბერლინის "ჰერტასთან" ორი მატჩის ჯამში, ანგარიშით 1:2 დამარცხდა, მიუხედავად იმისა, რომ თბილისში საკმაოდ ბევრი მომენტი ჰქონდათ და კუთხურებში მეტოქეს არასაფეხბურთო ანგარიშით აჯობეს - 24:1.
თუმცა 1978 წელს თბილისის "დინამო" ტიტულის გარეშე მაინც არ დარჩენილა და საბჭოთა კავშირის ჩემპიონატი კლუბის ისტორიაში მეორედ მოიგო.
მომზადებულია sport-express-ის მიხედვით
![alt](/pictures/image50/0a98915cbac6080ade3d0ea36bad84ba.jpg ""ნაპოლის" "დინამოსთან" ვერც ფულმა უშველა - ისტორია, თუ როგორ გააცამტვერეს თბილისელებმა ნეაპოლელები [VIDEO]")
სანამ "ორმოცს" გადავუხდიდეთ - 39 წელი "დინამოს" ისტორიული გამარჯვებიდან და სად ვართ ახლა? [VIDEO]
იტალიელების ჩათვლით (ოთხგზის ჩემპიონობა არ ნიშნავს ფეხბურთის ესთეტიკის სილაღეს), დინამო იმ დროის და ესთეტიკის მსოფლიოს საუკეთესო გუნდი იყო და ახალკაცი ("ჩომბე", ბოდიში ფარსადანოვიჩ) საუკეთესო მწვრთნელი: P.$. ჩემინთაობის ბიჭებმა არ დაწეროთ რამე სისულელე.