ვლადიმერ გუცაევი: ცხოვრებაში რაც მინახავს, ყველაზე დიდი უსამართლობა ეს იყო...

ყიფიანმა ტრამვა მიიღო 81 წლის ზაფხულში...რამოდენიმე თვის მერე..გაზაფხულზე ის ფორმაში ჩადგა..და ყველა თამაშზე პროგრესირებდა...უმატებდა რათა დაემტკიცებინა ყველასთვის რომ.ის ნაკრების წევრობას იმსახურებდა..უმაღლეს დონეზე ჩაატარა ჩემპიონატის ბოლო თამაშები..მაგრამ ბესკოვის და ლობანოვსკის სათამაშო ტაქტიკაში ვერ ჩაჯდა...სამაგიეროდ ჩასვეს გავრილოვი..რომელიც სათამაშო კლასით და აზროვენბით ახლოს ვერ მიდიდოა ვერც დათოსთან ვერ ბურიაკთან..ესეც ვერ გამიგია ტრამვირებულ..ფეხშეხვეული ბურიაკის წაყვანა რას ემსახურებოდა...

ყიფიანი სპეციალურად მაგ ჩემპიონატისთვის ემზადებოდა იმ ტრავმის მერე. ინტერვიუებში ამბობდა, რომ სწორება ჩემპიონატისკენ ჰქონდა და როდესაც ნაკრებში ვერ მოხვდა, იმდენად ეტკინა გული, რომ საერთოდ წავიდა კიდეც ფეხბურთიდან

ვოვას და დათოს თუ წაიყვანდნენ, 6 ქართველი იქნებოდა...
ისე კი, იუმორის გრძნობა არ აწყენდა აქ ხალხს :)))))

რუსების გულშემატკივარი ნამდვილად არა ვარ, მაგრამ იმ ნაკრებში მართლაც შესანიშნავი ფეხბურთელები იყვნენ და რომ არა ეს მახინჯი სამმწვრთნელა ტრიო, ნამდვილად უკეთეს შედეგს მიაღწევდნენ მიუხედავად ყიფიანის და გუცაევის არყოფნისა. ახალკაცი საერთოდ თამაშგარეში იყო, ბესკოვი და ლობანოვსკი თავთავიანთ მხარეს ექაჩებოდნენ. ჩვენებს რაც შეეძლოთ, კიდევ კარგად გამოიჩინეს თავი - შენგელიამაც შეაგდო და ჩივაძემაც

მაშინდელი სპორტსმენისთვის საბჭოთა კავშირის ნაკრები იყო ერთადერთი გზა საერთაშორისო დონეზე წარმატების მისაღწევად. ამას ალტერნატივა არც ჰქონდა და ვერც ექნებოდა. მიხეილ მესხი, სლავა მეტრეველი, გელა კეტაშვილი, მურთაზ ხურცილავა, კახი ასათიანი და სხვები ვერ გახდებოდნენ ოლიმპიური, ევროპის ჩემპიონები და პრიზიორები ფეხბურთში. ოთარ ქორქია, მიხეილ ქორქია, საკანდელიძე, დერიუგინი და სხვები ვერ გახდებოდნენ ოლიმპიური, მსოფლიო და ევროპის ჩემპიონები კალათბურთში. მოჭიდავეები, მოკრივეები, სპორტის სხვა სახეობის წარმომადგენლები დარჩებოდნენ საქართველოს დონეზე და იქნებოდნენ მაქსიმუმ საქართველოს ჩემპიონები. მოკლედ, იმ ეპოქაში და ახლაც, ადამიანს რა შანსიც აქვს, უნდა გამოიყენოს. რა თქმა უნდა, უხერხულია, საქართველოს მოქალაქე ქართველი ეროვნების ადამიანი წარმატებისთვის რუსეთის მოქალაქეობას თუ მიიღებს, მაგრამ, ეს თუ მისი შედეგისთვის საუკეთესო არჩევანია, მხოლოდ მისი გადასაწყვეტია და არა ვიღაც "ურაპატრიოტების". ადამიანი ერთხელ ცხოვრობს და მისთვის რაც არის უკეთესი, ის არის მთავარი და არა ის, მაყურებელი რას იტყვის. იმ მაყურებელს თავისი ცხოვრება აქვს, მალე დაავიწყდება სხვა, თუნდაც ყველაზე წარმატებული სპორტსმენი, სპორტსმენს კი თავისი ცხოვრება და რეალობა აქვს!

ქართული სპორტის წარმომადგენელი არ არის და შენ თუ დასაკარგად ვერ იმეტებ, პირადად შენი საქმეა. უბრალოდ , შენი ქვეყნის დაუძინებელ მტერს მსოფლიო ჩემპიონს თუნდაც სიბოროტეში,არ უნდა ეძახდე და მასთან სურათს არ უნდა იღებდე. მაგით ძაან შეირცხვინა თავი და გულში რა აქვს, ნაკლებად საინტერესოა. დარწმუნებული ვარ , არც შერაზადიშვილი და არც სხვები ასეთ რამეს არ იკადრებენ.

)))))-ს.გასაგებია,რისი თქმაც გინდა,მაგრამ ჯარჯი ზვიადაური,ჯერ ერთი ფაქტობრივად იძულებული იყო წასულიყო.თან მაშინ, პუტინზე ლაპარაკი კი არა,პუტინი ვინ იყო,ისიც არ იცოდა და მესამეც,ჩემი რაიონის მკვიდრია და ასე დასაკარგად ვერ გავიმეტებ.მისი ეს სიტყვები არც მე მომწონს,მაგრამ მის სიტყვებში,სიმართლის საკმაოდ დიდი წილია.პუტინი,რასაც უნდა იმას აკეთებს და ხელსაც ვერავინ უშლის.კარგია თუ ცუდი,ფაქტი ეგ არის.მთელი ნატო,რამის ერთმანეთს გადაჰკიდოს.