უმაღლესი ლიგის XX ტურის წინათქმა: როცა დაძაბულობას შევხარით

აი, ასეთი რეჟიმით უწევთ ჩვენს მწვრთნელ-ფეხბურთელებს მარტის ჭირვეულობასთან შეგუება - წინა ტური პარასკევ-შაბათს გაიმართა, დღეს კიდევ ტურია და კვირას უკვე მომდევნო ტური! თუმცა, აქვე ყველა გვინდა დავამშვიდოთ, რომ მსგავსი "არანორმალური გრაფიკი" სეზონის ბოლომდე კიდევ მხოლოდ ერთხელ იქნება, როცა 8 მაისიდან 17 მაისის ჩათვლით, უმაღლესი ლიგის გუნდებს სამ-სამი მატჩის ჩატარება მოუწევთ.

დღევანდელი ტური უკომპრომისო მატჩებს გვპირდება და ამის "დასტურად" მცირე სტატისტიკური მონაცემებიც გვინდა მოვიყვანოთ; შეგახსენებთ, რომ მეორე წრის დაწყებიდან ოთხი ტურია გასული და უმაღლესი ლიგის გუნდებმა მართლაც საოცარი უკომპრომისობა გამოავლინეს: 21 თებერვლიდან დღემდე 32 მატჩი გაიმართა და აქედან მხოლოდ 5 შეხვედრა დამთავრდა ფრედ!

ჰოდა, ამიტომაც ვამკობთ ნაირ-ნაირი ეპითეტებით მიმდინარე სეზონს. განსაკუთრებით, უკვე ძალიან ბევრჯერ თქმულ ინტრიგას თუ დაძაბულობას "შევხარით", თორემ ჩვენი საკლუბო ფეხბურთის დონე წლიდან-წლამდე და თვიდან-თვემდე კი არა, ლამის არის, დღითიდღე რომ ქვემოთ მიდის, ეს ძალიან მწარე რეალობაა...


მასპინძლები ამ ტურს ერთობ კომფორტულ, VI ადგილზე მყოფნი ხვდებიან და საერთოდაც, თეიმურაზ ლორიას შეგირდებმა მეორე წრე ჩინებულად დაიწყეს: ოთხი მატჩი და სამი მოგება! აღარაფერს ვამბობთ "გურიის" სხვა მიღწევაზეც: ეს ხომ ერთადერთი გუნდია, საკუთარ მოედანზე თამაში რომ არ წაუგია!

თუმცა დღეს ლანჩხუთელებს მეტად და მეტად ძლიერი და ამბიციური მეტოქე ეყოლებათ, შინ თუ გარეთ მხოლოდ და მხოლოდ მაქსიმალური შედეგის მისაღწევად რომ იბრძვის. თანაც, თითქმის ყველა დანარჩენისგან განსხვავებით, სწორედ გორის "დილაა" ის ერთადერთი გუნდი, ერთ კონკრეტულ პოზიციაზე, ფაქტობრივად, ორი სრულფასოვანი ფეხბურთელი რომ ჰყავს.

ამასთან, არ არის გამორიცხული, რომ სწორედ დღეს გამოვიდეს მოედანზე ტრავმამოშუშებული ირაკლი მოდებაძეც - "დილას" უპირველესი გოლეადორი თავის გუნდს ბოლო მატჩებში ტრავმის გამო ვერ ეხმარებოდა.

თუმცა, როგორც უკვე აღვნიშნეთ, გორელთა გუნდის ახალგაზრდა თავკაცს, უჩა სოსიაშვილს თავისუფლად და, რაც მთავარია, უმტკივნეულოდ შეუძლია ძირითადი შემადგენლობის როტაცია და ამ ფუფუნებამაც, საბოლოოდ, სასურველი შედეგიც უნდა მოიტანოს.


"მეგრული დერბი" ისედაც დიდ ინტერესს იწვევს, თუმცა არანაკლები დატვირთვა ექნება ორივე გუნდის სატურნირო მდგომარეობასაც; შეგახსენებთ, რომ "ზუგდიდმა" მეორე წრე "ომახიანად" დაიწყო - ზედიზედ ორი გამარჯვებით ბოლო ადგილსაც თავი დააღწია და მეტ-ნაკლებად "სამშვიდობო ზონაშიც" შეაღწია.

თუმცა ამის მერე ბესიკ შეროზიას გუნდმა ასევე ზედიზედ ორი მატჩი წააგო და XIV ადგილს ვეღარ ასცდა; უფრო ცუდი სტარტი ჰქონდა მეორე წრეში "მერანს" და თანაც, ყველაზე უცნაური ის იყო, რომ უმაღლეს ლიგაში შემორჩენილი ერთადერთი უცხოელი მწვრთნელის, უკრაინელი ვლადიმირ ლობასის დამოძღვრილმა გუნდმა ორივე გასვლითი თამაში ("ტორპედოსთან" და "ვიტ ჯორჯიასთან") ფრედ დაამთავრა, ორი საშინაო მატჩი კი... წააგო!

თანაც, ეს ორივე საშინაო შეხვედრა "მერანმა" განახლებული და გაკოხტავებული მშობლიური მარტვილის სტადიონზე წააგო და ამის გამოც სატურნირო მდგომარეობა გაიუარესა. ისე, "ზუგდიდისა" და "მერანის" ასეთი წარუმატებელი ასპარეზობის უმთავრეს მიზეზად დაბალი შედეგიანობა უნდა მივიჩნიოთ: მეტოქეთა კარში ყველაზე ნაკლები გოლი (ისე, როგორც "კოლხეთს") სწორედ ამ გუნდებს აქვთ გატანილი.


პირველ წრეში თუ რომელიმე მატჩზე ითქმოდა ყველაზე სენსაციური, სწორედ ამ გუნდებს შორის რუსთავში ჩატარებული შეხვედრა იყო! შეგახსენებთ, რომ შარშან შემოდგომაზე (კერძოდ, 11 სექტემბერს) თბილისის "დინამო" რუსთავში ერთპიროვნული ლიდერის სტატუსითა და ასპროცენტიანი შედეგის მქონე ჩავიდა, მაგრამ ფაქტობრივად, მოუმზადებელმა "მეტალურგმა" ის მატჩი უდიდესი აღმავლობით ჩაატარა და მოქმედი ჩემპიონის კარში 3 უპასუხო გოლიც გაიტანა.

ეგ კი არა, ვარლამ კილასონიას გუნდს უფრო დიდი ანგარიშითაც რომ მოეგო, არც ეს ფაქტი იქნებოდა გასაკვირი, - იმდენად დიდი იყო "მეტალურგის" უპირატესობა! სამწუხაროდ, რუსთაველთა მდგომარეობა იმის მერე კი არ გამოსწორდა, უფრო და უფრო გაუარესდა და უხელფასობასა თუ სტადიონზე უშუქობასა და უწყლობას შეჩვეულ-შეგუებულ "მეტალურგის" მწვრთნელ-ფეხბურთელებს ერთადერთი საზრუნავი ისღა დარჩათ, როგორ მოახერხონ... სტუმრად გასამართ მატჩებზე გამგზავრება.

საბედნიეროდ, დღეს ეს პრობლემა აქტუალური არ იქნება: ბოლოს და ბოლოს, რუსთავი-თბილისის მიმართულებით არაერთი სამარშრუტო ხაზი მოქმედებს, თანაც, ისეთებიც, პირდაპირ "დინამო არენაზე" რომ მიიყვანს კაცს! ჰოდა, ნურავის გაუკვირდება, "მეტალურგი" დღევანდელ მატჩზე რუსთავი-დიდუბის სამარშრუტო ტაქსებით რომ ჩამოვიდეს...


ბევრს ჰქონდა იმის მოლოდინი, რომ უკრაინელი ლეგიონერებითა და რამდენიმე ქართველი ახალწვეულით გაძლიერებული "ჩიხურა" მეორე წრეში ისე ათამაშდებოდა, რომ ზედა სამეულში მოხვედრაზე ექნებოდა პრეტენზია.

თუმცა, გარკვეული ობიექტური თუ სუბიექტური მიზეზების გამო სოსო ფრუიძის გუნდმა მეორე წრეში ჩატარებულ ოთხ მატჩში მხოლოდ ორი ქულა აიღო და ზედა სამეულს კი არა, მეოთხეადგილოსან "ცხინვალსაც" უკვე 6 ქულით ჩამორჩება. რა თქმა უნდა, ჩემპიონატის ფინიშამდე ჯერ კიდევ დიდი დროა, მაგრამ საჩხერელთა გუნდმა თუ "საჭირო" ქულების მოგროვება არ დაიწყო, მერე შესაძლოა, ევროტურნირებიც განზე დარჩეს.

ისიც ფაქტია, რომ აშკარად გამოჩნდა, თუ რამხელა ძალას წარმოადგენდნენ "ჩიხურასთვის" გამოცდილი ფეხბურთელები - დავით ოდიკაძე და თეიმურაზ ღონღაძე, რომლებიც ტრავმის გამო ვერ ეხმარებიან თავიანთ გუნდს. ტრადიციულად, ქულების თითქმის აბსოლუტურ უმრავლესობას "ჩიხურა" საშინაო მატჩებში აგროვებს და, აქედან გამომდინარე, დღევანდელ მატჩშიც ფავორიტად უნდა მივიჩნიოთ.

თუმცა, ნურც ის დაგვავიწყდება, სტუმრად ჩატარებული ბოლო ოთხი მატჩი "კოლხეთმა" რომ წაუგებლად დაამთავრა: ორი მოიგო და ორიც ფრედ ითამაშა...


ეს ის შემთხვევაა, როცა წყვილში გამოკვეთილზე-გამოკვეთილი ფავორიტია: ბათუმის "დინამო" შთამბეჭდავად ასპარეზობას განაგრძობს და XX ტურს ზედიზედ ოთხი მოგებით ხვდება! შეგახსენებთ, რომ მეორე წრეში ერთადერთი სწორედ ბათუმის "დინამოა", ქულათა მაქსიმუმი რომ მოაგროვა.

თანაც, გამოცდილი სპეციალისტის, შოთა ჭეიშვილის დამოძღვრილ გუნდს თამაშის ხარისხითაც გამოარჩევთ სხვებისგან და მართლაც სასიამოვნო ფაქტია, როცა ამ გუნდს ხანგრძლივი პაუზის მერე კვლავაც გაუჩნდა ევროტურნირებზე ასპარეზობის შანსი.

სატურნირო მდგომარეობის გათვალისწინების გარდა, ბათუმელებს რევანშის სურვილიც უნდა ამოძრავებდეთ ახალგაზრდული "ვიტ ჯორჯიის" წინააღმდეგ პირველ წრეში განცდილი მარცხის გამო. ეგ კი არა, ბათუმის "დინამოს" საქართველოს ჩემპიონატების ისტორიაში თბილისის "დინამოსთან" თუ ექნება ისეთი უარყოფითი ბალანსი, როგორიც "ვიტ ჯორჯიასთან" აქვს: ერთხელ 2001 წელს მოუგეს, მეორედ კი 2013 წელს...


უცნაურია, მაგრამ ფაქტია: "ტორპედოს" ამ სეზონში მოკრძალებული მიზნები აქვს, მაშინ, როცა არცთუ სოლიდური რესურსის (ფინანსურიც, მატერიალურიც და ადამიანურიც) მიუხედავად, კახა კაჭარავას დამოძღვრილი "ცხინვალი" ევროტურნირების საგზურის მოსაპოვებლად იბრძვის, თანაც, ამის შანსი "ცხინვალს" ჩემპიონატიდანაც აქვს და თასიდანაც!

ვერაფერს ვიტყვით, მართლაც მშვენიერ ფორმაში არიან "ცხინვალის" ფეხბურთელთა თითქმის აბსოლუტური უმრავლესობა და ამის დასტურად ჩემპიონატში ზედიზედ სამი მოგებული მატჩიც გამოდგება. აი, "ტორპედომ" კი მეორე წრე, ცოტა არ იყოს, "მძიმედ" დაიწყო და ამის მიზეზად, ალბათ, ძირითადი შემადგენლობის, ფაქტობრივად, სრული გადახალისება უნდა მივიჩნიოთ.

თუმცა, წინა ტურში ქუთათურთა გუნდმა, როგორც იქნა, ნავსი გატეხა და 12-მატჩიანი მოუგებელი სერია დაასრულა. ეს იყო გიორგი დარასელიას პირველი გამარჯვება "ტორპედოს" მთავარი მწვრთნელის პოსტზე; ოღონდ ეს გასვლით მატჩში მოხდა, აი, საკუთარ მოედანზე კი "ტორპედოს" ზუსტად ექვსი თვეა არ გაუმარჯვია...


როცა მეორე წრის მეორე ტურში "სიონმა" დამსახურებულად მოუგო "დინამო თბილისს", ბევრს ეგონა, რომ ბოლნისელთა გუნდი მომდევნო მატჩებსაც მსგავსი აღმაფრენით ჩაატარებდა და, თავისი შემადგენლობიდან გამომდინარე, აშკარად შეუფერებელ სატურნირო მდგომარეობასაც მკვეთრად გაიუმჯობესებდა.

თუმცა ისე, როგორც პირველ წრეში, ლადო ბურდულის გუნდს ახლაც არასტაბილურობა ახასიათებს: "დინამოსთან" შთამბეჭდავი გამარჯვების მერე "სიონმა" ზედიზედ ორი მატჩი წააგო და "სამშვიდობო ზონასაც" უკვე 4 ქულით დაშორდა. "სიონის" ერთ-ერთი მთავარი პრობლემა ისიც არის, რომ გუნდი ძალიან ბევრ გოლს უშვებს (ამ მაჩვენებლით მხოლოდ "ზესტაფონს" სჯობნის), თუმცა ბოლნისელებმა ამ ზამთარს ისეთი საინტერესო სატრანსფერო კამპანია აწარმოეს, უმაღლეს ლიგაში ადგილის შენარჩუნება არ უნდა გაუჭირდეთ.

იმავეს თქმა შეიძლება "შუქურაზეც", რომლის ახალწვეული ლეგიონერებიც ნელ-ნელა უშინაურდებიან აქაურ გარემოს და ამის დასტურად წინა ტურში "დინამო თბილისთან" გამართული მატჩიც გამოდგება, სადაც ქობულეთელთა გუნდი წასაგებად მართლაც ცოდვა იყო. საერთოდაც, ისიც უნდა ითქვას, რომ გელა სანაიას გუნდი საინტერესო ფეხბურთს თამაშობს და ასევე საინტერესო ლიდერიც ჰყავს: გუნდის კაპიტანი გიორგი ჩელებაძე!


ტურის კიდევ ერთი "დერბიც" უდიდეს ინტერესს იწვევს და ეს იმის მიუხედავად, რომ მეტოქეები ყველა ასპექტში რადიკალურად განსხვავებულ სიტუაციაში იმყოფებიან. "სამტრედიის" ამბიციურ მიზნებზე ახალი რა უნდა ვთქვათ, უბრალოდ, მხოლოდ იმას შეგახსენებთ, რომ ზაზა ზამთარაძის გუნდი (რაღაც დოზით შემადგენლობის გაახალგაზრდავება რომ არ აწყენდა...) ორ "ფრონტზე" იბრძვის და წინა ტურში "ცხინვალთან" წაგების მიუხედავად, ევროტურნირების საგზურის მოპოვების ერთ-ერთ რეალურ კანდიდატად მაინც მივიჩნევთ.

"ზესტაფონი" კი, რუსთავის "მეტალურგის" მსგავსად, სეზონის დაწყებიდან მეტოქეებსაც ებრძვის, რაც შეუძლია და საკუთარ... პრობლემებსაც! თუმცა ზამთრის პაუზის მერე, ფაქტობრივად, ახლად შეკოწიწებულმა გუნდმა ჯერ "დინამო თბილისთან", მერე კი გაძლიერებულ "სიონთან" ყველას დაანახვა, რომ დანებებას არ აპირებს. ცალკე საუბრის თემაა "ზესტაფონის" სუპერშედეგიანი თამაში: ამ უამრავპრობლემამოძალებულ გუნდს ერთ მატჩში საშუალოდ 2 გოლი გააქვს!

ამ გუნდების ურთიერთდაპირისპირებათა ისტორიაში "ზესტაფონს" აშკარა უპირატესობა აქვს და ისიც უნდა ვთქვათ, რომ "სამტრედიის" კარში გატანილი 27 გოლიდან თითქმის ნახევარი ნიკა გელაშვილისა და ჯაბა დვალის ანგარიშზეა; თუმცა დღესდღეობით "ზესტაფონსა" და "სამტრედიას" ერთმანეთისგან ძალიან ბევრი რამ განასხვავებს და სტატისტიკაც, ამ შემთხვევაში, მხოლოდ ფორმალობად უნდა ჩაითვალოს, მაგრამ ნურც იმას დავივიწყებთ, როამ ჩვენს ჩემპიონატში უკვე იმდენი სენსაცია მოხდა, არაფერი უნდა გაგვიკვირდეს...

(იბეჭდება მცირე ცვლილებით)
ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"