- ალბათ უკვე იცით, თემურ ქეცბაიამ საქართველოს ნაკრებში გამოგიძახათ...
- დიახ, ხარკოვის "მეტალისტთან" მატჩის შემდეგ გავიგე და უზომოდ გამეხარდა. ეროვნულ ნაკრებში თამაში ყველა ფეხბურთელის მიზანი და ოცნებაა. შესაბამისად, არავის გაუკვირდება, თუ ვიტყვი, რომ ძალიან ბედნიერი ვარ. ეს ამბავი რომ გავიგე, ემოციების მოთოკვა გამიჭირდა.
- ქეცბაია თქვენით როგორ დაინტერესდა?
- ზუსტად არ ვიცი და გადაჭრით ვერაფერს გეტყვით. ვფიქრობ, მან პსჟ-სთან "კარპატის" მატჩი ნახა და უკრაინის ჩემპიონატშიც დამაკვირდა. თემურ ქეცბაია მაღალი დონის ფეხბურთელი იყო და მას როგორც საქართველოში, ასევე უცხოეთშიც დიდად აფასებენ. მისი სამწვრთნელო დებიუტი კვიპროსულ "ანორთოსისში" შედგა და ყველამ ნახეთ თუ რამდენი შეძლო ამ უსახელო გუნდით. დიდი ხანი არ არის, რაც ქეცბაია საქართველოს ნაკრები მთავარი მწვრთნელია. შედეგებიდანაც ნათლად ჩანს, რომ მის ხელში საქართველოს ნაკრები უფრო შედეგიანად თამაშობს.
- "კარპატიში" უკრაინის ჩემპიონატსა და თასის გათამაშებაში გამოდიხართ. ასპარეზობთ ევროპის ლიგაზე. ალბათ, ამას ნაკრებში თამაშიც დაემატება. მზად ხართ ასეთი გიჟური რიტმისთვის?
- თუ გინდა რომ დიდი ფეხბურთელი გახდე, ამისათვის მზად უნდა იყო, სხვაგვარად არ შეიძლება. კარგად ვხედავ როგორ ბრუნდებიან ნაკრებიდან კლუბში ფედეცკი, ხუდობიაკი, კოჟანოვი, ზენიოვი... ეროვნულ გუნდში გატარებული პერიოდი მათ ძალას მატებს. მჯერა, მეც ასე ვიქნები.
- ნაკრებში თამაში თუ მოგიწევთ, მატჩის დაწყებამდე საქართველოს ჰიმნი უნდა იმღეროთ. საფრანგეთში გაიზარდეთ და ალბათ ლოგიკურია თუ გკითხავთ, თქვენი ქვეყნის ჰიმნი თუ იცით?
- რა თქმა უნდა, ვიცი, ეროვნული ჰიმნი ძალიან მომწონს და ვიმღერებ კიდეც. ნაკრებში თუ დებიუტი მექნება, ამით ოჯახურ ტრადიციას გავაგრძელებ. მამაჩემმა, გია გურულმა, საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ, ეროვნულ ნაკრებიც ითამაშა. ძალიან მინდა ეროვნულ გუნდში ფეხი მოვიკიდო და ამისათვის ყველაფერს გავაკეთებ.