საშუალო და უფროსი ასაკის გულშემატკივრებს ეხსომებათ, რომ პირველი კონფლიქტი ამ ადამიანებს შორის ბულგარეთის ნაკრებთან 1994 წლის მსოფლიოს ჩემპიონატის შესარჩევის ციკლის შეხვედრის შემდეგ მოხდა, როცა მატჩის ბოლო წუთებზე მან ერიკ კანტონას არაზუსტი პასი გადააწოდა, რომელიც სტუმრებმა ჩაჭრეს და კონტრშეტევაზე გამარჯვების გოლი გაიტანეს, რისი წყალობითაც ფრანგები მსოფლიოს ჩემპიონატს მიღმა დარჩნენ.
ამ მატჩის შემდეგ არც ჟინოლას და არც კანტონას
"ორი წლის წინ ულიემ ერთ-ერთ სატელევიზიო გადაცემაში საჯაროდ უკვე მიაყენა შეურაცხყოფა დავიდს. მაშინ ჩვენ მას დავუკავშირდით და უმორჩილესად ვთხოვეთ, რომ საყოველთაო ეთიკური ნორმებისთვის სხვა დროს აღარ გადაეხვია. წესით მისთვის ეს გაფრთხილება საკმარისი უნდა ყოფიილიყო, მაგრამ ჩანს, რომ მას ადამიანურად ლაპარაკი არ ესმის. ამჯერად ულიე ყველა ზღვარს გადაცდა.
თავის დროზე სწორედ მის მიერ აგორებული კამპანიის გამო ჟინოლას ინგლისში საცხოვრებლად გადასვლა მოუხდა, რადგან რეპორტიორები მასა და მის ოჯახს გასაქანს არ აძლევდნენ. დავიდის ვაჟს ის იყო ფეხბურთზე სიარული ჰქონდა დაწყებული, ის საყოველთაო დაცინვის ობიექტი შეიქმნა. ეტყობა, ულიესთვის ესეც არ კმაროდა".
თავად დავიდი წონასწორობას არ კარგავს და აცხადებს: "ისეთი შეგრძნება მაქვს, რომ სიკვდილამდე აპირებენ ჩემთვის ბულგარეთთან შეხვედრაში დაშვებული შეცდომის წამოძახებას. ეს ყველაფერი კი ნამდვილად არ იქნებოდა, რომ არა ულიეს ღვარძლიანი ფრაზები ჩემ მიმართ. ახლა კი როცა ის მარტო მე კი არა ჩემთვის ძვირფას ადამიანებსაც გადასწვდა, ამის მოთმენას უკვე აღარ ვაპირებ".
ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"