ევროპის 2011 წლის ჩემპიონატის შესარჩევ ეტაპზე საქართველოს ნაკრებმა ყველა მეტოქესთან წარმატებით ითამაშა, "კერკეტი კაკალი" მხოლოდ ბელგია გამოდგა. ჯგუფში პირველ ადგილზე სწორედ ბელგიელები გავიდნენ.მას მერე ხუთი თვე გავიდა და ევროპის ჩემპიონატის წილისყრამ საქართველოს ნაკრებს მეტოქედ კვლავ ბელგია არგუნა. საინტერესოა, რას ფიქრობენ ქართველებთან მომავალ შეხვედრაზე თავად ბელგიელები და როგორ იხსენებენ 2010 წლის მატჩებს.
იტალიურ "აველინოში" მერაბ ბოქოლიშვილის გვერდით ბელგიის ნაკრების უკანახაზელი დიმიტრი ლაუერსი თამაშობს. სწორედ მერაბის დახმარებით დავუკავშირდით მას და რამდენიმე საინტერესო საკითხზე ველაპარაკეთ. გამოგიტყდებით, შარშან, ბელგიასთან პირველი მატჩის შემდეგ სწორედ
დიმიტრიმ ინტერვიუში ქართველებზე იმდენად თბილად ილაპარაკა, რომ წყენაც დამავიწყა და სამქულიანებიც. მით უმეტეს, რომ საქართველოს ნაკრებმა ბელგიასთან წაგების მიუხედავად მიაღწია ევრობასკეტამდე.
- თავდაპირველად ევროპის ჩემპიონატის წილისყრაზე ვთქვათ.
- მოგესალმებით. მადლობას მოგახსენებთ, ჩემდამი ინტერესის გამოხატვისთვის. სხვა ჯგუფების ფონზე იოლ ჯგუფში მოვხვდით. მაგრამ, სწორედ ეს ართულებს საქმეს - ყველას აქვს მომდევნო ეტაპზე გასვლის შანსი და ერთი-ორად მონდომებული ითამაშებს.
- ბელგიის ნაკრების მომდევნო ეტაპზე გასვლის შანსებზე რა აზრის ბრძანდებით?
- ბულგარეთსა და საქართველოს კარგად ვიცნობთ. მათ გასულ წელს შესარჩევ ტურნირზე ვეთამაშეთ. შეჯიბრების დაწყებამდე ქართველებიცა და ბულგარელებიც ბელგიაზე ძლიერებად ითვლებოდნენ, მაგრამ ორივეს ვაჯობეთ და ჯგუფში პირველი ადგილი დავიკავეთ. შესაბამისად, იგივეს გამეორებაზე ვფიქრობთ 2011 წლის სექტემბერში.
- არ შეიძლება შესარჩევ ტურნირში საქართველო-ბელგიის ორ დაპირისპირებაზე არ გკითხოთ.
- პირველი მატჩის წინ, მიუხედავად იმისა, რომ მასპინძელი ბელგია იყო, ფავორიტად საქართველო ითვლებოდა. თქვენს გუნდში არაერთი მაღალი კლასის კალათბურთელია - ზაზა ფაჩულია, მანუჩარ მარკოიშვილი, ვიქტორ სანიკიძე. ქართველებისა არ გვეშინოდა. ჩვენი გამარჯვება კი განწყობამ განაპირობა - ყველას სურდა სწორედ ფავორიტთან გამოეჩინა თავი. ამიტომ შევიკარით, მაქსიმალურად მობილიზებულები ვიყავით და წარმატებასაც მივაღწიეთ. ქართველებთან პირველი მოგება ჩვენთვის ძალიან მნიშვნელოვანი იყო - თვითრწმენა შეგვემატა და დავინახეთ, რომ ჯგუფში პირველი ადგილის დაკავება რეალურად შეგვეძლო.
- მეორე მატჩი, თბილისში 23 ქულის სხვაობით მოიგეთ.
- ეს ჩვენთვისაც დიდი სიურპრიზი იყო. ვიცოდით, რომ თბილისის დარბაზი ბოლომდე გაივსებოდა, მეტოქეც ძლიერი გვყავდა და წარმატების მიღწევა ძალიან გაგვიჭირდებოდა, მაგრამ ახლაც არ ვიცი რა მოხდა, როგორ მოვიგეთ ასე იოლად.
- სანაკრებოდან საკლუბო თემაზე გადავინაცვლოთ. "აველინოში" ახალგაზრდა ქართველი მერაბ ბოქოლიშვილი თამაშობს. მინდა მისი დახასიათება გთხოვოთ.
- ძალიან ძნელია ახალგაზრდულ ასაკში სამშობლოსგან მოწყვეტა, თუმცა მერაბს დიდ კალათბურთელად ჩამოყალიბება აქვს გადაწყვეტილი და საქართველოდან შორს, იტალიაში ძალიან ბევრს შრომობს. მას კარგად ესმის, რაც უნდა ნიჭიერი იყოს ადამიანი, პროფესიული წინსვლისთვის ბევრი ვარჯიში სჭირდება. ჩემი აზრით, მერაბი "აველინოს" პირველი გუნდისთვის მზადაა. ამიტომაც ხვდება გუნდის განაცხადში და იმედი მაქვს, უახლოეს მატჩებში იტალიის ჩემპიონატში დებიუტიც ექნება. და რაც ყველაზე მთავარია - ბოქოლიშვილი თავისი ასაკის კალათბურთელებზე წინაა. სწორედ ამიტომ მისთვის დიდებში ვარჯიში უფრო სასარგებლოა, ვიდრე თანატოლებში.
- იცნობთ კიდევ ერთ ქართველს - ვატო ნაცვლიშვილს. მახსოვს, თბილისის დარბაზში ნაცვლიშვილი რომ შემოვიდა, ხმამაღლა დაიძახეთ: ვატოო!
- ნაცვლიშვილთან ერთად დიდი ხნის წინათ ვთამაშობდი. მასთან შესანიშნავი ურთიერთობა მქონდა. ვატო გუნდის ლიდერი იყო და მისი დახმარებით საფრანგეთის თასიც მოვიგეთ. დღესაც სიამოვნებით ვიხსენებ "დიჟონში" გატარებულ წლებს.
- დამშვიდობების წინ ერთს გისურვებთ: ევროპის ჩემპიონატის მომდევნო ეტაპზე ბელგია და საქართველო გასულიყვნენ.
- გამოგიტყდებით, მეც ეგ მინდა. სლოვენია ძალიან ძლიერია, მას ვერ ჩამოვიტოვებთ, მომდევნო ორ ადგილს ბელგია და საქართველო თუ დაიკავებენ, ძალიან გამიხარდება. ამას გულწრფელად ვამბობ, რადგან ქართველი კალათბურთელები ძალიან მომწონს და დიდ პატივს ვცემ - იტალიაში ჩვენთან ერთად თამაშობენ მანუჩარ მარკოიშვილი და ვიქტორ სანიკიძე, რომლებთანაც კარგი ურთიერთობა მაქვს.
ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"
.
