ერთია სურვილი და მეორე საშუალება-შესაძლებლობა - მადლობა "ბორჯღალოსნებს"

კი მაგრამ მეგობარო რაღაცას რომ წერ ცოტა აზრზე ხომ უნდა იყო? აიღე და მიეძალე რომ ვერ გააკეთე მაგიტომ წააგე ავსტრალიასთან. ასე რომ უფრა ძალიანი ბიჭები, უფრო ძალიანი ბიჭები და ისე უნდა გათანგო რომ თამაშის ბოლო წუთებში აღარაფრის თავი არ ქონდეთ. რასაც თვითონ გვიკეთებენ ეგ უნდა გაუკეთო და ნაკლები ანალიზები აკეთო იმათ მრავალფეროვანი გუნდი ყავთ და იციან ჩვენი ძლიერი მხარეები, ამიტომ მაინც ჩვენსას უნდა ვეცადოთ. გაუკეთე რამდენიც გინდა იმდენი ანალიზი მესის თამაშს მაინც იტანს თავის გოლებს. რაც შეეხება უკანა ხაზს თუ ყველგან მოიპოვებიან ესეიგი ჩვენც გვყავს.

საქართველოს ნაკრებს სჭირდება ისეთივე კლასის "ბექები" როგორიც ყავს პირველი ხაზი. დავაკვირდეთ, ჩვენი ლეგიონერების 99% არის I-II ხაზის მოთამაშეები. მათ კვალიფიკაციასა და კლასში ეჭვი არავის გვეპარება. იგივეს ვერ დავიკვეხნით უკანა ხაზზე. ჩვენი გენიდან გამომდინარე გვყავს ფიზიკურად ძალიან ძლიერი მორაგბეები, ამ პოზიციისა და ასეთი მონაცემების მოთამაშეები იშვიათია და იმიტომ მიჰყავთ უცხოურ კლუბებს. რაც შეეხება უკანა ხაზს, სადაც დიდი ფიზიკური ძალა არ არის საჭირო და აქცენტი გაკეთებულია გონებრივ და ფიზიკურ სისწრაფეზე, ყველა კონტინენტზე მოიპოვება და შესაბამისად არ გაგვაჩნია იმის შესაძლებლობა, რომ "ბექებიც" გვყავდეს ძლიერ ჩემპიონატებში. ვიცით რომ დემოგრაფიული მდებარეობიდან გამომდინარე რაგბის სამყაროში ძალიან არ გაგვიმართლა. დასავლეთ ევროპას, სადაც რაგბი ზენიტშია არ ვუნდივართ, ცენტრალური და აღმოსავლეთ ევროპა კი ძალიან ჩამორჩენილია ამ მხრივ. მე ვფიქრობ, რომ ძალიან ძნელი იქნება ამერიკის ან ოკეანიის ერთა ლიგებში ჩართვა. იქ ყველას გათვალისწინებული აქვთ მანძილი, დროის სარტყელი... ნახევარი მსოფლიო გვაშორებს მათგან. ჩვენი ძირითადი პრიორიტეტი უნდა იყოს "ფრანჩიზის" მიღება და 1-2 ქართული გუნდის ჩართვა პრო 14-ში, ჩელენჯზე. ეს უფრო ადვილი მოსჩანს რადგან მხოლოდ კომერციული საკითხია მოსაგვარებელი. ამ შემთხვევაში, უკანა ხაზის მოთამაშეებს რომლებიც ნაკრებში თამაშობენ, სისტემატიურად ექნებათ თამაშები ძალიან ძლიერ ლიგაში და მათი კლასი გაუთანაბრდება პირველი ხაზის მოთამაშეებისას. ამით დასრულდება ჩვენი უკვე ძირგამომპალი აიღე და მიეძალეს ტაქტიკა. ესაა უპირველესი გამოსავალი ჩვენი უკანა ხაზის მორაგბეთათვის. ამას დაემატება ის, რომ 2020 წლიდან ტიერ1-ის ნაკრებებთან მეტი ტესტი მოგვიწევს, იქნება თამაშებიც შინ. იქნებ ცოტა ჩვენს გარშემო ერებმაც ამოყვინთონ და მეტად ძლიერები გახდნენ. ეს ჩვენ წაგვადგება პირველ რიგში. საქართველოში არ არის ისეთი ეკონომიკური გარემო, რომ მხოლოდ სპონსორების ძალით გადაწყდეს ასეთი საკითხები. აუცილებლად უნდა იყოს სახელმწიფოს მხარდაჭერა თუნდაც 1 კლუბის საერთაშორისო ტურნირზე დაფინანსების სახით. ამას უნდა დაერქვას ეროვნული პროექტი. სწორედ ეს იქნება სახელწიფოს მიერ რაგბის განვითარებაში "ფულის ჩადება".
ეს ყველაფერი კი ყველა გულშემატკივარმა კარგად ვიცით. აჰა, გადაბრუნდა ურემი და გამოჩნდა გზაც, საქმე ისაა ვისაც ამ პრობლემებზე რეაგირება ევალება და ხელეწიფება ისინი რას დაინახავენ ამ ურმის უკან?....

იაპონელებზე აფანატებს ზოგი და ერთი დათვალეთ რამდენი არის სუფთა იაპონელი ?მერე მეორეც ფინანსები შეადარეთ და პრაგმატულათ ვიკამათოთ კი ბატონო. ისე ცნობისთვის ასი მილიონი რაც ბატონმა ბიძინამ ჩადო და მილიონი მადლობა მას ამისთვის იაპონელები ას მაგდენს ხარჯავენ და მანც ნატურალიზება ჭირდებათ ცოტა ანალიზის უნარი ვიქონიოთ.

ბევრ რამეში შეიძლება დაეთანხმო ავტორს გარდა ამ ფრაზისა -"ძალიან სერიოზული ინვესტიციებით. ამის გაკეთება კი მხოლოდ სახელმწიფოს ხელეწიფება". ბოდიშით მაგრამ ქვეყანაში სადაც მხოლოდ სახელმწიფოს ხელეწიფება ფეხბურთის, ჭიდაობის, ძიუდოს, კალათბურთის, რაგბის და კიდევ სხვა ბევრი რამის გაკეთება, ასეთ ქვეყანაში არც ფეხბურთი, არც კალათბურთი, არც რაგბი არ განვითარდება და წარმატებაც მხოლოდ ეპიზოდური და იშვიათი იქნება. საჭიროა გამოვიდეთ ამ საბჭოთა ყოვლის შემძლე და ყოვლის პარტონი სახელმწიფოს ქვეშევდომობიდან და ცრუ იმედებიდან. ისიც ნუ დაგვავიწყდება, სახელმწიფო დაფინანსება სპორცმენებისგან და ფედერაციებისგან უსიტყვო პოლიტიკური ერთგულების მოთხოვნის საფრთხესაც შეიცავს, რისი მაგალითი ახლაც და წარსულშიც ძალიან ბევრია, რაც სპორტული ბიუროკრატიის პოლიტიზაციის და გახრწნის გზაა. ანომალია როდესაც სპორცემენიც და გაჭივრებული პენისონერიც შესაბამისად ხელფას და პენსიას ბიუჯეტიდან იღებს. ის რაც უდავოდ სახელმწიფოს პასუხისმგებლობა ესაა ქვეყნის ეკონომიკის განვითარების უზრუნველყოფა, და ისეთი გარემოს შექმნა სადაც კერძო სექტორს სპორტში ფულის ჩადების ფინანსური დაინტერესება ექნება.ამიტომ, ვფიქრობ რომ ამ საკითხზე სპორტულმა ჟურნალისტებმაც უნდა იფიქრონ და სახელმწიფოს წინაშე პრობლემები სწორად დასვან.