იმედია, "ბორჯღალოსნებს" შოტლანდიასთან თამაშსაც არ აუკრძალავენ

ვეთანხმები, რომ ერთა თასი ჩვენთვის არაფრის მომცემი ტურნირი გახდა! ჩვენი რეგრესის ხარჯზე თუნდაც მცირედით უნდა აიწიოს რუსების, პორტუგალიის, ესპანეთის ან გერმანელების დონემ, მხოლოდ ეს აზრიღა დარჩა! მელიტონამ ბევრი კარგი გააკეთა, მაგრამ ბოლო შეცდომებით ისე დაგვაზარალა, რომ მაგის აღმოფხვრა ურთულესი იქნება. სვანიძემ ხომ საერთოდ ლამის დედა აგინა მსოფლიო რაგბის მამებს და რა მივიღეთ? უარესი დამოკიდებულება. შოტლანდია ჩვენთან თამაშზე ყოველთვის უარზე იყო, მაგრამ აგერ უკვე მესამე ტესტს გვთავაზობენ. მაგის ერთადერთი მიზეზია ჩვენი 20 წლამდელების ორი გამარჯვება უმცროს შოტლანდიელებზე, ეს ხალხი მაგ ლოგიკით აზროვნებენ. ამიტომ რადაც არ უნდა დაგვიჯდეს ახალგაზრდული ნაკრები უნდა შევინარჩუნოთ და მათ განვითარებაში ჩაიდოს ფული, მომავალი 4 წელი იქნება გადამწყვეტი, ან გადარჩება ქართული რაგბი ანდაც რუმინეთის ბედს გავიზიარებთ. ამიტომაც ფედერაციის სჭირდება თანამედროვე რაგბის კარგი მცოდნე და კრეატიული პიროვნება, ისეთი რომელიც ახლებურ ურთიერთობებს დაამყარებს ინგლისის და საფრანგეთის რაგბის ბიუროკრატიასთან! ასეთი არც სვანიძეა და არც აბუ. ბატონებო უფრო სიღრმისეულად გაიაზრეთ ის პასუხისმგებლობა რაც თქვენ დაგეკისრებათ, ჩვენი რაგბის მესაფლავეები არ გახდეთ!!!

ვიმეორებ, მიუხედავად იმისა რომ ეს თასი, სახედაკარგული და ევროპაში სუსტების შორის, მაგრამ მაინ თასია, მიუხედავად იმისა, რომ რაღაც დაფინანსებას ვიღებთ მასში მონაწილეობის გამო და ასევე ვინაღდებთ ხოლმე მსოფლიოზე გამოსვლი შანსს, იმის გამო, რომ:

- 10 წელზე მეტია ვდომინირებთ ამ ტურნირზე მაგრამ არაფერში გამოგვადგა,
- ჩემპიონები გვქვია ბოლის გამოსაშვებად მაგრამ სინამდვილეში ყველამ ვიცით რომ მეშვიდე გუნდი ვართ
- ყურადღებას მაინც არავინ გვაქცევს,
- გვიყენებენ, რათა სახვა დაბალმა ნაკრებებმა გამოცდილება მიიღონ ჩვენთან ჭიდილით
- არსად არ გადაგვიყვანენ და აგვაღზევებენ რადგან ჩვენი და რუმინეთის არ ყოფნით, მთლად ჩავარდება ეა ტურნირი და მავანს არ აწობს დაკარგოს
- გამოცდილება და დაძაბულობა არის 0.
- ემოციაც არის დაახლოებით ნული
- ვერ ვაფასებთ სათანადოდ და არი ვიცით ჩვენი ნაკრების დონე.
- იხარჯება ტყულიად ენერგია
- გადია წლები და თაობები
- მოტივაცია კლებულობს ყოველ წელს
- იხარჯება ფული მაინც..
- ყველა ნაკრები მაინც თავის თავზე ფიქრობს და არა მსოფლიო რაგბის განვითარებაზე

და კიდევ სხვა მიზეზების გამო

ვთქვათ უარი მასში მონაწილეობაზე და დაველოდოთ რეაქციებს. ტუნდაც ერთი წელი ან თუნდაც საკითხის ასე დაყენებით.

მანამდე ვესაუბროთ რუმინეთს და ეგენიც დავითანხმოთ. ვიღაცამ "დავითმა" აღნიშნა და თუ ფრანჩაიზს ვერ ვიპოვით ჩავატაროთ მათთან წელიწადში რამდენიმე თამაში. ასევე შეგვიძლია ლიგის კლუბების თამაშების დაგეგმვა. რუმინეთთან 4 თამაში უფრო მეტი გამოცდილება იქნება ვიდრე ბელგიასთან 50 თამაშის გამართვა.