"რვა ერი": საქართველო ინგლისთან მშრალად დამარცხდა [VIDEO]

უფრო რთული მოსამზადებელია ვიდრე შესასრულებელი. მატჩების უმრავლესობაში ნებისმიერი გუნდის არეკნები საერთოდ არ ირტყმება

მაგათ მსოფლიოს ჩემპიონატებში,აგრეთვე ტესტ მატჩებში შეგვახვედრებენ და კიდევ უფრო ადვილად მოვუგებთ.ნეტავი მიგვიღონ.ასე უკან რომ დავიწიეთ,სწორედ იმის ბრალია,რომ ძლიერ გუნდებს იშვიათად ვხვდებით.თუ განვითარების სტიმული არა გაქვს,ზრდას წყვეტ და ეს,გარდაუვალად იწვევს უკუსვლას.ზუსტად ეს გვჭირს ახლა.ადრე ჩვენი ასაკობრივი ნაკრები,ევროპის ჩემპიონატშიც ხვდებოდა ხოლმე 6 ერის ქვეყნებს და იქ მიღებული გამოცდილების ხარჯზე ,მსოფლიოს ჩემპიონატზეც წარმატებით გამოდიოდა და ევროპის ჩემპიონატზეც თანდათან 6 ერის ნაკრებებსაც დავუწყეთ დამარცხება.ამის საპასუხოდ,6 ერის ქვეყნებმა,ევროპის ჩემპიონატიდან მოხსნეს თავისი ნაკრებები და განვითარების ეს საშუალება გადაგვიკეტეს.შედეგმაც არ დააყოვნა.ბოლო ჩემპიონატზე,უკვე ძლივს შევინარჩუნეთ ელიტაში ადგილი და მომდევნო პირველობაზე უკვე გამოვარდნას ველოდები.მაქსიმუმ ორი ამაში გვიწევდა ხოლმე ამ ძლიერებთან თამაში და ამის მოკლებამაც კი, ასეთი უარყოფითი გავლენა მოახდინა ახალგაზრდული ნაკრების დონეზე.შოტლანდიასთანაც და ინგლისთანაც,ბიჭების საკმაო ნაწილს,სათამაშო პრაქტიკის გარეშე მოუწიათ თამაში.ეგ კი არა,ყოველი თამაშის წინ,სულ ორი გუნდური ვარჯიშის ჩატარება მოესწრო და ასე მოუმზდებელს,რა საშუალებით უნდა გაეწიათ წინააღმდეგობა, მსოფლიოს მეორე ნაკრებთან?დაცვაზე უმუშავიათ,შერკინებაზე,ცხადი იყო,დერეფანზეც და მოლზეც,მაგრამ ინგლისს უძლიერესი მოლი ჰყავს და მაინც დაგვაჭარბეს.შეტევისათვის კი ფიზიკურად აღარ ექნებოდათ მომზადების დრო.შოტლანდიასტან მატჩის შემდეგ,დაბრუნებული ბიჭებისთვის,8 ერის ორგანიზატორებს,ადგილობრივ ჩემპიონატში თამაშის უფლება რომ არ წაერთმიათ,ბიჭები ცოტას მაინც აიღებდნენ სათამაშო პრაქტიკას,მაგრამ ესეც აგვიკრძალეს და გამოუვალ მდგომარეობაში ჩაგვაგდეს.ასე რომ,მოულოდნელი ნამდვილად არ იყო, ასე წაგება.კიდევ კარგად გადავრჩით,ან კიდევ მათაც თავები შეინახეს.ახლა უელსის წინ,მთელი კვირა გვაქვს სავარჯიშოდ და მჯერა,რაღაც კომპონენტები,აუცილებლად გაუმჯობედება,მაგრამ იმდენად, რომ უელსის საკმაოდ შესუსტებულ გუნდს, ღირსეულად ვეთამაშოთ?საკითხავი ეს არის.რუსეთთან თამაში არ უნდა გაეუქმებინათ და მაშინ მომზადების უწყვეტი ციკლი გვექნებოდა,მაგრამ ამ თამაშის გაუქმებამ,ყველაფრი დაშალა და ამ მდგომარეობაში ჩაგვაგდო.

პასუხი "იმ ხალხისგან": იტალია რატო არ განვითარდა მაგაზე იტალიელებმა იდარდონ. ეგრე არგენტინა 8 წელია რაც ოთხ ერშია და 42 თამაშიდან სულ 5 ქონდა მოგებული, მაგრამ შარშან ზელანდიასთან 4 ქულით წააგო და წელს პირწმინდად მოუგო.

მე ქართული რაგბის მომავლის მჯერა! მჯერა იმიტომ რომ ვხედავ რაგბისტების, რაგბში ჩართული ადამიანების და ნამდვილი გულშემატკივრების პროგრესის წყურვილს! მჯერა იმიტომ რომ ქართველი რაგბისტების ყოველი თაობა თავის თავზე მაღლა გადახტომას ახერხებს და წინაზე უკეთესია! მჯერა იმიტომ რომ საქართველოში საქმისადმი ყველაზე სწორ და პროფესიონალურ მიდგომას სწორედ რაგბში ვხედავ! (მიუხედავად იმისა რომ "არასწორი" ერთეულები აქაც არიან). განვითარება და წარმატება კიდე შენზე უკეთესთან ბრძოლის გარეშე არ მოდის - ამ ბრძოლას კი ხშირად მოაქვს მარცხი.

ნიკზე გეტყობა კალათბურთის გულშემატკივარი ხარ, ხოდა ერთი უცნობი კალათბურთელის ციტატით დავასრულებ აზრს: "მე ავაცილე 9000-ზე მეტი სროლა კარიერაში. წავაგე თითქმის 300 თამაში. 26-ჯერ მენდო გუნდი რომ გადამწყვეტი ბურთი მესროლა და მე ავაცილე. მე ვმარცხდებოდი ცხოვრებაში ისევ და ისევ. და სწორედ ამიტომ ვაღწევ წარმატებას" - მაიკლ ჯორდანი.

შენი კომანტარის მიხედვით ან ფეხბურთელი ხარ ან ამ ნომერ პირველი სპორტის დიდი გულშემატკივარი. ძალიან კარგად მესმის შენი აღშფოთება იმასთან დაკავშირებით, რომ მაკედონიასთან მარცხის შემდეგ ზოგმა ვაი გულშემატკივარმა ფეხბურთის საერთოდ გაუქმება მოითხოვა და ზოგმა ნაკრების წევრებს საერთოდ გადაუარა. მაგალითად კანკავას და ოქრის, რომლებიც ამ თამაშამდე ისევ მაგათთვის,რომ გეკითხათ გუნდის სული და გული იყვნენ. მაკედონიას მხოლოდ იმაში გაუმართლა, რომ ევროპის შუაგულშია და მისი ჩვენ ბიჭებზე არაფრით გამორჩეული ფეხბურთელები უფრო ადვილად ხდებიან უკეთეს ჩემპიონატებში. სხვა ობიექტური ახსნა ვერ ექნება იმას, რომ ელმასი ნაპოლიში, ხოლო კვარაცხელია რუბინში თამაშობს. ასეთ გუნდებში თამაში თავისთავად უკეთეს ფიზიკურ და ტაქტიკურ მომზადებას, უკეთეს სამედიცინო და ფსიქოლოგიურ მდგომარეობას გულისხმობს. რაც საბოლოო ჯამში ორ უმთავრეს კომპონენტში გამოცდილებასა და მაღალ საფეხბურთო კლასში გადაიზრდება.
ეხლა რაც შეეხება რაგბს აქ უკვე შენ იმეორებ ზემოთ ნახსენები გულშემატკივრების შეცდომას, როდესაც ასე ცინიკურ კომენტარს აკეთებ ნაკრების წევრებზე და მთლიანად ქართულ რაგბზე. ეს თამაში მართლაც, რომ სპეციფიურია და აქ ერარქიული სხვაობა ნაკრებებს შორის უფრო მაღალია ვიდრე ფეხბურთში. მგონია, რომ ფარერების სამოყვარულო გუნდთან უიმედოდ განადგურება მეტად მტკივნეულია ვიდრე რაგბში ინგლისთან ამ ანგარიშით დამარცხება. დამიჯერე ფეხბურთში, რომელიმე დიდ ტურნირზე ასეთ სიკვდილის ჯგუფში, რომ მოვხვდეთ იქაც სანატრელი გვექნება ერთი გოლის გატანა, როგორც აქ ლელოსი.
მიუხედავად ბევრი იმედგუცრუებისა ფეხბურთი და რაგბი ჩვენი თამაშია.