<p><span style="line-height: 1.3em;" />რატომ ყიდის ჩეზარე პრანდელი ყველს თავისი სოფლის ბაზრობაზე <br> </span>იტალიის ეროვნულ ნაკრებში <strong>მარჩელო ლიპის</strong> დაბრუნება წარუმატებელი გამოდგა - 2010 წლის მუნდიალზე "სკუადრა აძურამ" სრული ფიასკო განიცადა, იქამდე კი კონფედერაციათა თასზეც შეირცხვინა თავი.</p><p>მოკლედ, მაესტრომ მეორეჯერ ვერ გაამართლა, სრულიად დემორალიზებული "აძურა" კი <strong>ჩეზარე პრანდელის</strong> ჩააბარეს - იქამდე "ფიორენტინას" მთავარ მწვრთნელს, რომლის გუნდიც მართალია, თასს თასზე ვერ იგებდა, მაგრამ მაღალი მიზნებისთვის იბრძოდა და საყოველთაო სიმპათიას იმსახურებდა.</p><p>ერთი სიტყვით, იტალიის ეროვნული გუნდი სენიორ ჩეზარეს ჩააბარეს და ჯერჯერობით ეს არავის უნანია... ამბობენ, რომ იტალიის ნაკრები ასეთ სანახაობრივ ფეხბურთს ბოლოს 1978 წლის მსოფლიოს ჩემპიონატზე თამაშობდა - ეს ის გუნდი იყო, რომელმაც 4 წლის შემდეგ ესპანეთში მუნდიალი მოიგო.</p><p>"აძურას" თამაშების ხილვა ნეიტრალურ გულშემატკივართათვის დღეს გაცილებით უფრო საინტერესოა, ვიდრე მარჩელო ლიპის, <strong>ჯოვანი ტრაპატონის, ჩეზარე მალდინის, დინო ძოფის, რობერტო დონადონის </strong>და გნებავთ, <strong>არიკო საკის</strong> პერიოდში.</p><p>ეს პრანდელის დამსახურებაა, რომელზეც ქვემოთ გვექნება საუბარი - უფრო სწორად, თვითონ ჩეზარე იტყვის ყველაზე მთავარზე, ყველაზე უფრო მნიშვნელოვანზე...</p><p><strong><span style="color: #ff0000;">ყველაზე მთავარი: ერთი გუნდი, ერთი ოჯახი</p><p></span></strong>დავიბადე ორძინუოვიში - ეს არის პატარა დასახლება ქალაქ ბრეშასთან ახლოს, სადაც სულ რაღაც 12 000 მოსახლეა. შეიძლება არ დაიჯეროთ და დღესაც დროის დიდ ნაწილს სწორედ იქ ვატარებ.</p><p>ეს ჩემი სამყაროა, სადაც არასდროს მიგრძვნია თავი მარტოდ და სადაც სულ ყველა თითქოს ჩემი ოჯახის წევრია.</p><p>ვიზრდებოდი დიდ ოჯახში, სადაც კაპიტანი ბაბუა იყო, ძირითადი შემადგენლობის მოთამაშეები მშობლები, სათადარიგოები კი ჩვენ, ბავშვები. წარმოიდგინეთ, ნამდვილი იტალიური ოჯახი, სადაც მუდმივად ბევრი ხალხია და სადაც მუდმივად კეთდება რაღაც გემრიელი, რათა სტუმრებს გაუმასპინძლდე.</p><p>ბუნებრივია, მხოლოდ დედაჩემი ამას ვერ გაწვდებოდა, დასახმარებლად კი ყოველთვის დეიდები და მამიდები მოდიოდნენ.</p><p>ჩვენ ერთად ვიზიარებდით ჭირს და ლხინს, რამაც ყველაზე მთავარი მასწავლა: ერთსულოვნება, ერთ მუშტად შეკვრა... სწორედ აქედან მაქვს გამოყოლილი, რომ ყველაფერი ინდივიდუალური საბოლოოდ მაინც ერთი მექანიზმის ნაწილი უნდა გახდეს; ერთი ოჯახი, ერთი გუნდი - ამის გარეშე წარმატების მიღწევა უბრალოდ წარმოუდგენელია.</p><p><strong><span style="color: #ff0000;">ყველაზე სუფთა ფეხბურთი</span></strong></p><p>ოჯახს გარეთ, დროის უდიდეს ნაწილს ორ მეგობართან ერთად ვატარებდი... მე, დომენიკო და ანტონიო მუდმივად ერთად ვიყავით, ერთად დავდიოდით სკოლაში, ეკლესიაში და სხვადასხვა წრეზე.</p><p>რაც მთავარია, ერთად ვიყავით ქუჩაში, სადაც გამუდმებით ვთამაშობდით ფეხბურთს, ყველგან, სადაც კი ეს შესაძლებელი იყო. ჩვენთვის სტადიონი იყო მინდორი, მიწა, ასფალტი, ავტოფარეხებიც კი, რომლის თავზეც ბურთი ხშირად გვიგორებია.</p><p>დღემდე სწორედ ის არის ჩემთვის ნამდვილი ფეხბურთი, ყველანაირი კომერციის და ფინანსური ინტერესების გარეშე - ნამდვილი გატაცება და ვნება, რომელსაც დაუვიწყარი ემოციები მოჰქონდა.</p><p>ჩვენთვის კარები იყო ქვები, ბოთლები, სხვადასხვა საგნები, რომლებსაც ქურთუკებს ვაფარებდით, რომ ძელები უკეთ დაგვენახა.</p><p>შემდეგ, სტადიონი შევარჩიეთ და იქ დავბანაკდით, სადაც ხშირად მოდიოდნენ მშობლები და გვქომაგობდნენ. განსაკუთრებით დომენიკოს მამა, რომელიც ყველის ვაჭარი იყო, ფეხბურთი კი სიგიჟემდე უყვარდა. ყველაზე სასიამოვნო კი თამაში მაშინ იყო, როდესაც მოედნის გარშემო გოგონებს შევნიშნავდით...</p><p>ერთი კია, ასეთ დროს დომენიკოს მამა გიჟდებოდა და გვიყვიროდა: საქმეს მიხედეთ, აქეთ-იქით ნუ იყურებოდითო.</p><p>ეს იყო ყველაზე ნაღდი ფეხბურთი, ყველაზე სუფთა, რომელიც დღესაც მენატრება.</p><p><strong><span style="color: #ff0000;">ყველაზე დასამახსოვრებელი მატჩი</span></strong></p><p>ყველაზე დასამახსოვრებელი მატჩი? - "იუვენტუსის" შემადგენლობაში ასამდე მატჩი ჩავატარე, მაგრამ ყველაზე უფრო დიდი ემოციები ისევ ჩემს ბავშვობას უკავშირდება.</p><p>მახსოვს, მე და ანტონიოს ერთი გოგო მოგვწონდა და რომ ვერ გავიყავით, საფეხბურთო დუელში გამოვიწვიე. კარში დომენიკო იდგა, ჩვენ კი ერთი-ერთზე თითქმის ორი საათი ვთამაშობდით.</p><p>ასეთი დაღლილი ალბათ არც ერთი ოფიციალური მატჩის შემდეგ არ ვყოფილვარ, რადგან სახლში რომ მივედი, ფეხზე ძლივს ვიდექი.</p><p>საბოლოოდ, მე გავიმარჯვე და გოგოც ჩემი "გახდა" - ერთი ეგაა, ამ გოგომ ამის შესახებ დღესაც არაფერი იცის.</p><p><strong><span style="color: #ff0000;">საუკეთესო მწვრთნელი</span></strong></p><p>ძალიან გამიმართლა, რომ ცხოვრებამ ჯულიანოსთან გადამყარა. ჩემი მეზობელი, რომელიც ფეხბურთზე შეშლილი იყო და ერთ დღეს გამოგვიცხადა, რომ უბნის გუნდის მწვრთნელი იქნებოდა.</p><p>ამთავრებდა თუ არა სამუშაოს, სტადიონზე მოდიოდა და იწყებოდა სავარჯიშო პროცესი, რომელსაც მოსდევდა მატჩები და შემდეგ უკვე ტურნირები. შეგვიკერა ფორმები და ნამდვილ გუნდად გვაქცია - ამ ყველაფერს კი ენთუზიაზმზე აკეთებდა.</p><p>უნდა გენახათ, რა დღეში იყო ვარჯიშებზე, ბოლომდე იხარჯებოდა და ჩვენზე მეტად იღლებოდა. მწვრთნელი მუდმივად გვიმეორებდა: მიიღეთ თამაშისგან სიამოვნება, გაერთეთ და შედეგი იქნება. გამოგიტყდებით და დღემდე აქტიურად ვიყენებ ჯულიანოს ფრაზებს და მას ხშირად ვუმეორებ იტალიის ნაკრების ფეხბურთელებს.</p><p>არაერთ ლეგენდარულ მწვრთნელთან მიმუშავია, მაგრამ მჯერა, რომ მათ შორის ყველაზე საუკეთესო მაინც ჯულიანო იყო - არავის მოუცია ჩემთვის იმდენი, რამდენიც ამ შეშლილ ადამიანს, რომელსაც ცოლი ყოველდღე ეჩხუბებოდა სწორედ იმის გამო, რომ სამსახურის შემდეგ, სახლის ნაცვლად, სტადიონზე გამორბოდა.</p><p><strong><span style="color: #ff0000;">გზა დიდი ფეხბურთისკენ</span></strong></p><p>ერთხელ, მეზობელი ქალაქის გუნდს ვეთამაშებოდით - მატჩს კი თურმე "კრემონეზეს" სკაუტი ესწრებოდა. შეხვედრის შემდეგ, ჯულიანოსთან მივიდა და ჩემზე ჩამოუგდო სიტყვა...</p><p>მეორე დღეს, სკაუტი ჩემს ოჯახში იყო, სულ მალე კი ქალაქ კრემონასკენ ავიღე გეზი. მაშინ, ჯერ კიდევ ბავშვი ვიყავი და ჩემი სოფლიდან ხეირიანად ცხვირიც არ გამეყო. მახსოვს, სრულიად უცხო გარემო - "კრემონეზეს" ასაკობრივ გუნდში ასპარეზობა, ჩემი თანაგუნდელების მშობელთა გაუთავებელი ჩხუბები ტრიბუნებზე და ამით დათრგუნული ბავშვები.</p><p>ამიტომ, ყოველთვის მადლობელი ვიქნები მშობლების, რომ ჩემივე თხოვნით, ისინი არასდროს ესწრებოდნენ თამაშებს. ასე უფრო მშვიდად ვიყავი და ვიზრდებოდი როგორც ფეხბურთელი, როგორც ადამიანი.</p><p>"კრემონეზეს" მოჰყვა "ატალანტა" და შემდეგ "იუვენტუსი", სადაც კარიერის საუკეთესო წლები გავატარე.</p><p><strong><span style="color: #ff0000;">ფეხბურთი დღეს</span></strong></p><p>ფეხბურთი საოცარი თამაშია, რომელმაც უკეთესობისკენ შეცვალა სამყარო. თუმცა, ფულმა მასაც დაასვა დაღი და ეს ყველამ კარგად ვიცით.</p><p>ფეხბურთი დღეს ბიზნესია, სადაც ადამიანების კომერციული ინტერესები იკვეთება.</p><p>ხანდახან, ისეთ რამეს ვიგებ, თმები ყალყზე მიდგება, მაგრამ ვერაფერს ვცვლი. სწორედ ამიტომ, ჩემთვის ნამდვილი ფეხბურთი ბავშვობაში დარჩა.</p><p>დღეს, დროის დიდ ნაწილს თამაშებზე სიარულს და ნაკრების კანდიდატებზე დაკვირვებას ვანდომებ, მაგრამ თავისუფალ დროს, ყოველთვის ჩავდივარ ორძინუოვიში... იქ ჩემი დიდი ოჯახია და რაც მთავარია, სტადიონი, სადაც ისევ ვთამაშობ ანტონიოსთან და დომენიკოსთან ერთად.</p><p>დიახ, ჩვენ ისევ გუნდი ვართ, მაგრამ სამწუხაროდ, აღარ გვყავს ჯულიანო. ხშირად ვიხსენებთ მის დარიგებებს და ისე ვთამაშობთ, როგორც მას უყვარდა.</p><p>პარასკევს, ჩვენი ქალაქის მთავარ მოედანზე დიდი ბაზრობა იხსნება, რომელზეც მეზობელი სოფლებიდან და ქალაქებიდან ჩამოდიან.</p><p>დომენიკომ მამამისის საქმე გააგრძელა და ყველის ბიზნესშია... ბაზრობაზე ერთ-ერთი ყველაზე დიდი დახლი აქვს, სადაც დგომა ერთი სიამოვნებაა.</p><p>ხშირად ჩვენ ერთად ვყიდით ყველს და ვლაპარაკობთ ფეხბურთზე - უნდა ნახოთ, რა გაკვირვებული მიყურებენ ტურისტები, უცხო ქალაქებიდან ჩამოსული სტუმრები, დომენიკო კი ყველას ეუბნება: დიახ, თვალი არ გატყუებთ, ეს ჩვენი ნაკრების მთავარი მწვრთნელია...</p><p><img src="pictures/artimages/image17/4ca7484268cabcd33c6104acfee48739.jpg" border="0" alt="Sportall.Ge" title="ჩეზარე პრანდელი: ნამდვილი ფეხბურთი წარსულიდან" /></p><p><strong>ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"</strong></p><p><strong><span style="color: #ff0000;">ასევე იხილეთ:</span></strong></p><p><a href="/fexburti/uckhouri-fekhburthi/italia/44671-chemi-mthavari-misia-interviu-italiis-nakrebis-thavkac-chezare-prandelisthan.html" target="_blank">ჩემი მთავარი მისია - ინტერვიუ იტალიის ნაკრების თავკაც ჩეზარე პრანდელისთან</a></p>
maqsime mesxi
ბრავო! ბრავო! ბრავო!
shota
ეე რამდენჯერ სკოლის ჩანთებით კარები გაგვიკეთებია და ფეხბურთი გვითამაშია შუაღამემდე!!! კარგი კაცი ხარ ჩეზარე ბავშობა გამახსენდა!!!!!!!!!
sagol
ძააან მაგარი კაცია :D
11
ჩერესჩურ მაგარი კაცი!!
Giorgi
:))))))))))))
Giorgi
ასე მხლოდ იტალიაში უყვრათ ფეხბურთი. მართალია ეს კაცი, ფეხბურთი სიამოვნებაა და თუ სიამოვნებისთვის თამაშობ შედეგი ყოველთვის მოვა
Georgi
მაგარი კაცი ყოფილა :)
კონტემ "ბაიერნის" ვარსკვლავის დამატება მოისურვა
ოსიმენი "ნაპოლის" პრობლემაა - შეიძლება ერთი წელი უქმობა მოუწიოს
"უდინეზეს" მეკარეს 4-წლიანი დისკვალიფიკაცია ემუქრება
"შავი ლომი" | პირველ ჯგუფში ჩელენჯ თასზე
არისაბალაგა "ჩელსიდან" "არსენალში" გადავიდა
პსჟ-ს ფეხბურთელი ესპანეთში დაბრუნებას აპირებს
პსჟ ფაბიან რუისს ვერ შეელევა
"ტორპედომ" გვინეა ბისაუს ნაკრების ფეხბურთელი დაიმატა
9 თვის შემდეგ - დანი კარვახალი მოედანს უბრუნდება
[VIDEO] სრული შოკი - "მანჩესტერ სიტი" "ალ ჰილალთან" დამარცხდა და მსოფლიოს საკლუბო ჩემპიონატს გამოეთიშა
მსოფლიოს არგენტინელი ჩემპიონი: პსჟ-ს 7 ნომერი ვარსკვლავია - პარიზული გუნდი მსოფლიოში საუკეთესოა
"ბორჯღალოსნები" | თამაშის კვირა
Areanapoli: საქართველო ტალანტების სამჭედლოა, ბართიშვილი - დაუმუშავებელი ბრილიანტი
კონტემ "ბაიერნის" ვარსკვლავის დამატება მოისურვა
ძაკარდო: ხვიჩა ნეაპოლში უნდა დაბრუნდეს - "ახალი კვარა"?
პსჟ-ს დამარცხებამაც ვერ უშველა - "ბოტაფოგოს" მწვრთნელი გადააყენეს
მიქაუტაძის "ლიონს" ახალი პრეზიდენტი ჰყავს - კლუბში დიდი ცვლილებებია
უყურე Setanta Sports ულიმიტოდ სილქნეტის ქსელში!
[VIDEO] სინათლე გვირაბის ბოლოს - პოგბამ "მონაკოსთან" კონტრაქტის გაფორმებისას ემოციები ვერ შეიკავა
18-წლამდელთა B ლიგის ჩემპიონი ვსა გახდა | ვერცხლი აჭარის ნაკრებს ერგო
მესი სიაში ვერ მოხვდა - რამოსმა დაასახელა 2 შემტევი, ვის წინააღმდეგაც თამაში ყველაზე მეტად უჭირდა
დიოკერეში "სპორტინგის" ვარჯიშებზე დაბრუნებას არ აპირებს - კლუბის პრეზიდენტი აზრს არ იცვლის
"მესი პსჟ-სთან არ დამარცხებულა, იცით, ეს რატომ მოხდა?" - ზლატან იბრაჰიმოვიჩი
საკი: "იუვენტუსი" სკუდეტოსთვის ბრძოლაში ფავორიტია
იტალიელი მწვრთნელები ფოკუსში: ჰკითხეთ კლაუდიო რანიერის!
პაბლო ოსვალდო: გასახდელში სიგარეტს ჯანლუიჯი ბუფონთან ერთად ვეწეოდი
"ვინ იყო საუკეთესო ფეხბურთელი, ვისაც ვწვრთნიდი? იმედია, არავის ეწყინება, თუ ვიტყვი..."
პრანდელის ჯერია - "ჯენოამ" მიმდინარე სეზონში უკვე მე-3 მწვრთნელი დანიშნა
არიგო საკი 78 წლის ასაკში შესაძლოა, სამწვრთნელო საქმიანობას დაუბრუნდეს
პირველად 21-ე საუკუნეში - 1992 წლის შემდეგ ტრაპატონის გუნდის შედეგი მოტას "იუვენტუსმაც" გაიმეორა
"მილანში" სკუდეტო თითქმის უთამაშებელი ვან ბასტენის გარეშე მოვიგე" - საკი "ნაპოლიში" კვარაცხელიას შეცვლაზე
"ნაპოლის" ამ ორი ფეხბურთელის სიძლიერით გაკვირვებული ვარ" - არიგო საკი
ჯოვანი ტრაპატონი: იტალია სწორი გზით მიდის
კარლო ანჩელოტი: "ბაიერნში" რევოლუციის მოსაწყობად არ მოვსულვარ
"ნაპოლისთვის" კარგია, რომ ტრავმა მიიღო და ვერ ითამაშებს" - პრანდელი კვარაცხელიაზე
"თამაშის ნებისმიერ მომენტში მისი ყურება საინტერესოა" - ლიპიმ კვარაცხელიას სეზონის მთავარი აღმოჩენა უწოდა
"კვარას" და ოსიმენის ჩახუტება სწორედ ამაზე მეტყველებს - საკიმ "ნაპოლიზე" ისაუბრა
მარჩელო ლიპი: კრიშტიანო რონალდო ჰალუცინაციების მსხვერპლი გახდა
მარჩელო ლიპი ჩინეთის ნაკრებში დაბრუნდა
"ღამურების" ბუდეში - რატომ წავიდა პრანდელი სინამდვილეში "ვალენსიიდან"
ჩემპიონთა ლიგის მომგებები ფეხბურთელისა და მწვრთნელის რანგში - შემდეგი ზიდანია?
მარჩელო ლიპიმ ჩინეთის ნაკრები წელს მეორედ დატოვა
ჯოვანი ტრაპატონი: სამ გუნდზე ვფიქრობ...
პოლონეთის ნაკრების თავკაცი შესაძლოა ცნობილი იტალიელი სპეციალისტი გახდეს
"კვარას" გამო ჩემი მეუღლე შევაშინე" - არიგო საკიმ ქართველზე საინტერესო ისტორია გაიხსენა
მარჩელო ლიპი: რატომ არ განახლდა იტალიის ჩემპიონატი? ეს გულისამრევია, მაცოფებს
"ჯენოა" თასიდან მესამე ლიგის გუნდმა გამოაგდო და მისი მწვრთნელი იურიჩი მოხსნეს