ვლადიმერ რუბაშვილი-70 - და მოგონებად დარჩა ტკივილი

ყველა ეპოქას თავისი გმირი ჰყავს, თითოეულ ქომაგს - თავისი კერპი. აი, ვლადიმერ რუბაშვილი კი ყველა დროის ჩემპიონად რჩება დღე დღეს მისდევს და წლები წლებს ცვლიან. ჟამის სრბოლაში იცვლება ყველაფერი. ყველა ეპოქას თავისი გმირი ჰყავს, თითოეულ ქომაგს - თავისი კერპი. აი, ვლადიმერ რუბაშვილი კი ყველა დროის ჩემპიონად რჩება.რამდენიმე წლის წინათ თბილისის საერთაშორისო ტურნირზე უკრაინის ნაკრებიც გვეწვია 1959 წლის მსოფლიოს ჩემპიონის, რომის ოლიმპიური თამაშებისა და 1961 წლის მსოფლიოს ჩემპიონატის მეორე პრიზიორის, ვლადიმირ სინიავსკის ხელმძღვანელობით. ქართველი კოლეგებით აღფრთოვანებულს საათობით შეეძლო ჩვენს ფალავნებზე ელაპარაკა. 18 წლისას ჭიდაობაში ნათლობა მათი დახმარებით მიუღია.- ქართველები ყოველთვის მიყვარდა, - მითხრა მან. - საბჭოთა ნაკრებში ყველაზე მეტად სწორედ მათთან ვმეგობრობდი. მათ შორის ვლადიმერ რუბაშვილი გამოირჩეოდა - ხალასი ტალანტი, უდიდესი ნიჭის პატრონი, უშიშარი და შეუპოვარი მებრძოლი. წელში გამართული ჭიდაობდა. მეტოქის ერთსა და იმავე ფანდს ყოველთვის განსხვავებული ილეთით პასუხობდა, რუბაშვილს ხალიჩაზე ყველაფერი შეეძლო! მასთან ერთად მიასპარეზია საბჭოთა კავშირის პირველობებზე, რომის ოლიმპიადასა და მსოფლიოს ჩემპიონატზე იაპონიაში, ხშირად ისე გავრთულვარ მისი შერკინების ცქერით, რომ ხალიჩაზე გასვლის დროც დამვიწყებია.ერთი ცნობილი ეპიზოდი მინდა გავიხსენო რომის ოლიმპიური თამაშებიდან: ჰადემი ორჯერ ბეჭებით გააკრა ხალიჩას, მაგრამ შუამავალმა არბიტრმა ქულაც არ მისცა. გაბრაზებულმა ქართველმა ფალავანმა ზურგზე წამოიკიდა სპარსი და ჰაერში დააბზრიალა. ამ დროს უნებურად გამოჰკრა ფეხი შუამავალ მსაჯს და მეტოქე მასთან ერთად ხალიჩაზე გაშხლართა.ვლადიმერ რუბაშვილის ნიჭიერებაზე, დახვეწილ ოსტატობასა და ვაჟკაცურ სულზე არაერთხელ უამბიათ ჩემთვის ქართველ მოჭიდავეებსაც. ცნობილი სპორტული ჟურნალისტი ნოდარ გუგუშვილი ასეთ საინტერესო ეპიზოდს იხსენებს: "1961 წელს ტალინში თავისუფალი სტილით მოჭიდავეთა საკავშირო ჩემპიონატზე რუბაშვილმა ზედიზედ რამდენიმე მეტოქე დაამარცხა. ნახევარფინალში მასპინძელთა გუნდის წევრს, გამოცდილ კაშკინს შეხვდა. ერთ-ერთ ეპიზოდში ბალტისპირელი წაბორძიკდა და მუხლზე დაეცა. რუბაშვილს შეეძლო, თავს დასცხრომოდა და ბეჭებით გაეკრა მეტოქე ხალიჩაზე, მაგრამ არ იკადრა, აცალა მოწინააღმდეგეს ფეხზე წამოდგომა და წელში გამართვა. თავად ხომ წელგამართული უყვარდა ჭიდაობა მუდამ ღიმილიანს. ბოლო წუთებზე მაინც დაამარცხა კაშკინი, გადამწყვეტ პაექრობაში მახაჩყალელ გაჯიევსაც სძლია და პირველად გახდა საბჭოთა კავშირის ჩემპიონი".არადა, მცხეთის რაიონის სოფელ ნაოზაში დაბადებულ (1940 წლის 26 დეკემბერს)- გაზრდილმა ჭაბუკმა სპორტული კარიერა ფეხბურთით დაიწყო. 13 წლისამ "პროფილი" შეიცვალა და "პეტრეს დარბაზში" ცნობილი მწვრთნელის, ვასილი ილურიძის ხელმძღვანელობით დაიწყო ვარჯიში. მალე მიიქცია სპეციალისტთა ყურადღება. შრომისმოყვარე ფალავანმა იმდენი მოახერხა, რომ 19 წლისა საბჭოთა კავშირის ნაკრებში პირველ ნომრად დაასახელეს და 1960 წელს რომის ოლიმპიურ თამაშებზეც წაიყვანეს. ახალგაზრდა ფალავანმა გაამართლა მწვრთნელთა იმედები: ზედიზედ სძლია ირანელ ჰადემს, შვეიცარიელ მაინჰარდს. ფინელ პენტილას და იაპონელ ტამიჯი სატოს, დამარცხდა პაკისტანელ მუჰამედ ახტართან და ბულგარელ სტანჩო კოლევთან. შვიდი საჯარიმო ქულით ბრინჯაოს პრიზიორი გახდა (ოლიმპიური ჩემპიონობა თურქმა დაღისტანლიმ მოიპოვა, მეორეზე კოლევი გავიდა). ამ ორთაბრძოლების მნახველი "ჭიდაობის პროფესორი" ვახტანგ ბალავაძე ბრძანებს, რომ ახტართან მარცხი ვოვას გამოუცდელობის ბრალი იყოო. თუმცა მესამე ადგილითაც დაიმკვიდრა ადგილი საკავშირო ნაკრებში და მალევე დაამტკიცა, რომ თავის წონაში პლანეტაზე ტოლ-სწორი არ ჰყავდა.- ოთხი თვის შეუღლებულები ვიყავით, ვოვა ვლადივოსტოკში რომ წაიყვანეს საკავშირო შეკრებაზე, - იხსენებს რუბაშვილის მეუღლე ქალბატონი ლეილა. - წასვლისას შემპირდა, იოკოჰამადან ოქროს მედალს ჩამოგიტანო. ტყუილი ქადილი არ უყვარდა. მოუთმენლად ველოდი ცნობებს ამომავალი მზის ქვეყნიდან. პირველი შეხვედრა სატოსთან რომ წააგო, გული არ გამტეხვია, მჯეროდა, პირობას მაინც შეასრულებდა. მეორე წრეში ინდოელი სინეხი დაამარცხა, მერე ამერიკელ ალენსა და ირანელ თავავქულის სძლია, ფინალში თურქ ფეხლევანს აჯობა და მსოფლიოს ჩემპიონი გახდა."რუბაშვილმა ნამდვილად წარუშლელი შთაბეჭდილება დატოვა იაპონელებზე. საკმარისი იყო, სარბიელზე გამოჩენილიყო, რომ დარბაზს ოვაცია აზანზარებდა. მრავალფეროვნად იბრძოდა. ეს განსაკუთრებით ფინალზე ითქმის. ფეხლევანთან შეხვედრის დროს, როცა ყველაფერი შუაკაურმა გადაწყვიტა, მაყურებელი ტაშის გრიალით შეხვდა ქვემსუბუქ წონაში მსოფლიოს ახალ ჩემპიონს. "შეუპოვარი", "სასახარაზე უფრო შედეგიანი", "ილეთების ფეიერვერკი", - ასე ახასიათებდნენ ქართველ მოჭიდავეს იაპონური გაზეთები", - წერს ვახტანგ ბალავაძე.ხანმოკლე სპორტული კარიერის განმავლობაში ვლადიმერ რუბაშვილი ვის არ დასჭიდებია და ვინ არ დაუმარცხებია. მისი ელვისებური ფანდებით იხიბლებოდნენ გულშემატკივრები და სპეციალისტებიც. 1962 წელს საბჭოთა კავშირში იაპონელთა სტუმრობისას რუბაშვილი მსოფლიოს ორგზის ჩემპიონ ოსამუ ვატანაბეს შეხვედრია. ქართველ ფალავანს ფანდების ისეთი ორომტრიალი დაუყენებია, რომ თავისუფალ და "კლასიკურ" ჭიდაობაში მსოფლიოს ჩემპიონ ავგუსტ ენგლასს თავი ვერ შეუკავებია და წამოუძახია: "აი, ეს არის მოჭიდავე". ერთი წლით ადრე კი იმავე ენგლასმა, როცა ქართველი ფალავანი პირველად გახდა ტალინში სსრკ ჩემპიონი, კორესპონდენტებს უთხრა - "მე ისეთი მოჭიდავე, როგორიცაა რუბაშვილი, ჯერ არ მინახავს".რომან რურუა, ოლიმპიური და ოთხგზის მსოფლიოს ჩემპიონი: "ვისაც ვოვა ოდესმე საჭიდაო ხალიჩაზე უნახავს, მეხსიერებაში სამუდამოდ დარჩებოდა ამ, მართლაც, უბადლო სპორსტმენის ოსტატობა. ლაღი იყო, თავისუფალი, ღია ჭიდაობა უყვარდა. აი, ბატონო, ხელი გინდა? ფეხი?.. წაიღე, ოღონდ მოდი და მეჭიდავეო რაინდულად, ვაჟკაცურად. ამიტომ უყვარდა იგი მაყურებელს გამორჩეულად 60-იანელთა თაობიდან. როცა ვოვა ჭიდაობდა, ათიათასიანი დარბაზი მაყურებლით გადაჭედილი იყო. ეს იოლი არ გახლავთ, ათასობით ადამიანი შენი ჭიდაობის საყურებლად მოიყვანო და მერე ისე იჭიდაო, რომ სამუდამოდ დაამახსოვრო თავი.ვოვა სიკეთე იყო, ამიტომ ბოროტება ყოველთვის ცდილობდა, გზაზე გადაღობებოდა. მისი დიდი სპორტიდან ჩამოშორებაც სიკეთისა და ბოროტების ორთაბრძოლა მგონია. იაპონიაში მანდილოსნის მიმართ გამოთქმული ერთი ჩვეულებრივი კომპლიმენტი მისთვის სავალალო ბედისწერად იქცა".დიახ, ერთი უბრალო იაპონელი ქალიშვილის წერილმა რუბაშვილი, ფაქტობრივად, აქტიურ სპორტს ჩამოაშორა. საბჭოთა კავშირის უშიშროების სამსახურმა "გაშიფრა" ამომავალი მზის ქვეყნიდან გამოგზავნილი ბარათი და მსოფლიოს ჩემპიონს უცხოეთში გამგზავრება აუკრძალა. ამით იაპონელ ოსამუ ვატანაბეს ძალაუნებურად გაუხსნეს გზა 1964 წლის ოლიმპიური თამაშებისა და 1962-1963 წლების მსოფლიოს ჩემპიონატების უმაღლესი საფეხურისკენ. მაშინაც და ახლაც ბევრს სჯერა, რომ იაპონელთა ხრიკმა შედეგი გამოიღო. ვატანაბეს მხოლოდ რუბაშვილი თუ მოერეოდა. ის კი საბჭოურმა "კაგებემ" პოლიტიკურად არასაიმედოდ მიიჩნია და, როგორც თამაზ კვაჭანტირაძე ბრძანებს, "არწივი საქათმეში გამოამწყვდიეს!" რუბაშვილის მებრძოლ სულს გალია ეცოტავა, ფრთების ლაღად გაშლა და ნავარდი მოინდომა. მანქანის საჭეს მიანდო ბედი. მცხეთის გზაზე მიმავალს, როცა მორიგი მოსახვევისთვის უნდა აექცია გვერდი, იქ უწია ბედისწერამ - აწყვეტილად მომავალ მანქანას დაეჯახა და საუკუნო სასუფეველში დაიდო ბინა.ეს მოხდა თითქმის ნახევარი საუკუნის წინათ - 1964 წლის 1 თებერვალს. მრავალმა წყალმა ჩაიარა მას შემდეგ. ქართული სპორტის კაბადონზე მრავალი ვარსკვლავი აენთო, მაგრამ, იმის მიუხედავად, რომ რუბაშვილს საკუთარი ოსტატობის საერთაშორისო სარბიელზე გამოვლენის შესაძლებლობა არ მიეცა, როგორც დიდი ფალავანი, რომან რურუა ბრძანებს: "იგი მაინც პირველი დარჩა პირველხარისხოვან მოჭიდავეთა შორის. სპორტის მოყვარულ საზოგადოებას მისი სახელი დღემდე ახსოვს. ეს კი უკვე სიკეთის გამარჯვებაა."ლეგენდარულ ქართველ ფალავანს ვლადიმერ რუბაშვილს 26 დეკემებრს 70 წელი შეუსრულდებოდა. სამწუხაროდ, იგი 23 წლისა ტრაგიკულად დაიღუპა. არადა, მცირე დროის განმავლობაში იმდენი მოასწრო, რასაც სხვები მთელი ცხოვრება ვერ ახერხებენ - მსოფლიოს ჩემპიონობა მოიპოვა, ოლიმპიურ თამაშებზე ბრინჯაოს მედალი დაიმსახურა, საბჭოთა კავშირის ჩემპიონატებში სამჯერ იყო პირველი. მისთვის რომ გზები არ გადაეხერგათ, ქომაგებს უფრო დიდი წარმატებებით გაახარებდა.ვლადიმერ რუბაშვილის ხანმოკლე სიცოცხლესა და დაუვიწყარ გამარჯვებებს ეძღვნება წიგნი "და დარჩა ხსოვნა", რომელიც სწორუპოვარი ფალავნის შვიდი ათეული წლის იუბილესთან დაკავშირებით გამოიცა. წიგნის იდეის ავტორია მზია ხეთაგური, რედაქტორი - თამაზ კვაჭანტირაძე, შემდგენლები - ლეილა აბუაშვილი-რუბაშვილისა და ლია რუბაშვილი. მკითხველი მასში გაეცნობა სხვადასხვა დროს გამოქვეყნებულ წერილებს, ნარკვევებს სახელოვანი ფალავნებისა და ვოვა რუბაშვილის მეგობართა მოგონებებს, ამონარიდებს ჟურნალ-გაზეთებიდან, იოსებ ნონეშვილისა და ლაშა გახარიას ლექსებს. წიგნი უხვად არის ილუსტრირებული.ყოველდღიური სპორტული გაზეთი"ლელო"

mcinari rubashvili

ვოვა ვლადიმერ რუბაშვილი ულამაზესი ქართველი ახალგაზრდა, ვინ გაიმეტა ახლა მაინც ხომ უნდა ითქვას სახალხოდ. ის აღარაა ცოცხალი მაგრამ მისი ხსოვნა მრავალი ერის მოჭიდავეებს არ ავიწყდებათ. შურმა და სიხარბემ დააქცია ქვეყანა და სიყვარული სიმართლე კი მოალბობს გაქვავებულ გულებს. გთხოვტ ვინც იცის რისთვის გაწირეს ის სიცოცხლით სავსე ჭაბუკი, ამაყი და ჭკვიანი ნიჭიერი ადამიანი , ეს საიდუმლო ალბათ აღარ არის დასამალი. ვინ იყო დაინტერესებული მისი უკანა პლანზე გადაწევით?

საქართველოს თავისუფალი სტილით მოჭიდავე 20-წლამდელთა ნაკრები ევროპის ჩემპიონია!

პეტრიაშვილმა და ჭეჭელაშვილმა ევროპის ჩემპიონატზე ოქროს მედლები მოიპოვეს!

ევროპის ჩემპიონატზე ბოლქვაძემ და ხეცურიანმა ბრინჯაოს მედლები მოიპოვეს

არისაბალაგა შეიძლება ფაბრეგასის გუნდში გადაბარგდეს

დუდუ დადიანის მემორიალზე ნახევარფინალისტები დაწყვილდნენ

ბოლო წუთების ფასი... "დილამ" და "სამგურალმა" მოიგეს, "იბერია 1999"-"გარეჯი" ფრედ დასრულდა

გოჩოლეიშვილის კარგი მატჩი - "ჰამბურგი" "უნიონს" ფრედ ეთამაშა

[VIDEO] დრამა "სენტ ჯეიმს პარკზე" - "არსენალმა "ნიუკასლს" ბოლო 10 წუთში თამაში შემოუტრიალა

Le Parisien-ი კვარაცხელიას ტრავმის შესახებ ინფორმაციას ავრცელებს

U17 | საქართველო 3:0 ლიეტუვა

წიტაიშვილი და აბუაშვილი შეცვლაზე და "მეცის" ფრე "ჰავრთან"

GEO TEAM: ლევან კორღალიძე "იბერია 1999"-ს მეოთხედ ჩაუდგება სათავეში

იური ტაბატაძე შეცვალეს - "კადისი" "სეუტასთან" ფრეს დასჯერდა

ლოჩოშვილმა ტრავმა მიიღო - "ნიურნბერგი" სახლში "ჰერტასთან" განადგურდა

გოგლიჩიძე ისევ არ ათამაშეს - "უდინეზე" დამარცხდა

"დარწმუნებული ვარ, სიტუაციის შეცვლა შემიძლია" - ამორიმი "ბრენტფორდთან" მარცხის შემდეგ

"რეალს" გიულერის თაობაზე ორი კლუბი დაუკავშირდა - "სამეფო კლუბმა" გადაწყვეტილება მიიღო

"ვესტ ჰემმა" პოტერი გაათავისუფლა - "ჩაქუჩები" ეშპირიტუ სანტუმ ჩაიბარა

"რეალს" ენდრიკის იჯარით გაშვება უნდა, ბრაზილიელი წასვლის წინააღმდეგია

"დიდებული მწვრთნელია, მაგრამ ფერგიუსონამდე და ანჩელოტიმდე ბევრი უკლია" - ხაბიბმა გვარდიოლაზე ისაუბრა

[VIDEO] სათადარიგოთა სკამიდან შევიდა და ყველაზე შედეგიანი იყო - შერმადინის მაგარი მატჩი "რეალთან"

ფრე ქუთაისში... და "თელავის" მოგება "გაგრასთან"

"ამ ორი ფეხბურთელის წყალობით, "ბარსელონა" მომდევნო 10-15 წელი ჩემპიონთა ლიგის მოგების მთავარი ფავორიტი იქნება" - დეულოფეუ