- ქართველი სპორტსმენები ფეხბურთი
- ეროვნული ნაკრები
- ეროვნული ლიგა
- ეროვნული ლიგა 2
- ლეგიონერები
- თასი
- ასაკობრივი ნაკრები
- სხვადასხვა
- ევროპა ლიგა
- კონფერენს ლიგა
- ინგლისი
- ესპანეთი
- იტალია
- გერმანია
- საფრანგეთი
- მსოფლიო
- ჩემპიონთა ლიგა
- ევროპის ჩემპიონატი
- სხვადასხვა
- ქალთა ფეხბურთი
- ტრანსფერები კალათბურთი
- ეროვნული ნაკრები
- სუპერლიგა
- თასი
- NBA
- ლეგიონერები
- ევრო ლიგა
- ევროპის ჩემპიონატი
- მსოფლიოს ჩემპიონატი
- ასაკობრივი ნაკრები
- სხვადასხვა ჭიდაობა
- ძიუდო
- თავისუფალი
- კლასიკური
- ქართული
- სუმო
- სამბო
- ქალთა ჭიდაობა
- ბერძნულ-რომაული ჩოგბურთი
- როლან გაროსი
- უიმბლდონი
- ავსტრალიის ღია პირველობა
- ამერიკის ღია პირველობა
- მონტე კარლო
- ATP ცინცინატი
- მადრიდის მასტერსი
- რომის მასტერსი
- მაიამის მასტერსი რაგბი
- ეროვნული ნაკრები
- დიდი 10
- თასი
- ლეგიონერები
- 6 ერი
- ტესტები
- ერთა თასი
- მსოფლიო თასი
- ასაკობრივი ნაკრები
- სხვადასხვა ფორმულა 1
პატრიოტი ნოვაკ ჯოკოვიჩი - მისი კარიერა ბომბების თანხლებით იწყებოდა
<p>სერბი ჩოგბურთელი, რომელიც ომის დროსაც არ წყვეტდა ვარჯიშს, მსოფლიოს პირველი ჩოგანი გახდა და თავის სამშობლოში ქვეყნის აღორძინების სიმბოლოდ მიიჩნევა <br> ნოვაკ ჯოკოვიჩი ბავშვი იყო, როცა 1999 წელს ნატო ბელგრადს ბომბავდა. სერბი ჩოგბურთელი, რომელიც ომის დროსაც არ წყვეტდა ვარჯიშს, მსოფლიოს პირველი ჩოგანი გახდა და თავის სამშობლოში ქვეყნის აღორძინების სიმბოლოდ მიიჩნევა.<strong></strong></p><p><span style="color: #ff0000;"><strong>მას მთელი სერბეთი ელოდა</p><p></strong></span>ნოვაკ ჯოკოვიჩს კარგად ახსოვს 1999 წლის 22 მაისი - თავისი მე-12 დაბადების დღე. არადა, მას შემდეგ დიდი დრო გავიდა.</p><p>ახსოვს არა საჩუქრების, არამედ ბომბების გამო:</p><p><em>"პარტიზანის" საჩოგბურთო კლუბში დაბადების დღეს აღვნიშნავდი. მშობლებმა სიმღერა შეასრულეს. დაახლოებით შუადღე იყო, როცა დაბომბვა დაიწყო".</em></p><p>ნოვაკი ნელა ლაპარაკობს, მაგრამ სწრაფად ფიქრობს. <em>"უცებ სირენები ჩაირთო, შემდეგ ბომბების აფეთქების ხმა გაისმა. შუქი ჩაქრა,</em> - ჯოკოვიჩმა თვალები გაახილა. - <em>ძალიან შემეშინდა".</em></p><p>ნატო-ს სამხედრო ოპერაციის მე-60 დღეს დაიბომბა ელექტროსადგური "ბელგრადი-8" და ქვანახშირის ელექტროსადგური ბელგრარდის გარეუბანში. <em>"ეს საშინელება იყო",</em> - ყვება ჯოკოვიჩი.</p><p>ნოვაკს გაფითრებული სახე აქვს, წელშია მოხრილი. უცებ სწორდება და ხმამაღლა აგრძელებს: <em>"ომმა უკეთეს ადამიანად მაქცია, რადგან ცხოვრებისგან სიამოვნების მიღება ვისწავლე.</p><p>ომის წყალობით ჩოგბურთის თამაშიც უკეთ დავიწყე, რადგან დავიფიცე, მსოფლიოსთვის დამემტკიცებინა, რომ სერბებს შორისაც არიან კარგი ადამიანები".</em></p><p>სერბეთი ბევრისთვის დღემდე ასოცირდება ომთან და საერთო სასაფლაოებთან, ისტორიულ დანაშაულთან და მორალის დაცემასთან. ეს არის ქვეყანა, რომელსაც გამარჯვებები სჭირდება. ეს ქვეყანა ელოდებოდა ისეთ ადამიანს, როგორიცაა ჯოკოვიჩი.</p><p><span style="color: #ff0000;"><strong>ოქრო ჯოკოვიჩების ოთახში</p><p></strong></span>ყველაფერი ელენა გენჩიჩიდან იწყებოდა - სწორედ მან აღმოაჩინა მომავალი ჩემპიონის ნიჭი. მისი სასტუმრო ოთახი ჭერამდე წიგნებითაა სავსე, მაგიდაზე კი გაზეთია გაფენილი პირველ გვერდზე ნოვაკ ჯოკოვიჩის სურათით.</p><p><em>"ეს ბიჭი ჩვენ ღმერთმა გამოგვიგზავნა,</em> - ამბობს ელენა გენჩიჩი, სანდომიანი მანდილოსანი მოკლე, ჭაღარა თმით. - <em>ნოვაკი ჩვენი ქვეყნისთვის უფრო მეტს აკეთებს, ვიდრე ნებისმიერი პოლიტიკოსი".</em></p><p>ელენა 75 წლისაა, მაგრამ კორტზე ყოველდღე დადის და ბავშვებს ავარჯიშებს. მან 45 წელი იმუშავა ტელევიზიაში რეჟისორად, თამაშობდა ხელბურთს იუგოსლავიის ნაკრებში და საჩოგბურთო გუნდის ღირსებას იცავდა ფედერაციის თასზე.</p><p>მან აღმოაჩინა მონიკა სელეში, 90-იანი წლების დასაწყისში კი ნოვაკ ჯოკოვიჩი გაიცნო.</p><p>ჯოკო მაშინ ოჯახთან ერთად, ზამთარ-ზაფხულ სამთო კურორტ კოპაონიკეში ისვენებდა, რომელიც ბელგრადიდან სამხრეთით, 250 კილომეტრში მდებარეობს.</p><p>მშობლებს სპორტული მაღაზია და პიცერია ჰქონდათ, რომელიც დღემდე არსებობს. მას "რედ ბული" ჰქვია.</p><p>უზრუნველი დრო იყო. 1993 წელს ნოვაკმა პირველად ნახა ჩოგბურთი ტელევიზორით. უიმბლდონი. მაშინ ექვსი წლის იყო. ის აღფრთოვანებით უყურებდა, როგორ ანადგურებდა ფინალში პიტ სამპრასი ჯიმ კურიეს.</p><p>ორი კვირის შემდეგ რესტორნის მოპირდაპირე მხარეს სამი საჩოგბურთო კორტი გახსნეს. ელენა გენჩიჩმა იქ ბავშვების გაწვრთნა დაიწყო, ნოვაკი კი დილიდან საღამომდე ღობესთან იდგა და კორტს თვალს არ აცილებდა.</p><p><em>"ერთხელ მას ვკითხე: ბიჭუნა, იცი, რას ვაკეთებთ? მოდი ჩვენთან და შენც ითამაშე. მეორე დილით ის კორტზე გამოცხადდა. თან ჩანთა მოიტანა, რომელშიც ჩოგანი, პირსახოცი, წყალი, ბანანი, სუფთა პერანგი და თავსახვევი იდო.</p><p>მე მას ვეუბნები: "როგორი ყოჩაღი დედა გყავს". ის გაბრაზდა და მითხ</em>რ<em>ა: "ეს მე გავაკეთე. ჩოგბურთი მე უნდა ვითამაშო და არა დედამ".</em></p><p>ელენამ აჩვენა მას, როგორ დაეჭირა ჩოგანი, როგორ ემოძრავა, როგორ მისულიყო ბურთთან.</p><p><em>"სამი დღის შემდეგ მისი მშობლები დავიბარე და ვუთხარი, რომ ბავშვი კი არა, ოქრო ჰყავდათ.</p><p>დარწმუნებული ვიყავი, რომ 17 წლის ასაკში ის მსოფლიოს ხუთ საუკეთესო ჩოგბურთელს შორის მოხვდებოდა. ისინი დაბნეულები ჩანდნენ".</em></p><p>ელენა გინჩიჩი დივანზე ზის და იღიმება. იმ დღიდან მოყოლებული, მან ნოვაკთან ინტენსიური ვარჯიშები დაიწყო "პარტიზანის" კლუბში.</p><p>ქალმა აუხსნა მას, რომ ფიზიკურად უნდა მომძლავრებულიყო, რათა უფრო ძლიერად დაერტყა ბურთისთვის, უფრო თამამად მიეღო დარტყმები, ხოლო შესვენებებზე ლექსების კითხვა ან ბეთჰოვენის და შოპენის მუსიკის მოსმენა დაავალა.</p><p><em>"ყველაფერი, რაც ჩოგბურთის შესახებ ვიცი, მისი დამსახურებაა",</em> - ამბობს ჯოკოვიჩი, რომელიც დღემდე უსმენს კლასიკურ მუსიკას და ამით მშვიდდება.</p><p><span style="color: #ff0000;"><strong>ვარჯიში ბომბებით</p><p></strong></span>შემდეგ დაიწყო კოსოვოს კონფლიქტის ესკალაცია და 1999 წლის 24 მარტს ნატო-მ პირველად დაბომბა ბელგრადი.</p><p>ორი დღე-ღამე ნოვაკი მშობლებთან და ორ ძმასთან ერთად მრავალსართულიანი კორპუსის სარდაფში იჯდა.</p><p>შემდეგ მაინც გადაწყვიტეს პირველ სართულზე საკუთარ ბინაში დაბრუნება. <em>"ჩვენ, უბრალო ადამიანები, სავსებით დაუცველები ვართ ბომბების წინაშე,</em> - ყვება ჯოკოვიჩი. - <em>და გადავწყვიტეთ, უბრალოდ, გაგვეგრძელებინა ცხოვრება: რაც მოსახდენი იყო, მაინც მოხდებოდა.</em></p><p>78 დღის განმავლობაში გრძელდებოდა საჰაერო თავდასხმები. იუგოსლავიას 28 ათასი ბომბი დაეცა, მაგრამ ჯოკოვიჩი აგრძელებდა ვარჯიშებს.</p><p>როცა ნატო დუნაიზე გადებულ ხიდებს ბომბავდა, მომდევნო დღეს ის ელენა გინჩიჩთან ერთად მდინარის პირას მდებარე კლუბში ვარჯიშობდა.</p><p>როცა ბომბები ქალაქის სამხრეთ ნაწილში - ბანჟიცის რაიონში ეცემოდა, მეორე დღეს სწორედ იქ, კლუბ "ვოზდოვაჩში" მიდიოდნენ სავარჯიშოდ.</p><p><em>"ჩვენ ვფიქრობ</em><em>დით, რომ ისინი ერთი და იგივე რაიონს ორჯერ არ დაბომბავდნენ",</em> - ამბობს გენჩიჩი.</p><p>ელენას და სწორედ ამ დაბომბვების დროს დაიღუპა. სამხედრო ოპერაციის დასრულებიდან ნახევარი წლის შემდეგ გენჩიჩმა უთხრა ნოვაკს, რომ ახალს ვეღარაფერს ასწავლიდა - იმდენად კარგი იყო მისი შეგირდი.</p><p>ამიტომაც ქალმა ნიკი პილიჩს დაურეკა. ერთ დროს ეს ხორვატი იუგოსლავიის საუკეთესო ჩოგბურთელი იყო, მისი ხელმძღვანელობით კი გერმანიის ნაკრებმა სამჯერ მოიგო დევისის თასი.</p><p>პილიჩი იმ დროს საჩოგბურთო აკადემიას ფლობდა ობერშლაისჰაიმში. ელენა გენჩიჩმა ნიკის ჯოკოვიჩის აყვანა სთხოვა.</p><p><span style="color: #ff0000;"><strong>ცხოვრება ბავარიაში</p><p></strong></span>აკადემიაში სწავლა და ცხოვრება ძვირი ღირდა. პილიჩმა ფასდაკლება შესთავაზა, მაგრამ მაინც ჯოკოვიჩების ოჯახს თვეში ხუთი ათასი მარკა უნდა ეხადათ.</p><p>ნოვაკის მშობლებს ასეთი თანხა არ ჰქონდათ. მამამისმა სპონსორების მოძიება სცადა, მაგრამ არავინ დადო მასთან გარიგება.</p><p>ბოლოს და ბოლოს, მას მოუწია სესხის აღება დიდი პროცენტით. უფროსმა ჯოკოვიჩმა გარისკა, შვილის კარიერაზე ყველაფერს ჩავიდა, რაც გააჩნდა. ნოვაკი პროფესიონალებში რომ არ გასულიყო, მისი ოჯახი გაკოტრდებოდა.</p><p>ნიკი პილიჩი იმ წლებს მიუნხენის კაფე "იფიტოსში" იხსენებს. ის ამბობს, რომ ყოყმანობდა ჯოკოვიჩის აკადემიაში აყვანაზე.</p><p><em>"ბალკანეთზე ომი ახალი დამთავრებული იყო. მე ხორვატი ვარ, ის სერბი. ერთი წინადადებაც საკმარისი იქნებოდა, სერიოზული პრობლემების შესაქმნელად, მაგრამ შემდეგ გავიფიქრე: ჩემი ცოლიც სერბია, ნოვაკი - სასიამოვნო ბიჭი. იქნებ ვცადო",</em> - იხსენებს მწვრთნელი.</p><p>პილიჩი ნოვაკს აიძულებდა, კედელთან საათობით ემუშავა მოწოდებაზე. ჯოკოვიჩი მთელი წელი თავდაუზოგავად მუშაობდა ესპანდერზე სახსრების მოძრაობის გასაძლიერებლად.</p><p><em>"ნოვაკს ძალიან უნდოდა სწავლა. ფაქტობრივად, მანიაკალური მონდომებით მუშაობდა საკუთარ თავზე".</p><p></em></p><p>ნოვაკი ოთხი წელი ცხოვრობდა ბავარიაში. ხშირად ის ვარჯიშზე 20 წუთით ადრე მიდიოდა. ერთხელ პილიჩმა ამის მიზეზი ჰკითხა და ნოვაკმა უპასუხა: <em>"არ მინდა, კარიერა რისკის ქვეშ დავაყენო".</em></p><p><span style="color: #ff0000;"><strong>კოსოვოს დამცველი ნაციონალისტი</p><p></strong></span>პილიჩმა მას ოთხ ტურნირზე გაუხერხა ე. წ. უაილდ-ქარდი. 2003 წელს მან პირველი მატჩები მოიგო პროფესიულ ტურში, ორი წლის შემდეგ კი ასეულის ყველაზე ახალგაზრდა წევრი გახდა.</p><p>აპრილში ადგილი ჰქონდა მოვლენას, რომლის გახსენება ჯოკოვიჩების ოჯახში არ უყვართ. იმის გამო, რომ სერბეთის ჩოგბურთის ფედერაციას არ სურდა ნოვაკის მხარდაჭერა, ჩოგბურთელმა მოქალაქეობის შეცვლა დააპირა.</p><p>დედამისი მოლაპარაკებებს აწარმოებდა ბრიტანეთის ჩოგბურთის ფედერაციასთან. <em>"საბოლოოდ, გადავწყვიტეთ, ეს არ გაგვეკეთებინა. მიხარია, რომ სერბი ვარ. სერბეთი - ჩემი ნაწილია"</em>, - ამბობს დღეს ჯოკოვიჩი.</p><p>ჩოგბურთელმა 100 ათასი დოლარი შესწირა კოსოვოში ისტორიული ტაძრების შენარჩუნებას. კოსოვოს მიმართ მას ნაციონალური პოზიცია უკავია.</p><p>მისი მამა, ბაბუა და დეიდა სწორედ იქ დაიბადნენ. <em>"კოსოვო - ჩვენი ოჯახისა და მთელი სერბეთის აკვანია"</em>, - ამბობს ნოვაკი.</p><p>მის სიტყვას დიდი წონა აქვს. მას შეუძლია მასის დაწყნარება ან აბუნტება. 2008 წელს, ავსტრალიის ღია პირველობაზე გამარჯვების შემდეგ, ნოვაკმა ვიდეომიმართვა გაუგზავნა 150 ათას თანამემამულეს, რომელიც კოსოვოს დამოუკიდებლობას აპროტესტებდა.</p><p><em>"მზად ვართ დავიცვათ ის, რაც ჩვენ გვეკუთვნის. კოსოვო სერბეთია"</em>, - თქვა მაშინ მან. იმავე ღამით დემონსტრანტებმა ქვები დაუშინეს ხორვატიის, ბოსნიისა და გერმანიის საელჩოებს; ასევე, თავს დაესხნენ ამერიკის საელჩოს და ხანძარი მოაწყვეს.</p><p>ეს ის არის, რაც ნოვაკს სურდა? <em>"არ ვნანობ იმას, რაც გავაკეთე. ჩვენ სამართლიანობა გვინდა, მაგრამ ამას ვერ ვეღირსებით".</p><p></em>ნოვაკი თავის წარმატებებს იმისთვის იყენებს, რომ საკუთარი ქვეყნის ელჩის როლი შეასრულოს. ამერიკის ტელევიზიაში მან სერბული ეროვნული ცეკვა შეასრულა. ჯოკოვიჩს მიაჩნია, რომ შეუძლია ქვეყნის განვითარებას შეუწყოს ხელი. ის გახდა ქვეყანაში ATP-ის პირველი ტურნირის - სერბეთის ღია პირველობის დამაარსებელი, გახსნა საჩოგბურთო აკადემია...</p><p>ჯოკოვიჩს იმედის თვალით უყურებს მთელი ხალხი. სერბეთის მეორე ნომერი იანკო ტიპსარევიჩი სრული სერიოზულობით ამბობს:</p><p><em>"ნოვაკი აახლოვებს სერბეთს ევროპასთან. მე მას ყოველთვის ვეუბნები: "ნოვაკ, კიდევ ერთი მოგება და ევროსაბჭოში მიგვიღებენ".</em></p><p><strong>ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"</strong></p>
-
kosovo
ამისი ნაციონალისტი დედაც ... დიდ პატივს ვცემდი აქამდე ,მარა ეხლა აღარ. კოსოვო სერბეთი არაა და არ იქნება
თრილერი ცინცინატიზე - საბალენკამ რადუკანუ დაამარცხა
ერთი ნაბიჯი ტურნირის ძირითად ბადემდე - ბასილაშვილი ცინცინატის მასტერსის კვალიფიკაციის ფინალშია
სინერმა უიმბლდონზე ალკარასის დომინაცია დაასრულა - იანიკმა მეოთხე დიდი სლემის ტიტული მოიგო
17-წლამდე ვაჟთა ნაკრები საწვრთნელ შეკრებას იწყებს
სიგუა შვეიცარიაში გუნდს გამოიცვლის
15-წლამდე გოგონათა ნაკრები განვითარების თასისთვის ემზადება
ტონი კროოსმა ფეხბურთის ისტორიაში საუკეთესო მეკარე დაასახელა
"ტოპ გუნდის წინააღმდეგ ჩვენგან ასეთი დომინაცია დიდი ხანია არ მინახავს" - ფერდინანდი "არსენალთან" მარცხის შემდეგ
ლიდერის შთამბეჭდავი მოგება; "გაგრას" გამარჯვება ბათუმში; ათკაციანი "თელავის" ფრე ქუთაისში
"სპორტინგმა" ისევ მოიგო, ქოჩორაშვილი ისევ შეცვლაზე შევიდა
[VIDEO] კვერნაძე შევიდა, გაიტანა და "ფროზინონე" 1/16-ფინალში გაიყვანა
"ნანტთან" მატჩში პსჟ-ს სასტარტო შემადგენლობა ცნობილია
"მეცი" სახლში "სტრასბურგთან" დამარცხდა - წიტაიშვილმა შეუცვლელად ითამაშა
"ვალენსია" ჩაკვეტაძის ტრანსფერზე "უოტფორდს" დაუკავშირდა
"სტრასბურგთან" მატჩში წიტაიშვილი სასტარტოშია, აბუაშვილი - სათადარიგოა
საქართველოს ნაკრები ევრობასკეტისთვის მზადებას ჩეხეთთან 2 მატჩით დაასრულებს
"ლევერკუზენმა" შესაძლოა, "იუნაიტედის" ყოფილი მცველი დაიმატოს
"თუ ფეხბურთელს წასვლა უნდა, უნდა წავიდეს" - პეპ გვარდიოლამ ედერსონ მორაეშზე ისაუბრა
"მან მხოლოდ კრივი იცის, მე მომავალი ჩემპიონი ვარ" - არმან ცარუკიანი
"წელს ჩვენი მთავარი მიზანი ეს იქნება" - რა თქვა ლუის ენრიკემ "ნანტთან" მატჩამდე?
"რეალში" ფიქრობენ, რომ ახალი იამალი შეიძინეს, მაგრამ..." - ლევანდოვსკიმ "ბლანკოსზე" ისაუბრა
"იცით, პსჟ-ში თამაშის დროს ბონუსს რაში იღებდა?" - ბრიტანელმა მწვრთნელმა ნეიმარზე შოკისმომგვრელი დეტალი გაამხილა
ხამზატ ჩიმაევი UFC-ის საშუალო წონის ახალი ჩემპიონია