- ქართველი სპორტსმენები ფეხბურთი
- ეროვნული ნაკრები
- ეროვნული ლიგა
- ეროვნული ლიგა 2
- ლეგიონერები
- თასი
- ასაკობრივი ნაკრები
- სხვადასხვა
- ევროპა ლიგა
- კონფერენს ლიგა
- ინგლისი
- ესპანეთი
- იტალია
- გერმანია
- საფრანგეთი
- მსოფლიო
- ჩემპიონთა ლიგა
- ევროპის ჩემპიონატი
- სხვადასხვა
- ქალთა ფეხბურთი
- ტრანსფერები კალათბურთი
- ეროვნული ნაკრები
- სუპერლიგა
- თასი
- NBA
- ლეგიონერები
- ევრო ლიგა
- ევროპის ჩემპიონატი
- მსოფლიოს ჩემპიონატი
- ასაკობრივი ნაკრები
- სხვადასხვა ჭიდაობა
- ძიუდო
- თავისუფალი
- კლასიკური
- ქართული
- სუმო
- სამბო
- ქალთა ჭიდაობა
- ბერძნულ-რომაული ჩოგბურთი
- როლან გაროსი
- უიმბლდონი
- ავსტრალიის ღია პირველობა
- ამერიკის ღია პირველობა
- მონტე კარლო
- ATP ცინცინატი
- მადრიდის მასტერსი
- რომის მასტერსი
- მაიამის მასტერსი
- სხვადასხვა რაგბი
- ეროვნული ნაკრები
- დიდი 10
- თასი
- ლეგიონერები
- 6 ერი
- ტესტები
- ერთა თასი
- მსოფლიო თასი
- ასაკობრივი ნაკრები
- სხვადასხვა ფორმულა 1
უმბერტო ეკო პაზოლინისა და ფეხბურთზე
<p>ჩემზე ამბობენ, ფეხბურთი არ უყვარსო... <br> 19 თებერვალს დიდი იტალიელი მწერალი, კულტუროლოგი და ფილოსოფოსი უმბერტო ეკო გარდაიცვალა. ამ ამბავს აპენინური სპორტული მედიაც გამოეხმაურა, პრესაში კი მისი მეტად საინტერესო ჩანაწერები გავრცელდა ფეხბურთის შესახებ.</p><p>როგორც ყველა იტალიელი, მისი ბედიც რაღაცით დაკავშირებული და გადაჯაჭვულია ფეხბურთთან. თუმცა, ყველასგან გამორჩეულ ეკოს სპორტის უპირველეს სახეობასთან განსაკუთრებული და მეტად უცნაური დამოკიდებულება ჰქონდა. დანარჩებზე თავად უმბერტო მოგვითხრობს...</p><p>ჩემზე ამბობენ, რომ ფეხბურთი არ მიყვარს, მაგრამ მე ასე უფრო ვიტყოდი: ფეხბურთს არ ვუყვარვარ მე! - პიემონტის რეგიონის პატარა ქალაქ ალესანდრიაში ვიზრდებოდი, სადაც ფეხბურთი ისევე სიგიჟემდე უყვართ, როგორც მთელ იტალიაში. ბავშვობიდან თავში მქონდა ჩაბეჭდილი, რომ აუცილებლად უნდა მიყვარდეს ფეხბურთი, რადგან ეს ასეა საჭირო. არადა, ხომ გითხარით - თვითონ ფეხბურთს არ ვუყვარდი მე...</p><p>ეზოში ან სკოლაში მეც სხვებივით ვთამაშობდი ფეხბურთს, მაგრამ ვიყავი იმ იშვიათთაგანი, რომელსაც არასდროს გამოსდიოდა ზუსტი პასი და თუ გოლი გაჰქონდა, აუცილებლად საკუთარ კარში. კიდევ უარესი იყო, თუ ბურთს ძლიერად ამოვარტყამდი ფეხს და გადავაფრენდი სადღაც ღობეებს იქით, შორს და თამაშიც წყდებოდა იქამდე, სანამ ყველაზე დაუზარელი და მარდი მას მოედანზე არ დააბრუნებდა.</p><p>ამიტომ ბიჭებს არ უყვარდათ ჩემთან თამაში, რის გამოც რამდენჯერმე ვიჩხუბე და შედეგად, მაგარი ნაცემიც ვყოფილვარ. მსურდა კი ფეხბურთის თამაში? - ნაკლებად, მაგრამ არ მინდოდა სხვებზე ნაკლები ვყოფილიყავი - ეს იყო კომპლექსი, რომელმაც ჩემს პიროვნებად ჩამოყალიბების პროცესზე დიდი გავლენა იქონია...</p><p><p><div style="text-align: center;"><strong>* * * </strong></div></p> მხოლოდ იმიტომ, რომ ვყოფილიყავი ისეთივე, როგორიც ყველა ჩემი თანატოლი, მამას ხშირად ვთხოვდი, რომ წავეყვანე სტადიონზე - ეს დაახლოებით იმას ჰგავდა, როდესაც არატრადიციული ორიენტაციის ბიჭი საკუთარ თავს არწმუნებს, რომ მას გოგონები მოსწონს.</p><p>ერთხელ ვიჯექი ტრიბუნაზე და ვუყურებდი ფეხბურთელთა სრულიად გაუგებარ გადაადგილებებს მოედანზე, ფიქრებით კი სხვაგან ვიყავი. მაშინ 13 წლის გახლდით, მზე კი გარშემო ყველას და ყველაფერს წვავდა. ვუცქერდი ეგზალტირებულ გულშემატკივრებს და დავფიქრდი, ნუთუ საერთოდ არსებობს ღმერთი და თუ არსებობს, რატომ დაუშვა, რომ ამდენ ხალხს ამ უაზრობაზე ჭკუა ეკეტება.</p><p>მოგვიანებით, დიდი იტალიელი სოციოლოგის, ოტიერო ოტიერის ნამუშევრებს გავეცანი და მისგან გავიგე, რომ ამ განცდას ეწოდება: "ყოველდღიური არარეალობა" და ხშირ შემთხვევაში, მთავარი მოტივია მორწმუნე ადამიანის გაათეისტებისა. უფრო მარტივად რომ ვთქვათ, არის რაღაც წამი, როდესაც ხვდები, რომ ეს ცხოვრება ერთი დიდი უაზრობაა, მე კი ეს განცდა სწორედ სტადიონზე დამეუფლა.</p><p><p><div style="text-align: center;"><strong>* * *</strong></div></p> მე მიყვარს სპორტის ექსტრემალური სახეობები და ადრენალინი: მაგალითად, როდესაც მოტომრბოლელები კლდის პირას მიქრიან სიკვდილ-სიცოცხლის ზღვარზე; ვგიჟდები პარაშუტით ხტომაზე ველურ ბუნებაში ან როდესაც აფრიანი ნავები მიაპობენ ოკეანის ტალღებს და ცდილობენ, რომ პირველები მივიდნენ ფინიშთან.</p><p>ისინი არიან გმირები, საუკეთესოები, რომლებიც უნდა დაიხოცონ იმისთვის, რომ ჩვენ, ჩვეულებრივმა ადამიანებმა ვისიამოვნოთ, მივიღოთ ადრენალინი და განვაგრძოთ ცხოვრება ისე, როგორც იქამდე ვცხოვრობდით. ფეხბურთში არავინ კვდება - იქ პირიქით, მდიდრდებიან, სახელს და დიდებას იხვეჭენ, შემდეგ კი ზემოდან უყურებენ ყველას და ყველაფერს...</p><p><strong></p><p></strong> <p><div style="text-align: center;"><strong>* * *</strong></div></p> დამაინც, სწორედ ფეხბურთია ის, რასაც ჭკუიდან გადაჰყავს ხალხი, რაც იწვევს მასების ეგზალტირებას ისე, როგორც არაფერი სხვა. ფეხბურთია ის, რაც იწვევს გულის შეტევებს ტრიბუნებზე მყოფ გულშემატკივრებში; ცრემლების ზღვას წაგებული და მოგებული მატჩების შემდეგ; სწორედ ფეხბურთია ის, რასაც ქუჩებში გამოჰყავს ასიათასობით ქომაგი, ულტრასები კი თავს ესხმიან მეტოქე გუნდის ავტობუსებს და ამსხვრევენ მინებს.</p><p>ფეხბურთია ის, რის გამოც რიგით იტალიელს შეუძლია 10 კაცი ჩატენოს თავის "ფიატ ჩინკვეჩენტოში", მანქანა მიწასთან გაასწოროს და ასე აღნიშნოს მისი გუნდის გამარჯვება. ფეხბურთია ის, რის გამოც ბოლო ფულს დახარჯავენ და ვალებში გადავარდებიან, რათა შავ ბაზარზე, გადამყიდველისგან თამაშის ბილეთი შეიძინონ.</p><p>ეს ტურისტები, რომლებიც ათიათასობით დადიან ქალაქიდან ქალაქში, ქვეყნიდან ქვეყანაში, რათა უყურონ იმას, რამაც ჩემში გამოიწვია "ყოველდღიური არარეალურობა", ანუ ის წამი, როდესაც ხვდები, რომ ეს ცხოვრება ერთი დიდი უაზრობაა და ღმერთი არ არსებობს. ნუთუ ასე განვსხვავდები ყველასგან?</p><p><p><div style="text-align: center;"><strong>* * *</strong></div></p> ჩემთვის ყოველთვის საინტერესოა პიერ პაოლო პაზოლინი და მისი ფილმები; ვთვლი, რომ გენიოსია, ის კი ფიქრობს, რომ კინოსა და სექსზე მაღლა ფეხბურთი დგას - ერთხელ პაზოლინიმ ისიც თქვა, რომ მას ყველაფერი სწორედ ფეხბურთმა ასწავლა. იქ კი მიმტყუნა ნერვებმა და ვკითხე გენიოსს: და მაინც რა მოგწონს ასე ამ ფეხბურთში? - რატომ შეგტკივა გული იმ გუნდის შედეგებზე, რომლის მესვეურებსაც ფეხებზე ჰკიდიხარ და რომ გაგიჭირდეს, შენთვის არაფერს გააკეთებენ.</p><p>რატომ გიყვარს ასე ის ფეხბურთელი, რომელიც არც კი გიცნობს და შენს სიყვარულს არაფრით უპასუხებს.</p><p>პაზოლინის პასუხი ასეთი იყო: ნუთუ საჭიროა ელოდებოდე საპასუხო სიყვარულს მიქელანჯელოს სიქსტეს კაპელასგან, რომ იყო ამ შედევრით აღფრთოვანებული? - ან, ნუთუ არ შეიძლება უბრალოდ გიყვარდეს ლეონარდო და ვინჩი ყოველგვარი ანგარების და საპასუხო გრძნობის გარეშე? - პაზოლინი გენიოსია, ფეხბურთზე კი ისეთი ემოციით საუბრობდა, რომ კინაღამ მეც შემაყვარა - დამაინც, ნუთუ ასე განვსხვავდები ყველასგან?</p><p><strong>ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"</strong></p>
-
იგავ-არაკი
პაზოლინი გენიოსია,შენ კი მართლა განსხვავებული))
გატუზო თავის სტიქიაშია - ზოგს წაუთაქა, ზოგს სილა გააწნა
"მილანი" ადლის საუდის არაბეთში გაასხვისებს
40 წლის რაულ ალბიოლი სერია A-ში დაბრუნდა
პირველ მეოთხედში უკვე 22 ქულა ჰქონდა - დონჩიჩმა სლოვენია მეოთხედფინალში გაიყვანა
პირველი ტაიმის შემდეგ საქართველოს ნაკრები ბულგარეთს 2:0 ამარცხებს
მეორე ნახევარში უკეთესი ბითაძე გვჭირდება - საქართველოს ნაკრებმა საფრანგეთს პირველი ტაიმი მოუგო
კაპიტანი კვარაცხელია - ბულგარეთთან მატჩში საქართველოს ნაკრების შემადგენლობა ცნობილია
ოფიციალურად: "კოლოსმა" ზურაბ რუხაძე წარადგინა
ტიაგო მოტამ შესაძლოა, ბუნდესლიგის ბინადარი გუნდი ჩაიბაროს
როდრიმ მისი აზრით "ოქროს ბურთის" ორი ფავორიტი დაასახელა
"სექსის დროს არ მინახავს, არ იცოდა, რომ კამერებზე წვდომა მქონდა..." - როგორ გაიგო ღალატის შესახებ არგენტინელი ვარსკვლავის მეგობარმა გოგონამ
ფრენკ ლამპარდი შესაძლოა, სამუშაოდ პრემიერ ლიგაში დაბრუნდეს
ქოჩორაშვილი: აქამდე სწორედ იმიტომ მოვედით, რომ არასდროს ვნებდებით
ევრობასკეტის მთავარი სენსაცია - სერბეთის ნაკრები ფინეთთან დამარცხდა და ტურნირს გამოეთიშა
"შავი ლომი" "ძებრესთან" დამარცხდა
ლუქსემბურგის ახალგაზრდული ნაკრების ავტობუსი გზაში გადატრიალდა
გატუზო თავის სტიქიაშია - ზოგს წაუთაქა, ზოგს სილა გააწნა
დუე და დემბელე ლაზარეთში, ლუის ენრიკე საოპერაციო მაგიდაზე - რა ხდება პსჟ-ში?
ბულგარელთა მწვრთნელი: შეგვიძლია ის დანაკლისი აღმოვფხვრათ, რაც ჩვენი და საქართველოა ნაკრების ფეხბურთელების ხარისხს შორისაა
დავითაშვილი: ასეთები ხდება, მთავარია, ახლა არ გავიმეოროთ
სანიოლი: ისე ხდება, როგორც სკოლაში - გვირჩევნია ახალ ტაქტიკაზე ახლავე გადავეწყოთ
ანრის გაუთანაბრდა - მბაპე საფრანგეთის ნაკრებში ყველა დროის რეკორდისკენ მიდის
მატჩის დღე - ქართველებსა და ბულგარელებს ცუდად დაწყებულის გამოსწორება სურთ!