დიდი უპირატესობის მიუხედავად, საქართველოს ნაკრები ბულგარეთთან ფრეს დასჯერდა [VIDEO]

რატომ არ ბეჭდავთ ყველა ქართველის კომენტარს,თუ კი კორექტულადაა ნაწერი,რომ ერეკებით თქვეი სამრეკლოს ან,ვინ როგორ კომენტარს აკეთებს,არაა ობიექტური,მკითხველი,ხალხი გაერკვევა,უთქვენოდ,ვინ რას აწკაპუნებს,რეპორტიორის ვალდებულებაა,მიაწვდინოს ინფორმაცია,გამოთქვას თავისი მოსაზრება არბლოკირებით სხვათა აზრისა,ჩემი აზრით არაპროფესიონალები ბრძანდებით,ხალხურად უვარგისები,ბ ე ჭ დ ე თ მესიჯები,საილას დუქანში არ ხართ,ხალხისათვის მაუწყებელი მასმედიაში ირჯებით,არა უფასოდ,ძალა ერთობაშია.....

აი როგორ ვთქვა გასვლაზე თამაში ჯობიათქო ნახევარფინალში მაგრამ ვერც მანდ ვხედავ საგანგაშოს რამეს. რავიცი აქ მოგებული მნიშვნელოვანი თამაში მე არ მახსენდება თითქოს პრესში არიან და წნეხის ქვეშ თამაშობენ გადაჭედილ დინამოზე.

ალბათ ბუდუს უნდა ეთამაშა მიქაუტაძის ნაცვლად. კვარას თავზე გადაგდებაზე რომ არ ეფიქრა და ნორმალურად დაერტყა ალბათ აჯობებდა. მთლიანობაში კარგი შედეგია.

საქართველოს ნაკრების პირველი ოფიციალური თამაში გამახსენა,წუხანდელმა მატჩმა,მოლდავეთის ნაკრებთან.გადაჭედილი ტრიბუნები,უდიდესი უპირატესობა,უამრავი მომენტი,კარში დარტყმა,მაქსიმალური ტემპი და მაშინ 0-1 წავაგეთ.ახლა კი,ნულოვანი ფრე.მაშინაც და ახლაც,მთავარი მიზეზი ერთი და იგივე მგონია.გულშემატკივრის გახარების უდიდესი სურვილი.გამარჯვების ისეთი წყურვილი,თვითონ გამარჯვებაში რომ გიშლის ხელს.სურვილის მართვაც უნდა ისწავლონ ბიჭებმა და ეს გასავლელი გვქონდა.ყველას უჭირს,ავტობუსის გადაყენება და მით უფრო ჩვენ გაგვიჭირდა,რადგან ეს ჩვენთვის საკმაოდ უცხო ხილია.დღეს ისეთი ნაკრები გვიყალიბდება,ესეც სასწავლი გვექნება.ამ შემადგენლობიდან ჯადოსნური ჯოხის ფუნქციის შესრულები გამოცდილება,საბა კვირკველიას აქვს,რომელიც მოსკოვის ლოკომოტივის ლიდერად ყოფნის დროს,როცა გოლი სჭირდებოდათ,ცენტრალურ თავდამსხმელის პოზიციაზე გადადიოდა და ჩვეულებრივ,გოლი გაჰქონდათ.თუმცა ეს მაშინ იყო და შესაძლოა ახლო მომავალში იყოს,რადგან დღეს საბა ჯერ კიდევ ვერ არის იმ ფორმაში,როგორც მაშინ იყო.კიდევ 1978 წელს,თბილისის დინამოს თბილისში ჩატარებული უეფას თასის მატჩიდან,ბერლინის ჰერტასთან მატჩის ანგარიშში ნათქვამი ფრაზა გამახსენდა,სადაც ლაპარაკია,რომ თბილისელთა უამრავ ძლიერ დარტყმას მეტოქის მცველები ბლოკავდნენ,ან კარს ცდებოდა დარტყმა,მათთან ბერძოლაში და მხოლოდ შენგელიას მიერ საჯარიმოში მიღებულ ბურთზე,წამიერად შემობრუნებამ და ფეხის წაკვრით კარში შეგდებამ გამოიღო შედეგი.ვერც მცველებმა და ვერც მეკარემ,ვერაფერი მოასწრეს.ის თამაში 1-0 მოვიგეთ,მაგრამ 0-2 გვქონდა წაგებული და გამოვვარდით.ამ თამაშშიც გვქონდა მსგავსი მცდელობები,თუმცა რამაზ შენგელიასნაირი ფილიგრანული ტექნიკა და ალღო, ვერავინ გამოავლინა.მაშინდელი დინამოს მშენებლობა,1976 წელს დაიწყო და პიკს,1981 წელს მიაღწია.ეს გუნდიც სულ ერთი წელია რაც ამ გზაზე დადგა და შედეგები უკვე იგრძნობა.კიდევ უკეთესი ახალგაზრდობა მოდის მათ უკან და მსგავსმა შედარებითმა წარუმატებლობამ არ უნდა შეგვაშინოს.სწორი გზა,სწორ შედეგებამდე მიგვიყვანს.ამ ფრემ,ეიფორიიდანაც გამოგვიყვანა და მაგ მხრივ,ნამდვილად სასარგებლო იყო.აღმოჩნდა,რომ ულაპარაკოდ ყველაზე ერთი თავით მაღლა კი არ ვდგევართ,არამედ,მხოლოდ სრული კონცენტრაციის პირობებში ვართ, თანასწორთა შორის საუკეთესონი.წუხელ თამაში იყო,მაგრამ ვერ გავიტანეთ.ხვალ თამაშიც იქნება, გოლებიც და გამარჯვებებიც.მთავარია დავწყნარდეთ და მუშაობა გავაგრძელოთ.ამ ოთხი ლამაზი მატჩის გამო,ქართველი გულშემატკივრის მეხსიერებაში,ეს ზაფხული,საუკეთესო მოგონებად დარჩება და იმედია, ჩვენი საკლუბო გუნდებიც დაგვიმატებენ დადებით ემოციებს,უეფას ტურნირებზე კარგი გამოსვლით.შემოდგომაზე კი,სავარაუდოდ,უფრო დაღვინებულ ნაკრებს ვნახავთ,სასურველ მიზანს ზედმეტი ემოციების ხარჯვის გარეშე რომ აღწევს და კარგად იცის,ამას როგორ მიაღწიოს.

არავინ არავის არ ლანძღავს, პირიქით რაც კარგია ამ ეტაპისთვის: შედეგი, ახალი ფორმები, სატელევიზიო შეფუთვა,საიმფორმაციო მხარდაჭერა და ა.შ. ამაზე არავის შეიძლება ჰგონდეს განსხვავებული აზრი, მაგრამ ნაკრებს რომ უჭირს ე.წ. პირველ ნომრად თამაში ფაქტია, არადა პლეიოფში სწორედ ერთი კონკრეტული თამაში იქნება მოსაგები,უკნიდან თამაშით და მხოლოდ კვარას იმედათ გაგვიჭირდება. სწორედ ასეთი ეიფორიით მოვიგეთ პირველი ეროპის ლიგა, შემდეგ გაგვიმათლა და ორივე პლეიოფის თამაში თბილისში დაგვინიშნეს, სადაც ბელორუსს თურქი მსაჯის მიერ საეჭვო პენალტით უსახური თამაში მოუგეთ, ფინალში კი მაკედონიასთან რაც დაგვემართა ქე იცით. ხოდა ცოტა რეალურად შევხედოთ ჩვენი გუნდის შესაძლებობეს, თორემ თუ იგივე განმეორდა და პლეიოფი ვერ მოვიგეთ,ბულგარეთში და მაკედონიაში მოგებული თამაშები,ახალი ფორმები და რებრედინგი ყველას დაავიწყდება.ლანძღვა- გინება მერე ნახეთ.....

დაცვაში ჩამდგარი ნებისმიერი გუნდის დამარცხება არ არის იოლი
და ამ თამაშშიც ასე იყო!
ეს თამაში გარკვეულწილად დაანახებს ვილის თუ როგორ უნდა ათამაშოს გუნდი მსგავს შემთხვევაში!
კარგია, რომ ყალიბდება ნაკრების ძირითადი ფეხბურთელები!
P.S.
ერთმა გერმანელმა სტუმარმა მითხრა: რაც თქვენთან ორ დღეში ავტოავარიები ვნახე, ჩემთან ორ თვეში არ ხდებაო!
საავტომობილო გვირაბები იმათ როგორ აქვთ მოწყობილი რომ ნახო, თბლისის იმ გვირაბზე იტყვი დასაკეტიაო (მადლობა ღმერთს, ის ბულგარელი გადარჩა!)!
დასაცინად (თუ არა მტრის გასახარად) გვაქვს საქმე!
"მე ვარ საქართველო" - ემოციების გარეშე დასაფიქრებელი გვაქვს თვითოეულს (მეც მათ შორის) ამ სიტყვებზე!
ეს ეხება ჩვენს პასუხისმგებლობას: სიტყვაში თუ მოქმედებაში!
მართლად ვიცხოვროდ და ღმერთი იქნება ჩვენსკენ!

ისადა, ევროკავშირიო და კიბეებზეც ბილეთები რო გაყიდეთ ეგ როგორ აბა...ვის შევჩივლოთ?

მოგება ყველას გაგვიხარდებოდა, მაგრამ მიუხედავად დიდი უპირატესობისა ვერ შევაგდეთ და გვაქვს ფრე, ასევე ჯგუფში 10 ქულა და პირველი ადგილი, რაც ამ თამაშების დაწყებამდე რომ გვეკითხა ყველანი დიდი სიხარულით ვიქნებოდთ თანახმა. არ დაგვავიწყდეს ისიც, რომ 2 ივნისის მერე, ამ ნაკრებმა განახორციელა სამი ფრენა ჯერ აქედან ბულგარეთში, მერე ბულგარეთიდან მეკედონიაში და იქედან უკან საქართველოში, ამასთანავე ითამაშა გასვლაზე ორი თამაში და მიუხედავად ამხელა მგზავრობისა და დაღლისა გუშინ თავი არ დაუზოგავთ. ჩემი აზრით უკმაყოფილების საბაბი არ გვაქვს და აქ ვინც უკმაყოფილებას გამოთქვამს, ვფიქრობ ის ხალხია, ვინც ცოტა ხნის წინს სტადიონების გადახვნას და კარტოფილის მოყვანას ითხოვდა. ამიტომ მათ ყურადღებას ნუ მივაქცევთ და ნუ მიაქცევთ ბიჭებო, წინ გამარჯვებისაკენ.

ამ თამაშებში კარგად გამოჩნდა მონდომება,პროფესიონალიზმი. შედეგი და რაც მთავარია მომავლის იმედი! ამ გუნდას შეუძლია ყველასთან ბრძოლა ეს კარგად გამოჩნდა! წარმატებები საქართველოს!!!

მასეთი გუნდი სულ 3-0 უგებდეს თავისზე ძლიერ ან სუსტ გუნდებს ბუნებაში არ არსებობს. პსჟ-ც კი ვერ უგებს ნულებზე საფრანგეთის ლიგა 1 -ში ყველას. მითუმეტეს ჩვენ. 10 დღეში 4 თამაში. მთავარია შედეგი დავდოთ. წაგებებითაც წავაგებთ და ბევრჯერაც მოვიგებთ. ბულგარეთთან რო უეჭველად მოგებას ვითხოვთ ესეიგი სწორ გზაზე ვართ.