დააფიქსირეთ თქვენი აზრი - რა უნდა შეიცვალოს ნაკრებში?

რა რაუნდა შეიცვალოს ყველაფერი თვალ ნათელია ხალხს რო ნაკრების ფეხბურთელები მსოფლიო მეგა ვარსკვლავები ეგონათ გამოჩნდა მწარე რეალობა რასაც ადრეც ვაპელირებდი გვყავს ევროლული საშუალო დანის 2 ფეხბურთელი ამ ეტაპზე კვარაცხელია ჩაკვეტაძე (ბოლო პერიოდში ტრამ: გამო რეგრესს განიცდის) შეილება ამგენთან ახლოს ნინუა, ზივზივაძე, ს. ლობჟანიძე. დანარჩენი სამოყვარულო დონე და შედეგიც სახეზეა. კვალიფიციური ფეხბურთეკების ჯრიტიკული დეფუციტი. ნახევრად პროფესიონალი მწვრთნელი ნახევრად პროფესიონალური ჩემპიონატი უფრო დაბალი დონის მენეჯერები ფედერაციის სათავეებში შედეგი სრულიად სამართლიანია სადა დაფრინავთ ხალხო თავის მოტყუება თუ თქვენ ეგოს ამით აკმაყოფილებთ რეალობა საპირისპიროს გვიჩვენებს თანაც ძალიან მწარეს.

Unda sheicvalos es uqnara da upasuxismgeblo fexburtelebi, vaisi tu darcheba kargia tu arada qedzbaia unda movides.

Ra sheizleba rom eshvelos qartul pexburts?

Me ar mgonia rom ikos szori laparaki imase, rom Saqartvelos Nakrebis zarumatebloba an mzvrtnelis shezvlit gamoszordeba an kidev romelime posiziase pexburtelis naturalisaziit. Kvelam, vinz pexburtshi zota mainz aris chaxeduli xom chemse atjer uket izis ra aris namdvili problema?! Megobrebo movrchet chveni tavis motkuebas. Rat und imas didi mtkizeba rom saklubo pexburtis ar arsebobis pirobebshi (diax ar arsebobis) veranaire Nakrebi verapers ver miagzevs. Szorea temur qezbaia: saqartvelos chempionati agar zarmoadgens propesional sporzmenta shejibrebas (es sauketeso shemtxvevashi germanuli mesame – meotxe samokvarulo ligis donea). 

Didi bodishi magram ukve 30 zelizadia gvakvs dro da chven ver movaxerxet erovnuli chemopinatis tamashebse xalxis mizidva. Veranairi kerzo kompania iq puls ver daabandems sadaz mogeba perspektivashiz ki arasodes ar iqneba mosalodneli. Amitom und mixvdes kvela rom fexburtis pederazia am problemas wer moagvarebs. Aravis ar ainteresebs tamashi Tbilisis Dinamosa da Vit Gorgias shoris (es ubralod magalitistvis dasaxelebuli gundebia, tore nebismiere sxva tamashis dasaxelebaz sheizleboda). An ki davpikrdet da vtkat gulaxdilat: aqvs dgevandel saqartvelos tavisi ekonomikit 10 propesiuli sapexburto gundis shenaxvis sashvaleba? Me vgulisxmob propesiul Gunds, romlis saxelpaso fondiz sul minimum 25 – 30 Mio. Dollari und aikos. Tan im Shemtxvevshi rom shen am puls versaodes ver amoigeb.

Komerziuli interesi iqneba mxolod mashin , rodesaz tamashi makurebels daantuiresebs, televizia masshi puls gadaixdis, da maisurebis da atributikis gakidva gaxdeba shesazlebeli.  Es kvelaper aris saqartvelos chempionatshi sheuzlebeli (kovel shemtxvevashi 30 zeli vzadet da araperi ar gamogvivida). 

Ra Vknat? Ra aris gamsavali? Me ar var propesionali (magram zalian tavgadadebuli mokvarulis azriz unda ikos saintereso 

გავაუქმოთ საერთოდ ფეხბურთი , ყველა დაისვენებს

ფედერაცია

შესაცვლელია პირველ რიგში ბიუჯეტის განკარგვის და განაწილების სისტემა. ის 200 მლნ არამც და არამც არ უნდა მოხმარდეს კლუბში ხელფასების გასტუმრებას, დიახ უნდა გადანაწილდეს ყველა კლუბზე და მუნიციპალიტეტზე თანაბრად, მაგრამ დაემთმოს ბავშვთა ფეხბურთს, ბაზების და ინფრასტრუქტურის მოწესრიგებას დამაქსიმუმ საწვრთნელ შეკრებას კლუბებისთვის.
მოსაყვანია კვალიფიციური მკაცრი დისციპლინის მოყვარული უცხოელი სპეციალისტი, მსგავსს საქართველოში ვერ ვხედავ, შედარებით მიახლოებული ვარიანტი იყო ქეცბაია, რომელიც აღარ მობრუნდება უკან. შოთას მოსვლა არ უნდა ჯერ...
ბიზნესმენების წახალისება (რიგი გადასახადების შემცირება, ფართის გადაცემა სიმბოლურ ფასში და ა.შ.) ვინც ჩადებს საკუთარ კაპიტალს ფებურთში...
ნაკრების სომხებთან წაგება, მით უმეტეს მეორე შემადგენლობით და ფსიქოლოგიურად ცუდ მდგომარეობაში, ტრაგედია არ არის, მაკედონიის თამაშის მერე...

არასწორი კითხვაა!

იკითხეთ რა უნდა შეიცვალოს ქართულ ფეხბურთში!

პასუხია ფედერაციის მმართველები! მენეჯერები უნდა მოვიდნენ მართვაში!

ბიჭებს,რომ შეუძლიათ უკეთ თამაში ფაქტია,პოლიტიკაც არ მაინტერესებს,ფედერაციაში არის პრობლემა ზოგადად სისტემა არ არის აწყობილი და უსისტემო მართვა ასეთ შედეგამდე მიგვიყვანს.

ერთი წიგნი მაინც უნდა ჰქონდეს წაკითხული ფედერაციაში მომუშავე კაცს ისევე როგორც მწვრთნელს ყველა დონეს ეხება ეს. ერთი წიგნი. უინტელექტო და გაუნათლებელი კაცი არ უნდა იყოს რამის უფროსი.

გამარჯობა, საკითხი ძალიან კომპლექსურია, თუმცა ვეცდები სიღრმეებში ჩასვლის (ბავშვთა ფეხბურთი, სახელმწიფოსგან დაფინანსება და ა.შ) გარეშე მოგახსენოთ ჩემი როგორც ფეხბურთის რიგითი გულშემატკივრის აზრი.

პირველ რიგში მინდა ვთქვა, რომ 2015 წლის შემდგომ, როცა ნაკრებში კახა ცხადაძე მოვიდა, გუნდის თამაში რადიკალურად შეიცვალა და ნამდვილად დაეტყო ახალი მწვრთნელის ხელი, გუნდი მთელი 90 წუთი აღარ იყო დაცვაში და დაიწყო ბურთის კონტროლი, რამდენიმე თამაშში იყო ძალიან კარგი კომბინაციური ფეხბურთიც, ვფიქრობ ვაისმა ეს გეზი გააგრძელა და რეალურად მისი ხელმძღვანელობის დროს დავრწმუნდი, რომ ნაკრებმა ისწავლა ბურთის დაჭერა და კონტროლი. შემიძლია გავიხსენო არაერთი შეხვედრა როცა დიდი სიამოვნება მივიღე ჩვენების თამაშით (პასების სიზუსტე, გააზრებული კომბინაციები და ა.შ), ამასთან ვფიქრობ რომ გუნდი მეტად სტაბილური გახდა, ვიდრე მანამდე იყო (სტაბილურობაში ვგულისხმოდ შედარებით ადეკვატურ შედეგებს). პირადად მე ამისთვის ვაისის მადლობელი ვარ. ვფიქრობ, რომ მის სამუშაოს დაფასება სჭირდება და ,,გაგდება/გაშვება’’ ამ ფორმილირებას მისი სამუშაოს დასრულებასთან დაკავშირებით უნდა მოვერიდოთ. თუმცა რა თქმა უნდა ვთანხმდებით - მან ნაკრებში თავი ამოწურა. ამას თავადაც ამბობს. ეს ზოგადად.

**რაც შეეხება დღევანდელ სიტუაციას.
ვფიქრობ, რომ შედარებით დომინანტურმა ფეხბურთმა, ერთა ლიგის ,,დ’’ დივიზიონის ადვილმა შეხვედრებმა და შედეგებმა, ასპარეზზე გიორგი ჩაკვეტაძის და ხვიჩა კვარაცხელიას გამოჩენამ ფეხბურთის გულშემატკივრები მოგვწყვიტა რეალობას, ამას დაემატა თითქმის 2 წლიანი ,,ფინალების’’ მოლოდინი და გამოვიდა რომ ჩვენ შევიქმენით განწყობა, სადაც ნაკრები აუცილებალდ გავიდოდა როგორც ევროპაზე, ასევე გადავიდოდა ,,ბ’’ დივიზიონში და მსოფლიოზე მოხვედრის შანსი ექნებოდა. ამის მეც მჯეროდა, თუმცა როგორც ჩანს ეს იყო მხოლოდ იმ სახის სცენარი და ის სასურველი მოლოდინი რომელსაც გარკვეულმა სიტუაციებმა შეუწყო ხელი და ჩვენ არასწორი განწყობა შეგვიქმნა. (თუ უზნაძეს დავესესხებით განწყობა სწორედაც რომ არის ერთგვარი მოლოდინის რეჟიმი, რომელსაც გარკვეული სიტუაციები კვებავენ)
**ვფიქრობ, ნაკრების რეალური ძალა ჩანდა შესარჩევის (და არა ერთა ლიგი) თამაშებში სადაც ვაგებდით ან ვერ ვიგებდით. ამ თამაშებზე ყველა თანხმდებოდა რომ აქცენტს დიდად არ ვაკეთებდით (ერთა ლიგის გამო) და რატომღაც დიდად არც ვნერვიულობდით, ზემოთ ნახსენები მოლოდინის გამო.
** დიდი პატივისცემის მიუხედავად ვფიქრობ, რომ ოქრიაშვილი, ანანიძე, ყაზაიშვილი, მჭედლიძე და ა.შ დაკარგული თაობის წარმომადგენლები არიან, უდიდესი ნიჭის მიუხედავად მათ ვერ შეძლეს იმ ფეხბურთის თამაში რასაც გულშემატკივარი ელოდა და რასაც საკუთარი თავისთვის ისურვებდნენ. რატომ მოხდა ეს უკვე სხვა სალაპარაკო თემაა თუმცა ფაქტია, რომ ნაკრების მომავალი მათზე ვერ აეგება. ეს ხალხი ამ ასაკში ვეღარ შეიცვლება, იმაზე მეტს ვეღარ გააკეთებენ რაც აქამდე ვერ შეძლეს. შეიძლება რაღაც დააკლეს, შეიძლება ,,თავს ზემოთ ძალა არაა’’ თუმცა ჩემდა და ალბათ ყველას სამწუხაროდ მათგან მეტს არ/ვერ ველოდები. მგონია ვაისმა გუშინ, თავის პრესკონფერენციაზე, ისინიც იგულისხმა.

** ერთადერთი მიზეზი რატომაც გამეხარდა პლეიოფების გადატანა (ბელარუსი და მაკედონიასთან თამაში) მეგონა გიორგი ჩაკვეტაძე მოასწრებდა გამოჯანმრთელებას. მარტო ის არ არის, რომ მის გარეშე გაგვიჭირდებოდა, ვფიქრობდი ის ადამიანი ვინც უდიდესი წვლილი შეიტანა ამ გზის გავლაში იმსახურებდა იმ შესაძლებლობას, რომ საქმე ბოლომდე მიეყვანა. მაშინ ალბათ ვერც წარმოვიდგენდით, რომ პანდემია ამ სახეს მიიღებდა და ამ თამაშებს მაყურებლის გარეშე ჩავატარებდით, ასევე ვერ წარმოვიდგენდი, რომ გამოჩნდებოდა კიდევ ერთი ბიჭი რომელიც იგივე ცეცხლს დაანთებდა რაც მანამდე გიომ. (რა თქმა უნდა კვარას ვგულისხმობ) თუმცა მოხდა ის, რაც მოხდა ჩაკვე მეორეჯერ გაიტრამვა, კვარას ვირუსი შეეყარა. დავრჩით იმ გუნდის იმედად რომელზეც ზემოთა აბზაცსში ვისაუბრე. მიუხედავად ყველაფრისა ამ გუნდს ნამდვილად შეეძლო როგორც მაკედონიის ასევე სომხეთის დამარცხება, მაგრამ ამას დაემატა, რამდენიმე მნიშვნელოვანი ფაქტორი, რაც ჩემი აზრით გადამწყვეტი გახდა ამ 2 მარცხში.
1. თამაშის წინა დღეს გავიგეთ, რომ ვერ ითამაშებდა კვარაცხელია და შენგელია. იმ ფონზე, როცა შეტევაში ტაქტიკურად გვიჭირს და ბოლოს როდის გავიტანეთ გუნდური გოლი რთული გასახსენებელია. როცა ჩვენ გუნდში უდიდესი მნიშვნელობა ენიჭება ისეთ ინდივიდუალისტ მოთამაშეს რომელსაც სივრცის ათვისება, კაცის მოტყუება და დარტყმა შეუძლია, ალბათ მარტივი წარმოსადგენია როგორ განიცდიდა ნაკრების თითოეული წევრი ამ ამბავს. ამას დაემატა ინტერნეტ სივრცეში გარკვეული გულშემატკივრების დაუფიქრებელი განცხადებები, რომლებმაც უიმედო სურათი დახატეს და იმის გათალისწინებით, რომ ნაკრების ფეხბურთელებამდე მსგავსი შეტყყობინებები აღწევს, ვფიქრობ ისინი უარესი ფსიქოლოგიური წნეხის ქვეშ აღმოჩნდნენ.
2. პირველ პუნქტში როგორც ვთქვი ტაქტიკური შეტევები გვიჭირს. არ გვყავს კვარა, თუმცა გვყავს მაღალი ცენტრ ფორვარდები, რომლებამდეც ბურთი ფლენგებიდან უნდა მივიდეს, ჩაწოდებით. სომხებთან პირველ თამაშში შესანიშნავად ითამაშა ლევან შენგელიამ და ზოგადად ის ალბათ ერთერთი საუკეთესო მომწოდებელია, რაც მთავარია აქვს ზუსტი პასი. სამწუხაროთ კვარასთან ერთად ისიც დაინფიცირდა და ამ კომპონენტში დავრჩით კაკაბაძის იმედად, რომელიც სტაბილური, კარგი მცველია (საკმაოდ ტექნიკურიც) თუმცა მე პირადად ვერ ვიხსენებ მის ზუსტ ჩაწოდებას. არადა ყველაზე ხშირად სწორედ ის აწვდის.
3. მინდა იცოდეთ, რომ ამ პუნქტს ვწერ ყოველგვარი პოლიტიკური კუთვნილების გარეშე. დინამო არენა ნაკრების სახლია, თუმცა ამ სახლში აურას, რაც გაგრძნობინებს რომ მართლა სახლში ხარ ქმნის გულშემატკივარი. ეს დიდი უპირატესობა კენჭისყრის შედეგად მივიღეთ. შექმნილი სიტუაციისდა მიუხედავად უეფამ 30% შეუშვითო. მთავრობამ ძალიან ზედაპირული და ცივი პასუხი გასცა ამ ყველაფერს. ისეთი შთაბეჭდილება დაგვრჩა ყველას, რომ რეალურად არც განხილულა მაყურებლის დასწების საკითხი საფუძვლიანად. არგუმენტებზე კი საუბარი ზედმეტია. ნებისმიერი საკანონმდებლო ნორმა თუ შეზღუდვა ემსახურება კონკრეტულ მიზანს. ამ შემთხვევაში ყველამ ვიცით რომ ქვეყანაში მოქმედი შეზღუდვების მიზანია ვირუსის გავრცელების პრევენცია და ამ კუთხით საქართველოს მოქალაქეების უსაფრთხოება. იმ მოქალაქეების, რომლებიც აგერ უკვე 2 კვირაა საარჩევნო პერიპეტიებში არიან ჩართულნი. იმ ხალხმრავალი შეკრებების შემხედვარე ყველას გვეუფლება განცდა, რომ თუ იქაც შენი მოქალაქეები არიან და აქაც, მაშნ ყველა და ყველგან ერთნაირად უნდა დავიცვათ, თუ არადა ჩვენ ვეჯახებით ორმაგ სტანდარტს. (სტადიონზე 30%-ის განთავსების და შეშვების ორგანიზება შეიძლებოდა და ამ პროცესში ბევრად მეტი უსაფრთხოება იქნებოდა ვიდრე მრავალათასკაციან აქციებზე რომლებსაც ვხედავთ ქვეყანაში) თუმცა მე პირადად ესეთი განცდა მეუფლება, რომ დაიკიდეს, ეს საკითხი გადააყოლეს არჩევნებს, ზედმეტად არ შეწუხდნენ და ეს ყველაფერი უფრო მტკივნეულია, როცა იცი საფეხბურთო სამყაროდან მთავრობაში არიან ,,წარმომადგენლები’’ რომლებსაც სიტყვა ნამდვილად ეთქმით. ამას დაემატა მეორე, მთავრობამ არ დაუშვა გამონაკლისი თამაშის დამთავრების შემდგომ იმ სავარაუდო ზეიმზე რაც ჩვენს რწმენაში უნდა ყოფილიყო. ნამდვილად არ ვიცი რა მოხდებოდა რომ მოგვეგო (მე მაინც მგონია ხალხი გამოვიდოდა და არც არავის არ დააჯარიმებდნენ) თუმცა ამ საკითხის ღიად დატოვების გამო ნაკრებს მოვუწყვეთ ისეთი დახვედრა რაც, ჩემი აზრით, თამაშის დამთავრებისას უფრო ლოგიკური და ადეკვატური იქნებოდა. (მე რაც მინახავს ასე გამარჯვებულ გუნდს ხვდებიან ხოლმე). რა თქმა უნდა გუნდისთვის უნდა გვეგრძნობინებინა, რომ მიუხედავად ყველაფრისა მათ გვერდით ვიყავით, თუმცა ვფიქრობ ამ სახის დახვედრამ მოთამაშეებზე კარგად არ იმოქმედა და გარკვეულწილად ემოციურად გადაწვა ისინი. ესეც გამოიწვია მთავრობის მხრიდან ამ საკითხზე სიჩუმემ. სიჩუმეზე კიდევ გამახსენდა, რომ თამაშამდე მაკედონიელებს ქვეყნის პრეზიდენტმა დაურეკა და ეს კადრები ქართულ სპორტულ საიტებზეც გავრცელდა. ჩვენთან???
** მოკლედ რაცაა და როგორცაა მგონია რომ ამ თამაშს არავინ დახვდა მზად არც გუნდი არც ქვეყანა და არც გულშემატკივარი. კორონამ ამ ყველაფერს გვირგვინი დაადგა და საბოლოოდ დავმარცხდით ყველაზე მნიშვნელოან თამაშში.

** შემდგომ რა იქნება არ ვიცი, რა უნდა შეიცვალოს მაგასაც ვერ ვიტყვი, თუმცა ყველაფრის მიუხედავად მე ქართული ფეხბურთის მომავლის მჯერა, საქართველოს ნაკრების მჯერა. კვარასი, ჩაკვესი და კიდევ უამრავი ნიჭიერი ბიჭის მჯერა, რომ მათი ტალანტი ისე არ ჩაიკარგება როგორც ოქრის, ანანიძის და ა.შ თუმცა ამათიც მჯერა  იქნება გაეხსნათ ამ ასაკში მეორე სუნქთვა.