სპორტული ჟურნალისტი და ტელეკომენტატორი ლევან სალუქვაძე ყოველთვის გამოირჩევა პირდაპირობით და დაუფარავად ამბობს სათქმელს...ამჯერად, მან სანაკრებო ბატალიები შეაფასა - ისრაელთან მარცხი და ოლიმპიადაზე მოხვედრის ხელიდან გაშვებული შანსი...
- ძალიან გულდაწყვეტილი ვართ, წავაგეთ პენალტების სერიაში... მაგრამ წავაგეთ არა ერთი მატჩი, არამედ წავაგეთ ოცნება... ოცნებების სასაფლაოა მთელი ქართული ფეხბურთის დამოუკიდებელი ცხოვრება. ჯერ ქინქლაძისა და არველაძეების თაობის გვჯეროდა, მერე იყო კიდევ სხვა გამონათებები...
მერე მაკედონიასთან მატჩის გვჯეროდა... მერე ამ თამაშის გვჯეროდა... თან ბოლო ორივე დიდი მატჩი თბილისში იყო, ჩვენს ხელში იყო ყველაფერი... მაგრამ
მე არ ვამბობ, რომ აუცილებლად მოვიგებდით, ასეთ რამეებზე ვერ გამომედავებით, მაგრამ უფრო მეტი შანსი გვექნებოდა, ხალხი რომ შეგვეშვა... მეორე იყო და, აგერ, ევროპის ჩემპიონატი, ოლიმპიადა... მთელი მსოფლიო აქ იყო, ჩვენ კი ორ საუკეთესო მოთამაშეს არ ვათამაშებთ...
მე არ ვიცი, ეს მოთამაშეების გადაწყვეტილება იყო, იმათი კლუბების, მენეჯერების, ფედერაციის, მწვრთნელების, სანიოლის თუ ვისი... არ მაინტერესებს...
მთავარი არის, ვისაც ეხებოდა ამის დარეგულირება, იმას უნდა ექნა ყველაფერი, რომ ამათ ეთამაშათ... როგორ მოხდებოდა? იმიტომ არის იქ ის ხალხი, იმიტომ მართავენ, რომ თვითონ უნდა იცოდნენ...
მესმის, რომ გადაწყვეტილება რთული მისაღები იყო, მესმის, რომ მე არ შემეკითხებოდა ვინმე, როგორ მოვქცეულიყავით და არც მაქვს ამის პრეტენზია, მაგრამ პრეტენზია იმაზე მაქვს, დამდგარ შედეგზე შეფასება გავაკეთო...
და ამ შედეგზე პასუხისმგებლობა აიღოს იმ ხალხმა, ვინც ეს გადაწყვეტილება მიიღო. და გითხრათ, რა შედეგი გაქვთ? - ოლიმპიადა გაცვალეთ კვიპროსის სამ ქულაში!..
თუ ეს არის თქვენი მენეჯმენტი, მაშინ ასე გააგრძელეთ. გაუფუჭეთ ხასიათი ყველას! გადაღლილი-გადმოღლილი... პატარა ბიჭები არიან და დალაპარაკებოდით... 20 წუთით რომ შემოსულიყვნენ ისრაელთან კვარაცხელია და მიქაუტაძე, გაარღვევდნენ შუაზე ისრაელის დაცვას და გავიდოდით...
თქვენც კარგად იცით, რომ ასეა, მაგრამ იხტიბარს არ იტეხთ. ვისი გადაწყვეტილებაც იყო, ახლა ეს კვიპროსის 3 ქულა სადაც გინდათ, იქ წაიღეთ. გავუშვით ხელიდან ოლიმპიადა და ევროპის ჩემპიონატი...
რომელი ჯობდა? ამას დიდი რაღაც არ სჭირდება, გააჩერეთ ხალხი ქუჩაში და ჰკითხეთ. ნახევარფინალი კი არა, ევროპის ახალგაზრდული ჩემპიონატის ფინალურ ეტაპზე გასვლა გაგვიხდება აუხდენელი ოცნება...
რატომ არ იყო სანიოლი ჯგუფური ეტაპის თამაშებზე? მთელი მსოფლიო აქ იყო ფეხბურთის საყურებლად... თბილისში იცხოვრებსო. თბილისში ცხოვრება იმიტომ კი არ მინდა, "შარდენზე" კაფეში დაჯდეს...
ნაკრების მწვრთნელი ამაზე უკეთეს ადგილას სად წავიდოდა? სხვა ქვეყანაში რომ ჩატარებულიყო, იქ წავიდოდი საყურებლად სანიოლის ადგილას...
ჯერ ერთი, 10 ფეხბურთელი ამ ნაკრებში ჰყავს, და მერე, ვინც არ არის, პოტენციურად ეროვნულ ნაკრებში მისაწვევია ხვალ და ზეგ... დაგიბერდათ იქ მოთამაშეები, ასაკში არიან... კანკავა რომ წავიდა, სხვები ნაკლები კი არ არიან ასაკით, უკვე მოდის მათი შეცვლის დრო და ამ ნაკრებიდან უნდა შეცვალოთ...
...და დიდი აფიშები - "სანიოლი ისრაელთან მატჩს დაესწრება". დიდი მადლობა! გქონდეთ ახლა კვიპროსის 3 ქულა და ვნახოთ, რაში გამოგადგებათ მაგ ჯგუფში, - თქვა ლევან სალუქვაძემ.
წყარო: Lelo
დიდება საქართველოს!
კვარას გარეშე ნაპოლის წარმატება სულ ცალ ფეხზე გვკიდია.
ჰოდა, უპირველესად სადაც კვარას და ჟორჟს გულით ვგულშემატკივრობთ, არის საქართველოს ნაკრებები. ეს იყო ბოლო შანსი გვეხილა ისინი ახალგაზრდულ ნაკრებებში. ეს იყო შანსი ეხილა კვარა, ვისაც ნაპოლიში წასვლის საშუალება არ აქვს. და ეს იყო უნიკალური შანსი გავსულიყავით ოლიმპიადაზე, რომელსაც ყავს 1 მილიარდი ტვ მატურებელი, და 500 000 მაყურებელი სტადიონზე და ამ დიდ ღონისძიებაზე გამოჩნდებოდა "საქართველო".
და ჩვენ ეს შანსი დ ა ვ კ ა რ გ ე თ. :(
"კვარა რომ ყოფილიყო" 12 ნოემბერს..
"კვარა რომ ყოფილიყო" 1 ივლისს..
ეს ფრაზები არ მინდა ისტორიას დარჩეს ცუდად გასახსენებლად, და ამისათვის, ბიჭებო, თავი უნდა გაიგიჟოთ, და ამ ევროპის ჩემპიონატზე უნდა გახვიდეთ. მხოლოდ ამ შემთხვევაში ექნება ამ მსხვერპლს გამართლება!
#გამარჯვებასაქართველოს
შენ გაიხარე ! აქ ბევრი რასაც ფიქრობს და რისი სურვილიც აქვს , ის ჰგონია უდავო ჭეშმარიტება . რეალობის აღქმის სურვილი არ აქვთ მგონი , ამიტომ ვერც აღიქვამენ . მაყურებლით უნდათ თამაშის მოგება ( კი აქვს მნიშვნმელობა , მაგრამ არა გადამწყვეტი ). ფიზიკური მომზადება დღევანდელ ქართულ ფეხბურთში , რბილად რომ ვთქვათ სასურველზე დაბალია , ტაქტიკური მონახაზები არ არსებობს ,უბურთოდ თამაში არ ვიცით , ანუ ვერ ვიხსნებით და სივრცეებს ვერ ვითვისებთ , ასე შემდეგ და ასე შემდეგ . გასაღები დევს ბავშთა ფეხბურთში , ბავშვების სწორად აღზრდაში . ოლიმპიადაზე , ევროპაზე , მსოფლიოზე გვინდა გასვლა და რით , საკუთარ საჯარიმოში ჯდომით ? ,,ოღონდ არ წავაგოთ" - ეს დევიზი გვინდა გვქონდეს და თამაში მოვიგოთ ? - არ იქნება ეგეთი რამ ერთი-ორი გამართლების გარდა არასოდეს .