სსრკ-ს დროს,თბილისის დინამოსთან,ბევრი მსაჯი ისე მსაჯობდა,მხოლოდ მე კი არა,ნახევარი დინამოს სტადიონიც სიამოვენებით ესროდა,თოფს,მაგრამ მაგარ ფეხბურთელს,თუნდაც შენს საყვარელი გუნდის წინააღმდეგ რომ თამაშობს ,მაგრად და გამწარებს,სიკვდილი როგორ უნდა უსურვო,არ მესმის.გამარჯვებას ხომ სწორედ ძლიერი გუნდის წინააღმდეგ აქვს,გემო,თორემ სუსტის წინააღმდეგ,სტადიონი,სანახევროდ ცარიელი რჩება.მომკალით და ასეთ ხალხს,ვერასოდეს გავუგებ!