მოსკოვის "სპარტაკის" 23 წლის მცველმა გიორგი ჯიქიამ ინტერვიუ მისცა Российская Газета-ს, რომლის ამონარიდსაც გთავაზობთ:- ურთიერთწინააღმდეგობა არაა, რომ ქართველი რუსეთის ნაკრებში თამაშობ?
- ცოტა არის, მაგრამ ასე გამოვიდა. ადრე ვფიქრობდი საქართველოს ნაკრებში თამაშზე, შემდეგ კი ყველა პლუსები და მინუსები ავწონე და მივხვდი, რუსეთის ეროვნული გუნდი უნდა ამერჩია. არაფერს არ ვნანობ.
- სამშობლოში როგორ შეხვდნენ შენს გადაწყვეტილებას?
- საქართველოში ბევრი უკმაყოფილო დარჩა. ისინი მოღალატედ მთვლიან. მთავარია, ოჯახმა დამიჭირა მხარი. დანარჩენი საერთოდ არ მაინტერესებს.
- თუ ზუსტად მახსოვს,
- დიახ, მეგრელი ვარ. ეს ასეთი ხალხია საქართველოში (Это такой народ в Грузии), რომელსაც თავისი ენა აქვს. საერთოდ არ ჰგავს ქართულს. მე ვლაპარაკობ მეგრულად.
- ქართულად?
- ცოტა უარესად. წერა საერთოდ არ ვიცი.
- საქართველოში ხშირად ჩადიხარ?
- ერთი თვის წინ ვიყავი, შარშანაც. თბილისი ძალიან მომეწონა.
- ქუჩაში გცნობენ?
- არაა. მასეთ შემთხვევას ადგილი არ ქონია.
- უცნაურია. ქართველებს ხომ უყვართ ფეხბურთი.
- ალბათ, იქ, სადაც ვიყავი, ფეხბურთი ნაკლებად აინტერესებთ.
ჯიქიაზე უკეთესებად ვერ გიცანით, სიამოვნებით დავწერდი თქვენზე კომენტარებს და შეგამკობდით მეგრულ-ქართული გინების საუკეთესო ნიმუშებით, მაგრამ ნაგინები ჩანხართ უკვე და დროის ფუჭ ხარჯვად მიმაჩნია ჩემი მდიდარი ლექსიკის თქვენს მიმართ უშვერად გამოყენება.
პ.ს. ვირისგან წიხლი არ გეწყინოსო და არ გვწყინს ჩვენ მეგრელებს თქვენი წიხლები...
მეგრელი იყო არის და იქნება ქართველი, თქვენ კი ტლინკებით გიცანით რაც ხართ...
შენი გულწრფელობის ნაღდად მჯერა, ძმაო, მაგრამ იმას რა ვუყოთ რომ ბევრიმეგრელი რომ სხვანაირად თვლის?! პირადად მე აფხაზეთში გავიზარდე და ბავშვობაში არაერთხელ შევესწარი ფაქტს, როცა რუსი ტურისტის შეკითხვაზე "რა ეროვნების ხარ"-ო, იქ მცხოვრები მეგრული გვარის მქონე ადამიანი პასუხობდა "მეგრელი ვარ"-ო. სამწუხაროდ, არც ახლაა ცოტა ასეთები...