ასე თუ გაგრძელდა, "შალკე" ალოგიკურობის საუკეთესო მაგალითი იქნება: გუნდი, რომელიც ბუნდესლიგაში ვერაფერს ახერხებს და 25-ე ტურის შემდეგ მე-10 ადგილზეა, ჩემპიონთა ლიგაში წარმატებულ სვლას აგრძელებს და აი, უკვე მეოთხედფინალშია, ანუ, ევროპის რვა საუკეთესო კლუბს შორის იმყოფება. ასეთი რამ "შალკეს" არსებობის ისტორიაში მხოლოდ და მხოლოდ მეორედ მოხდა და მიუხედავად ამისა, გუშინწინაც და გუშინაც, ანუ, "ვალენსიას" დამარცხების შემდეგ, გელზენკირხენული კლუბის მთავარ მწვრთნელ ფელიქს მაგათს გათავისუფლებას უწინასწარმეტყველებდნენ. ჩვენი გერმანელი კოლეგების მტკიცებით, "დესპოტი ფელიქსის" დაფრენის პროცესი გუშინ მხოლოდ "ვალენსიასთან" წარმატებამ შეაჩერა - მიუხედავად იმისა, რომ
რაც შეეხება "ვალენსიასთან" მოგებას - უნდა ვაღიაროთ, რომ "შალკემ" ცოტათი იღბლიანი გამარჯვება იზეიმა, რადგან "ხუმარები" დაცვაში ხშირად სცოდავდნენ. სამაგიეროდ, "შალკელებმა" "ვალენსიას" კართან შექმნილი მომენტები გამოიყენეს და ვერავინ იტყვის, რომ მეოთხედფინალში გასვლას არ იმსახურებდნენ.
Top ფეხბურთელი
პეერ კლუგე (შალკე)
გელზენკირხენელთა საყრდენმა ნახევარმცველმა კარიერის ერთ-ერთი საუკეთესო მატჩი ჩაატარა და თავი მთელ ევროპას გააცნო. კლუგე ძალიან ბევრი ირბინა, დაცვაშიც სამაგლითო იყო და შეტევაშიც ყველაზე მეტად აქტიურობდა - ვალენსიელებს ბურთი არაერთხელ მოპარა, "შალკეს" დაცვაში გაჩენილი ხვრელების ამოვსებასაც ასწრებდა და ზოგადად, მოედნის ცენტრი ფაქტობრივად მარტომ მოიგო. არცაა გასაკვირი, ძალები 81-ე რომ გამოელია და შესაცვლელი გახდა - მანამდე კი საუკეთესო იყო მოედანზე.
Flop ფეხბურთელი
ხოსე მანუელ ხურადო (შალკე)
ესპანელი ნახევარმცველი ბურთს ხშირად ფლობდა და ნეტა ასე არ ყოფილიყო. საქმე იმაშია, რომ ხურადო "შალკეს" შეტევას ანელებდა და ბურთს ზედმეტად დიდხანს და ზანტად ათრევდა. ამიტომაც გაიყვანა მაგათმა 76-ე წუთზე.
მსაჯი
შვედმა იონას ერიკსონმა ფეხბურთელებს საკმაოდ ბევრის უფლება მისცა, მაგრამ ნამდვილად არ გადაუმეტებია. ჯეფერსონ ფარფანმა საჯარიმო დარტყმით ანგარიში რომ გაათანაბრა, ერიკსონს შეეძლო ჯარიმა არც დაენიშნა. ეს იყო და ეს, სხვა შემთხვევებში შვედმა იდეალურად იმსაჯა.
ანალიზი
"შალკემ" თამაში ენერგიულად დაიწყო და განსაკუთრებით კლუგეს დამსახურებაა ის, რომ გელზენკირხენელებმა "ვალენსიას" მოედნის ცენტრი მოუგეს. აშკარად ჩანდა, რომ ფელიქს მაგათმა შეგირდებს ტექნიკური ვალენსიელების წინააღმდეგ ზომიერად უხეშობა და უმეტესად მაღალი ბურთებით თამაში დაავალა. პირველი მომენტები კი მაინც ვალენსიელებმა შექმნეს, რადგან მათი ფეხბურთი უფრო ჰგავდა ფეხბურთს და მათი კომბინაციები უფრო გააზრებული იყო - ანგარიშიც "ვალენსიამ" გახსნა.
გაშვებული გოლის შემდეგ, გელზენკირხენელებს აზრზე მოსასვლელად საკმაოდ დიდი დრო დასჭირდათ - "ვალენსია" თავს აზრიანად იცავდა და "შალკეს" ბედი, რომ ანგარიში სტანდარტულიდან გათანაბრდა: ფარფანის ჯარიმა ძალიან ეფექტური და ულამაზესი იყო.
მეორე ტაიმი მასპინძლებმა კიდევ უფრო აგრესიულად დაიწყეს, რასაც მარიო გავრანოვიჩის, ამჯერად უკვე დამსახურებული გოლი მოჰყვა, რის შემდეგაც უპირატესობა უკვე "ვალენსიამ" მოიპოვა, ან "შალკემ" განგებ დათმო პოზიციები. "ღამურებს" არაერთხელ შეეძლოთ ანგარიშის გათანაბრება - "შალკეს" მცველები ზედმეტად ბევრ შეცდომებს უშვებდნენ. მაგრამ როცა კარში მანუელ ნოიერი დგას და თან გიმართლებს კიდეც, გადაულახავი ბარიერი არ არსებობს: ბოლოს "ვალენსია" მთელი ძალებით მიაწყდა "შალკეს" და ერთი ჭკვიანური პასი სიღრმიდან საკმარისი გახდა იმისათვის, რომ ფარფანს მეორედ დაელაშქრა გუაიტას კარი. ამრიგად, გელზენკირხენელები 2008 წლის შემდეგ პირველად გავიდნენ ჩემპიონთა ლიგის მეოთხედფინალში.
დაბოლოს, საინტერესო ფაქტი: რაულმა "შალკესთან" შეძლო ის, რასაც მადრიდის "რეალთან" ერთად 2004 წლის მერე ვეღარ ახერხებდა – ჩემპიონთა ლიგის მეოთხედფინალში გასვლას ვგულისხმობთ.
