14.07. ლარნაკა. ანტონის პაპადოპულოსი. 8 000 მაყურებელიანორთოსისი-გაგრა 3:0
გოლები: 1:0 ვუჩიჩევიჩი (8), 2:0 რეჟეკი (35), 3:0 რეჟეკი (71)
ანორთოსისი გაგრა
4-4-2 5-3-2
კოზაჩიკი სეფიაშვილი
კოლინი ზ. ჩხეტიანი
ტომაშიჩი ტყეშელაშვილი
ლეივაკაბესი კალანდაძე
ჟანისიო ხუციძე
შპროკელი ჯიშკარიანი
ლაბორდე შარიქაძე
რონკატო ნაკონეჩნი
ვუჩიჩევიჩი სიჭინავა
ოკასი ორდინსკი
რეჟეკი კვანტალიანი
მთ. მწვრთნელი მთ. მწვრთნელი
ს. სტოილოვი ა. პისკოვეცი
ანორთოსისი
37. რონკატო - ლაბანი
65. ლაბორდე - სიელისი
88. ოკასი - ანდიჩი
სათადარიგოები: ივანკოვი, მარანგოსი, მინტიკისი, ხატციგეორგიუ
გაგრა
60. სიჭინავა - კობერიძე
67. ნაკონეჩნი - გაბედავა
86. შარიქაძე - ჭკუასელი
სათადარიგოები: ბაგალიშვილი, გიგაური, გაბუნია, ხუბუა
გაფრთხილება: ჩხეტიანი (13), ნაკონეჩნი (15), სიჭინავა
არბიტრი: რ. მატეჟეკი (ჩეხეთი)
როცა ქვედა ლიგის გუნდი ქვეყნის თასს იგებს, ეს უკვე გამოსარჩევი საფეხბურთო ფაქტია და "გაგრა" ამისთვის არაერთხელ შევაქეთ. ანატოლი პისკოვეცის გუნდმა ევროსაგზური დიდი შრომისა და ბრძოლის ფასად დაიმსახურა და იმის მიუხედავად, რომ წილისყრამ ძლიერი მეტოქე არგუნა, მაინც არ ვკარგავდით იმედს, რომ "გაგრა" მორიგ სენსაციას უკვე ევროპული მასშტაბით მოახდენდა.
სამწუხაროდ, ამჯერად მოლოდინი გაგვიცრუვდა. ლარნაკას "ანტონის პაპადოპულოსზე" მოვლენები აბსოლუტურად ლოგიკურად განვითარდა და იმან გაიმარჯვა, ვინც მეტოქეზე არა ერთი და ორი თავით მაღლა იდგა. რას ვიზამთ, "ანორთოსისი" სულ სხვა დონის გუნდია, რომლის სიმაღლეზე ასასვლელად მარტო "გაგრას" კი არა, კიდევ ბევრ ქართულ კლუბს მრავალწლიანი მუხლჩაუხრელი მუშაობა სჭირდება.
გვქონდა იმედი, რომ "ანორთოსისი" ვეღარ იქნებოდა ისეთი ძლიერი გუნდი, თემურ ქეცბაიას მწვრთნელობისას რომ იყო და შესაძლოა, ასეც იყოს, მაგრამ ფამაგუსტელებს დღესაც სოლიდური კლუბი ჰყავთ, რომელიც მიმდინარე სეზონში წესით, მხოლოდ "გაგრას" ძლევას არ უნდა დასჯერდეს.
იმის მიუხედავად, რომ უშანსოდ წააგეს, პისკოვეცისა და მისი ბიჭების მიმართ აუგს ვერ ვიტყვით - "გაგრა" ახალგაზრდული და მზარდი კლუბია, რომელიც ყოველწლიურად ვითარდება და თუ ასე გაგრძელდა, მალე ევროპაშიც იტყვის თავის სიტყვას. მანამდე კი ლოკალური ამოცანა უნდა გადაჭრას და მომავალ ხუთშაბათს ზესტაფონში ყოველგვარი ფსიქოლოგიური წნეხის გარეშე იბრძოლოს შეძლებისდაგვარად ღირსეული შედეგის მისაღწევად.
არადა, მინიმალური სხვაობით გამარჯვებაც ძალიან საძნელო საქმედ გვეჩვენება. შემტევი და კომბინაციური ფეხბურთით კვიპროსელებმა ქართველები პირველივე წუთებიდან მიაჯაჭვეს საკუთარ საჯარიმოს და იმის მიუხედავად, რომ სავსებით სამყოფ ჰანდიკაპს მიაღწიეს, უფრო სოლიდურად გამარჯვებაც შეეძლოთ.
მატჩის პირდაპირ ტელერეპორტაჟს ნახავდით და ამიტომ თამაშის დეტალების აღწერას აღარ შევუდგებით, მხოლოდ იმას გავუსვამთ ხაზს, რომ "გაგრადან" თავისი საქმე მაღალ დონეზე მხოლოდ მეკარე კონსტანტინე სეფიაშვილმა შეასრულა, სხვა რგოლები კი, რბილად რომ ვთქვათ, ვერ ბრწყინავდნენ.
ინტერნაციონალური შემადგენლობის "ანორთოსისმა" სწრაფი გოლი გაიტანა. სეფიაშვილმა რონკატოს დარტყმა მოიგერია, მაგრამ ვუჩიჩევიჩმა დამატებაზე ყველას დაასწრო. მასპინძელთა მეორე გოლი პატარა შედევრი იყო. სწრაფი კონტრშეტევისას ლაბორდემ თითქმის მთელი მოედანი სოლორეიდით გაიარა, ოთხ მეურვეს გასცდა და ბურთი ძელს გაარტყა, თუმცა რეჟეკმა დაამატა - 2:0. 71-ე წუთზე მანვე ეფექტური თავურით მატჩის საბოლოო ანგარიში დააფიქსირა - 3:0.
სამწუხაროდ, "გაგრას" არსენალში შეტევისთვის საჭირო არავითარი იარაღი არ აღმოჩნდა, პისკოვეცის შეგირდები ვერც ხეირიანად თავდაცვას ახერხებდნენ.
რა გვეთქმის - როცა ძალა აღმართს ხნავს, ვერავითარი თავგანწირვა ვერ გიშველის. დღეს "გაგრას" "ანორთოსისის" დონის მეტოქეებთან ტოლსწორად ბრძოლა არ ძალუძს და ეს სულაც არ არის სიურპრიზი. თუკი სხვა ქართულ კლუბებს სამბურთიანი მარცხისთვის მწვავედ გავაკრიტიკებდით, "გაგრას" ამბავი ცოტა განსხვავებულ შემთხვევად მიგვაჩნია...
ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"
ეს გუნდი შარშან პირველ ლიგაში თამაშობდა.ფეხბურთელების უმრავლესობას ასეთ დონეზე არც უთამაშია.შენნაირი ადამიანი რას ნიშნავს? როცა ძალა აღმართს ხნასვ მაშინ როგორ? გაგრამ ითამაშა ისე როგორც შეეძლო და არ არის კარგი როცა ამ გუნდს ვაკრიტიკებთ.ჯერ ერთი ისაა კაი რომ გუნდი გამოცდილებას მიიღეებს და ეროვნული ჩემპიონატისთვის კიდევ ერთი კარგი გუნდი გვეყოლება. ყველაზე მთავარი კი ისაა ,რ ომ ყველამ იცოდეს გაგრა საქარტველოა.