3 ტურის შემდეგ შეფასებები ნაადრევია, გასული სეზონის ვიცე-ჩემპიონისა და ბრინჯაოს მედალოსნის დაპირისპირება კი ტურის ერთ-ერთი მთავარი მოვლენაა.
"ლელო" ბათუმის "დინამოს" ნახევარმცველ თორნიკე თარხნიშვილს ესაუბრა.
- სამი ტურის შემდეგ ჯერ მე-9 ადგილზე ხართ, რაც შარშანდელი ჩემპიონატის მესამეადგილოსნებისგან მოულოდნელი დასაწყისია...
- არაფერი არ გვჭირს. რა თქმა უნდა, არც "ლოკომოტივთან" გაგვიმართლა, არც
- ამის შანსი საჩხერის "ჩიხურასთან" გექნებათ...
- ძალიან კარგ გუნდს ვხვდებით, რაც წინა სეზონშიც გამოჩნდა. ახლა გუნდი კიდევ უფრო გაძლიერდა და მიმაჩნია, რომ ჩემპიონობის ერთ-ერთი ფავორიტია. მაგრამ ამ სეზონში თამაშები ისეთი არაპროგნოზირებადი შედეგებით მთავრდება, არა მგონია, რომელიმე დაუმარცხებელი გუნდი იყოს. მოწინააღმდეგის მიმართ დიდი პატივისცემა მაქვს. მაგრამ ამის მიუხედავად, მისი ძალების გადამეტებაც არ ღირს და ჩვენ აუცილებლად მოსაგებად ვიბრძოლებთ.
- "ჩიხურა" ივანწმინდის ნაცვლად ზესტაფონში რომ თამაშობს, ეს საჩხერელთა შანსებს ამცირებს?
- ბუნებრივია, საკუთარ ქალაქში ყველა გუნდი უკეთ თამაშობს. ივანწმინდაში კი კარგი საფეხბურთო ვითარებაა. მაგრამ წლეულს საჩხერელები ზესტაფონში თამაშობენ და იქაურ გარემოსა და ატმოსფეროს უფრო შეჩვეულები არიან.
- სტადიონების პრობლემის გამო პარადოქსული ქვეყანა ვართ: ზესტაფონში მასპინძელი საჩხერელები არიან. რამდენიმე წლის წინ კი იმავე როლში "დავით აბაშიძეზე" ბათუმის "დინამოც" იყო...
- ეს 2016 წელს იყო, როდესაც გუნდი ევროპის ლიგაზე კვიპროსულ "ომონიას" ხვდებოდა. მანამდეც იყო შემთხვევა, თბილისის "დინამოს" რომ შეხვდა. სამწუხაროდ, საქართველოში მოედნების სერიოზული პრობლემაა, რაც ყველას ხელს გვიშლის. არადა, სულ სხვა სიხარული და სტიმულია, როდესაც ფეხბურთს კარგ საფარზე, ხელოვნურ განათებაზე და თუნდაც სანახევროდ შევსებულ სტადიონზე ვთამაშობთ. ესაა ფეხბურთი.
სულ იმაზე ლაპარაკობენ, რომ ქართველ ფეხბურთელებს ერთი შეხებით თამაში უჭირთ. ამაში მთავარი დამნაშავე ცუდი მოედნებია. ქობულეთში ერთი კი არა, სამი შეხება გვჭირდება, ბურთი რომ დავამუშაოთ, ბურთი ნელა მოძრაობს და მაღალ ტემპში თამაში შეუძლებელია. სხვათა შორის, ეს ფიზიკურადაც ცუდად მოქმედებს, რადგან ცუდი მოედანი გაცილებით დამღლელია.
- თქვენი აზრით, სტადიონებზე მოედნების შეცვლა ჩემპიონატის დონეს გაზრდის?
- ეს ორჯერ ორივით არის. არადა, კარგ საფარზე ერთი შეხებაც გამოგვდის და სწრაფი ფეხბურთიც. მაგრამ მასობრივად ცუდი მოედნები რომ არის, საერთო ფონი ცუდად ჩანს.
იცით, თამაშის დროს რაზე მიფიქრია? ბურთის მიღების დროს შეტევის გაგრძელების ნაცვლად იმაზე ვფიქრობ, ფეხი ცუდად არ დავადგა და არ გადამიბრუნდეს. ფეხბურთელი ამაზე უნდა ფიქრობდეს? არ გახსოვთ, ავლაბარში, "თბილისის" სტადიონზე რა კარგი თამაშები ტარდებოდა, ან იმავე ზესტაფონში. თავად კარგად ვხედავ, როგორ ვთამაშობთ მოსამზადებელ ეტაპზე უცხოეთის კარგ მოედნებზე, ერთი შეხებაც გამოგვდის და სწრაფი შეტევებიც.
ანთალია ერთი ხელის გაწვდენაზეა და მის ახლოს ათასობით მოედანია და ჩვენ ასეთი რა გვჭირს, რომ 10 გუნდის საფარი ვერ მოვაწესრიგეთ? შეკრების შემდეგ საქართველოში ვბრუნდებით და აქ ისევ ვწვალობ. ამ ყველაფრის შემდეგ ვბრაზდები, როცა ამბობენ, დაბალი დონეაო. ჩვენ დააახლოებით ისე ვართ, ქუთაისში დარბაზში ცურვას უწყლოდ რომ ასწავლიდნენ. იმედია, მათ წყალს ჩაუსხამენ, ჩვენ კი მოედნებს დაგვიგებენ.
ბათუმის "დინამოს" კიდევ სხვა პრობლემებიც აქვს და ამაზე ლაპარაკი უკვე დამღლელია: ერთი სტადიონის აშენება რა პრობლემა გახდა?
საერთოდაც, მიკვირს, ქართული ფეხბურთი კიდევ როგორ არსებობს. იქმნებოდა ძალიან პერსპექტიული გუნდები და მალე იკარგებოდა. არადა, წარმოგიდგენიათ, ახლა "მრეტები", "თბილისი", "ამერი" და "ზესტაფონი" რომ იყვნენ, ჩვენს ჩემპიონატს რა ინტერესს შემატებდნენ?
სამწუხაროდ, ბევრი რამ იყო ჩვენს საწინააღმდეგოდ. არადა, აქ ფეხბურთელები კიდევ იბადებიან და სასურველ გარემოში ბევრად უკეთესი ჩემპიონატი გვექნება. ახლა საამისოდ ნაბიჯები გადაიდგა და ეს მაინც მაიმედებს - იქნებ, ხალხი ჩემპიონატისკენ 4-5 წელიწადში მაინც შემოტრიალდეს.
(იბეჭდება მცირე ცვლილებით)
ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"