მაისურაძეს, რომელსაც თემურ ქეცბაია ნაკრებში ხშირად იწვევს, საინტერესო ისტორია აქვს - საფეხბურთოც და პირადიც.
- მოგება ტრავმის ფასად დაგიჯდა. სერიოზულად დაშავდი?
- იმედია, მალე გამოვკეთდები, თუმცა ჯერ ზუსტი დიაგნოზი არც ვიცი. ძალიან ცუდად დავეცი, ლავიწი ახლაც ძალიან მტკივა.
- მატჩზე რას
- "დინამოსთან" თავის გამოჩენა საამაყოა. ურთულესი მატჩი იყო და მიხარია, კონკურენტი რომ დავამარცხეთ, რამაც მესამე ადგილზე დაწინაურების საშუალება მოგვცა.
- შენც განსაკუთრებულად მონდომებული ჩანდი.
- "დინამოს" ჯიბრი ნაღდად არ მაქვს, პირიქით, ამ კლუბთან ჩემს ოჯახს თბილი დამოკიდებულება აკავშირებს, რადგან ბაბუაჩემი, დედაჩემის მამა ვიქტორ ბერეჟნოი იყო - ერთ-ერთი პირველი თაობის დინამოელი, ბორის პაიჭაძისა და ბასა ღოღობერიძის თაობის მოთამაშე. ასე რომ, ჩვენს ოჯახში ეს გუნდი განსაკუთრებულად უყვართ.
თუმცა, მეტოქე მეტოქეა და, ცხადია, მონდომებული ვიყავი, კონკურენტის დამარცხება, მით უფრო, ასეთის, ძალიან სასიამოვნოა.
- ლამაზი გოლები გაიტანე, მაგრამ იღბალმაც გაგიღიმა.
- რა თქმა უნდა, არავინ თქვას, რომ ასეთი გოლის გატანა სურდა და შეგნებულად დაუმიზნა, ასეთი რამ არ ხდება. "დინამოს" კარში გატანილი ჩემი მეორე გოლი ისეთი იყო, ათასიდან ერთხელ რომ გაიტან. ბურთი ფეხზე კარგად მომაჯდა და კარგადაც დავარტყი.
- ეს იყო ექვსქულიანი მოგება, რომელიც "მეტალურგს" უფრო თავდაჯერებულს გახდის.
- გეთანხმებით, მაგრამ არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ ეს მატჩი უკვე წარსულია, ახლა შემდეგ ტურში გამარჯვებაზე უნდა ვიფიქროთ.
- ეს ხომ მხოლოდ ფრაზებია... ჩვენ სამხრეთელები, ქართველები ვართ, მოგება ცაში აგვაფრენს და ღრუბლებში დიდხანს დავფრინავთ ხოლმე.
- შეიძლება, მაგრამ მე ხომ მხოლოდ სანახევროდ ვარ ქართველი. თუმცა ფაქტია, რომ ქართული მენტალიტეტი თავს მაინც იჩენს, მაგრამ უნდა შევეცადოთ, ეს გამარჯვება დავივიწყოთ, სხვაგავრად შედეგი არ გვექნება. აბა, ერთი კვირა რომ ვიფიქროთ, არიქა, "დინამოს" მოვუგეთ და ამით შემდეგ ტურშიც გვეშველებაო, არაფერი გამოვა.
- ნაკრებში რამდენჯერმე გამოგიძახეს, მაგრამ ჯერ არ გითამაშია.
- სამწუხაროდ, პოლონეთში სავიზო პრობლემის გამო ვერ წავედი. ნაკრების ფორმით დღემდე არ მითამაშია, მაგრამ ჩემთვის გამოძახებაც დიდი სტიმულია. რაც მთავარია, გუნდს შევეჩვიე და თუ შანსი მომეცემა, შევეცდები, მაქსიმალურად გამოვიყენო. იმედია, ადრე თუ გვიან იმ დონეს მივაღწევ, ნაკრებში თამაში რომ დავიმსახურო.
- ახლა ნაკრებში გამოძახებაც გაკმაყოფილებს?
- ასე ნამდვილად არ არის, თამაში მინდა, მაგრამ, იცით, ამას რატომ ვამბობ? ერთი წლის წინ მე ნაკრებზე კი არა, რიგით ქართულ გუნდში მოწყობაზე ვოცნებობდი და ამის შემდეგ უცებ ნაკრებში მოხვედრაც ბედნიერება არ არის?
- დღეს ნაკრების კანდიდატი ხარ, მაგრამ, როგორც ვიცი, რუსთავის "ოლიმპამდე" ბევრ გუნდში გითხრეს სინჯებზე უარი.
- ასე იყო და დღეს ამაზე მეცინება. უარი ისეთ გუნდებში მითხრეს, დღეს ხუთეულშიც რომ ვერ ხვდებიან. თანაც, ვითხოვდი არა ჩარიცხვას, არამედ მხოლოდ გასინჯვას, მაგრამ ყველგან მეუბნებოდნენ, დაკომპლექტებულები ვართო და თავაზიანი უარით მისტუმრებდნენ. კიდევ კარგი, ასე მოხდა, თორემ ნაკრებში ვერ მოვხვდებოდი.
ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"