პირველი ეტაპის შემდეგ ყველამ აღიარა, რომ მარტვილელებმა საინტერესო გუნდი ჩამოაყალიბეს. მალხაზ ჟვანიას გაწვრთნილმა "მერანმა" თავი არა მხოლოდ ბრძოლისუნარიანობით, არამედ აზრიანი ფეხბურთითაც დაგვამახსოვრა. უმაღლესი ლიგის ყველაზე მცირებიუჯეტიან გუნდს მწვრთნელის ხელი ეტყობოდა. პირველ ეტაპზე "მერანმა" სახლში მხოლოდ ერთი შეხვედრა წააგო, ისიც "ზესტაფონთან" ბოლო ტურში.
"ძალიან მიკვირს, ამ გუნდმა დეკემბრის შემდეგ როგორ ვერ მოიგო", - ეს სიტყვები თბილისში მარტვილის "მერანთან" 2:2 დასრულებული შეხვედრის შემდეგ "დინამოს" მთავარმა მწვრთნელმა გიორგი დევდარიანმა თქვა. ეს თავის მართლებას არ ჰგავდა, რეალობას უფრო ასახავდა - "მერანმა" "დინამოსთან" ეროვნულ სტადიონზე
"მერანმა" 18 დეკემბერს მარტვილში "დინამოს" 2:1 მოუგო და მას შემდეგ ჩატარებულ რვა შეხვედრაში მხოლოდ ქულა მოიპოვა, ისიც თბილისის "დინამოსთან" ზემოთ ნახსენებ მატჩში. მაგრამ მერე "მერანი" აშკარად აირია. ბოლო ორ ტურში კი მარტვილელები ბრძოლისუნარიანობასაც ვერ ავლენდნენ: ჯერ გორის "დილასთან" 2:4 წააგეს, ახლა კი ფოთში "კოლხეთთან" შეხვედრა, ფაქტობრივად, უბრძოლველად დათმეს - 1:4.
რა სჭირს გუნდს, რომელმაც ჩემპიონატს ხიბლი შემატა? ამ საკითხზე "მერანის" მთავარი მწვრთნელი მალხაზ ჟვანია გველაპარაკება:
- შეუძლებელია, გული არ დაგწყდეს, რომ ზედიზედ მეორე შეხვედრაა, გუნდი ოთხ გოლს უშვებს და მისთვის ჩვეულ ბრძოლისუნარიანობასაც ვერ ავლენს. რა სჭირს "მერანს"?
- ცხადია, ამ წარუმატებლობის მიზეზებმა დამაფიქრა, მაგრამ მომხდარი ბოლომდე ვერ ამიხსნია. ათასი ვარაუდი მაქვს, სპორტულიც და არასპორტულიც...
ცხადია, წარუმატებლობის ერთი მიზეზი ისაა, რომ მოედნის საფარის უხარისხობის გამო მარტვილში არ გვათამაშებენ. ფაქტობრივად, ყველა შეხვედრას სტუმრად, ჩვენი გულშემატკივრის გარეშე ვატარებთ.
მეორე და არანაკლებ მნიშვნელოვანი ფაქტორი: შესაძლოა, ფეხბურთელებმა დაიჯერეს, რომ უკვე მაღალი კლასის მოთამაშეებად ჩამოყალიბდნენ და შრომა აღარ სჭირდებათ.
მესამე მიზეზი - საუკეთესო რვიანში მოხვედრის შემდეგ მოთამაშეებმა ჩათვალეს, რომ "მერანმა" მიზანს მიაღწია და ბოლომდე აღარ იბრძვიან.
- სამწუხაროდ, ეს ქართველ მოთამაშეებს ახასიათებთ...
- რა თქმა უნდა, ეს ჩვენი მენტალიტეტის უარყოფითი თვისების გამოვლენაა. რასაც მიაღწიეს, დაკმაყოფილდნენ და მეტზე არც ფიქრობენ. ეს პრობლემა ფეხბურთელებში აშკარად ჩანს. ამას არასრულყოფილი შეკრებაც დაემატა. იანვარ-თებერვალში უამინდობის გამო ურეკში ვერ მოვემზადეთ. ლამის ერთი კვირა გამოდარებას ველოდით და დრო დავკარგეთ. მერე იძულებულები გავხდით, დარჩენილი დღეები თბილისში გვევარჯიშა.
მაგრამ ესეც უმნიშვნელო ამბავია იმასთან შედარებით, რაც მოთამაშეებს სჭირთ - ისინი უმოტივაციოდ დარჩნენ, ერთ ადგილზე გაჩერდნენ და უცებ ყველა რგოლში სერიოზულმა პრობლემებმა იჩინა თავი - მეკარით დაწყებული და თავდასხმით დასრულებული.
არც ვიცი, რაზე ფიქრობენ და რაზე დარდობენ. შესაძლოა, უკეთეს კლუბებში თამაში უნდათ, მოთხოვნები გაეზარდათ და ჩვენს ასპარეზობაზე ესეც ახდენს გავლენას.
- გუნდში ფინანსური პრობლემები ხომ არ არის?
- არანაირი ფინანსური პრობლემა არ არის. პირიქით, ახალი წლიდან მოთამაშეებს ხელფასები გაეზარდათ. პრობლემა თავად მათი მიდგომაა. მეტი შეუძლიათ, მაგრამ საგაზაფხულო ეტაპი ჩააგდეს.
ქართველი ერთ წარმატებულ ნაბიჯს რომ გადადგამს, მეორე უკვე ეზარება. არადა, მერე უფრო შრომა და მონდომებაა საჭირო, უფრო მაღალ დონეზე რომ ახვიდე. ეს ჩვენი სერიოზული პრობლემაა.
- მართალია, რომ სეზონის დასრულების შემდეგ შემადგენლობის რადიკალურ განახლებას აპირებთ?
- თუკი დარჩენილ ტურებშიც ვერ გამოვასწორეთ მდგომარეობა, მაშინ შემადგენლობის გადახალისება აუცილებელიც იქნება. მაგრამ ცხელ გულზე ლაპარაკი და ნაჩქარევი დასკვნების გამოტანა მაინც არ მსურს. იქნებ ფეხბურთელები ახლა მაინც გამოცოცხლდნენ და მიხვდნენ, რომ ასე უგულოდ თამაში სირცხვილია.
ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"
