"საქართველოს ვარსკვლავების ფაბრიკად გადაქცევის ოცნება მაინც არ მტოვებს..."

ვარაუდების დრო დასრულდა - ალექსანდრ შტელინმა "ლელოსთან" ექსკლუზიურ ინტერვიუში დაადასტურა, რომ ქუთაისის "ტორპედოდან" მიდის და ისიც გაამხილა, სად იმუშავებს ახალი სეზონიდან.

62 წლის უკრაინელმა სპეციალისტმა, რომელიც ბელგიის მოქალაქეა, გაურკვევლობაში ყოფნას წასვლა ამჯობინა...

- სეზონი დასრულდა და გაურკვევლობა იყო, რჩებით თუ ტოვებთ "ტორპედოს"?
- არა, მე აქ აღარ ვიმუშავებ.

- ეს თქვენი სურვილია თუ "ტორპედოსი"?
- ორივესი. საერთოდ, ნორმალურ ევროპულ კლუბებში ასეთი წესია: მარტის ბოლოს, ან აპრილის დასაწყისში მწვრთნელი და კლუბის ხელმძღვანელობა სტრატეგიული მნიშვნელობის საკითხებსა და სამომავლო გეგმებზე ლაპარაკობენ. მეც აპრილში ვკითხე კლუბის პრეზიდენტს, თუ რას აპირებდა და დაზუსტებული პასუხი ვერ მივიღე, რომ არ იცოდა, ახალ სეზონს გუნდი როგორ შეხვდებოდა, რომ ფინანსების მხრივ გაურკვეველი სიტუაცია იყო და ასე შემდეგ.

ყველაფერს მივხვდი - ამით მიმანიშნა, რომ თანამშრომლობის გაგრძელება აღარ სურდა...

წლების წინ, ქუთაისის "ტორპედოდან" პირველად რომ წავედი, საქართველოსთან კავშირებს მაინც ვინარჩუნებდი, არიან ადამიანები, რომლებთან ურთიერთობაც მსიამოვნებს და მიხარია. როცა აქ ხელახლა მომიწვიეს, მეგონა, ხანგრძლივი მუშაობა მომიწევდა და "ტორპედოდან" პირდაპირ პენსიაზე გავიდოდი... მაგრამ ასე არ მოხდა.

ასე რომ, დროებით! მივდივარ! მაგრამ ორ-სამ წელიწადში რა მოხდება, არავინ იცის.

- ბელგიაში ბრუნდებით?
- სანამ "ტორპედოში" ჩემს საკითხზე ფიქრობდნენ, ბელგიიდან ერთი კარგი კლუბის წინადადება მივიღე და დავთანხმდი.

- კონკრეტულად?
- ლიეჟის "სტანდარდის" ხელმძღვანელობამ 21-წლამდელების გუნდის გაწვრთნა შემომთავაზა. ახლახან, ამ კლუბმა ბელგიის თასის ფინალში "ბრიუგე" დაამარცხა და ევროპის ლიგის საგზური მოიპოვა.

მე მხოლოდ ცნობილ კლუბში გადასვლა არ მიხარია - ჩემით დაინტერესებულ ხალხს არც ვიცნობ, მათთან ფინჯანი ყავაც არ დამილევია, თავად მომძებნეს. როგორც მითხრეს, რამდენიმე მწვრთნელის საქმიანობა შეისწავლეს და არჩევანი ჩემზე შეაჩერეს.

ეს არ არის ისეთი კლუბი, როგორც უკრაინაში "შახტარი" და კიევის "დინამო", ან საქართველოში - თბილისის "დინამო". მაგრამ ახალგაზრდების გაზრდითაა ცნობილი. მომავალ თაობასთან მუშაობა კი მახარებს, რადგან ამ მხრივ საკმაოდ დიდი ცოდნა და გამოცდილება დავაგროვე. სერიოზული მუშაობისთვის ბელგიაში პირობები ნამდვილად არის.

- საქართველოს ჩემპიონატში გეგულებათ ფეხბურთელი, რომლის აყვანასაც "სტანდარდს" ურჩევდით?
- მე აგენტი არ ვარ და თან არც ვიცი, "სტანდარდს" რომელი პოზიციების გაძლიერება სჭირდება. მაგრამ ჩემს ახალ კლუბში კარგი მოთამაშეების მიწვევით დაინტერესებული ვარ და მიმაჩნია, რომ საქართველოშიც არაერთი საინტერესო ფეხბურთელია.

- გვარებს დააკონკრეტებთ?
- მაგალითად, გიორგი ქვილითაია. "დინამოს" თავდამსხმელს გოლის არაჩვეულებრივი ალღო გამოარჩევს. ან თუნდაც საჩხერის "ჩიხურას" ფლანგის ფეხბურთელი თორნიკე კირკიტაძე, რომელიც მხოლოდ ერთხელ ვნახე. მართალია, ის შეტევის დამაგვირგვინებელ ფაზაში მოიკოჭლებს, მაგრამ ეს გამოსწორებადია. კარგად უნდა დაფიქრდნენ, გუნდს მეტ სარგებლობას რომელ პოზიციაზე მოუტანს - დაცვის თუ ნახევარდაცვის ფლანგზე. მაგრამ კირკიტაძემ ჩემზე მშვენიერი შთაბეჭდილება დატოვა, გასაოცარი სისწრაფე და დიდი პოტენციალი აქვს.

- უცნაურია, რომ ტორპედოელებს არ ასახელებთ. არადა, ქუთაისი ტალანტების ბუდეა...
- მე მხოლოდ შთაბეჭდილებების ნაწილი გაგიზიარეთ და ტორპედოელებზე ლაპარაკს ბოლოს ვაპირებდი... უნიჭო უნდა იყო მწვრთნელი, ამ გუნდში ტალანტი კი არა, ტალანტების მთელი ბუდე ვერ აღმოაჩინო. მაგალითად, ბურჯანაძე, საღრიშვილი, ბრეგვაძე, ფანცხავა, ფურცხვანიძე, ჭიჭინაძე, გოგუაძე... პატარა ბიჭი აღარ არის, მაგრამ ძალიან მომწონს კლიმიაშვილი - შეგნებული პიროვნებაა, დიდი დიაპაზონისა და არაორდინარული აზროვნების მოთამაშეა. წონაში თუ დაიკლებს, კიდევ მოახერხებს ევროპაში თამაშს.

- განსაკუთრებით მაინც ერთ ფეხბურთელს გამოვარჩევ - უზომოდ მომწონს თავდამსხმელი თორნიკე კაპანაძე. როცა გუნდში მოვედი, მას შეცვლაზე ათამაშებდნენ. არადა, სულ გაჰქონდა გოლები. მაშინ მე მუშაობა ნულიდან დავიწყე, არავინ იყო ჩემიანი, არავის ვიცნობდი და ყველას ერთნაირად ვაკვირდებოდი. სწორედ ამ დროს გამოვარჩიე კაპანაძე, რადგან ყველაფერი ძალიან ადვილად ესმოდა და აკეთებდა.

- მაინც რა თვისებებით გამოარჩიეთ?
- თორნიკე ყოველთვის იქ არის, სადაც საფრთხე და გოლია. თამაშის დროს ხუთ-ექვს მომენტს მაინც ქმნის და აუცილებლად გააქვს. ესაა ნიჭი, რომელსაც ვერ შეიძენ. სისულელეა იმის მტკიცება, თითქოს კაპანაძე ტანმორჩილია და ასეთი მონაცემების თავდამსხმელს თანამედროვე ფეხბურთში არავინ ათამაშებს.

გიგანტი არც მესია და არც მარადონა ყოფილა. ქართული ფეხბურთიდან გაიხსენეთ - განა მაღლები იყვნენ შენგელია, გუცაევი, მესხი და მეტრეველი? მთავარი ტალანტია და არა - სიმაღლე. ჯერ მარტო ის ფაქტი რად ღირს, ამ სიმაღლის ბიჭი თავით ბრძოლების უმრავლესობას რომ იგებს! რა, ტაბლოზე დაბლების მიერ გატანილი გოლი არ იწერება?! ეს ვიღაცების მიერ მოგონილი უაზრო შტამპებია.

- ისე ლაპარაკობთ, შესაძლოა, კაპანაძე ბელგიაში წაიყვანოთ?
- ვიმეორებ, მე აგენტი არ ვარ, მაგრამ კაპანაძეს "სტანდარდში" რეკომენდაციას ნამდვილად გავუწევ.

- კი, მაგრამ საქართველოს ჩემპიონატში სისწრაფეებისა და დატვირთვების შემდეგ ბელგიაში თამაშს შეძლებს?
- საქართველოს ჩემპიონატი უკეთესის სურვილს რომ ტოვებს, ეს ფაქტია. ტემპი დაბალია, მეკარეებს ბურთი თამაშში დიდხანს შეჰყავთ, მცველები პოზიციებს გვიან იკავებენ... მაგრამ ეს აქაური მოთხოვნებია და სულაც არ ნიშნავს, რომ ბელგიაში წასული ქართველი იქაც იმავეს გააკეთებს. კაპანაძე და კიდევ ბევრი ფეხბურთელი ბელგიაში, ჰოლანდიასა და შვეიცარიაში თავისუფლად ითამაშებდნენ...

გული მწყდება, აქ ფანტასტიკური ადამიანები გავიცანი, გასაოცარი კულტურა გაქვთ და ხალხი უჩვეულოდ თბილია. რაც მთავარია, უნიჭიერესი ბავშვები გყავთ. მაგრამ რაღაც ისე მაინც ვერ არის...

- მაინც რა არის "ისე"?
- სამწუხაროდ, ხშირად ისე ხდება, რომ საქმეზე წინ პირადი ინტერესები დგება. მაგალითად, ყველას თავისი შვილის თამაში სურს და როცა პიროვნული პატივისცემის მიუხედავად, მის შვილში ტალანტს ვერ ხედავ, მტრად გთვლის.

საერთოდ, საქართველო უნიკალური ქვეყანაა. არ არის მოედნები, არ არის ინფრასტრუქტურა, მწვრთნელთა დონეც უკეთესის სურვილს ტოვებს, მაგრამ პოსტსაბჭოეთიდან ევროპაში მაინც ყველაზე მეტი ლეგიონერი გყავთ.

კიდევ ერთი პრობლემა - ძალიან მომწონს ბილბაოს "ატლეტიკის" მიდგომა. ბასკები თვლიან, რომ საფეხბურთო სკოლის თითოეული ბავშვი მათი პროექტი, მომავალი და ღირსებაა. ამიტომ, თითოეულს თვალისჩინივით უფრთხილდებიან და ზრდიან. ამიტომ, "ატლეტიკი" მხოლოდ ბასკების ხარჯზე თამაშობს და ის იშვიათი გამონაკლისია, რომელიც პრიმერა დივიზიონიდან არასოდეს გავარდნილა. "ტორპედოში" სწორედ ამ სისტემის აწყობა მსურდა, გუნდში ახალგაზრდები რომ გაგვეზარდა და კლუბს ტრანსფერებით ესარგებლა. ამის პოტენციალი ქუთაისში არის და დარწმუნებული ვარ, რამდენიმე წელი რომ გვემუშავა, სამაგალითო საბავშვო სკოლა გვექნებოდა, რომელსაც სხვა რეგიონებიც მიბაძავდნენ.

მაგრამ საქართველოში მიზანმიმართული მუშაობის დეფიციტია...

რას ვიზამთ, ახლა თუ არ გამოვიდა, სულაც არ ნიშნავს, რომ საქართველოდან ნაწყენი მივდივარ - არავინ იფიქროს, რომ ტურისტივით ფეხს დავკრავ, წავალ და აქაურობას არ გავიხსენებ. არავინ უწყის, ხვალ-ზეგ რა მოხდება. აქ მუშაობისა და საქართველოს ვარსკვლავების ფაბრიკად გადაქცევის ოცნება მაინც არ მტოვებს...

(იბეჭდება მცირე ცვლილებით)
ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"