"დინამო თბილისმა" ახალი მწვრთნელის პრეზენტაცია მოაწყო - გუნდში უმცროსმა დუშან უჰრინმა დაიწყო მუშაობა. კაჩალინი, იაკუშინი, ზონინი, ბოსკამპი, შუშაკი... სხვა თვისტომის მწვრთნელები "დინამოსთვის" უცხო არ არის, მითუმეტეს უჰრინი-ჯუნიორი, ვინც მეორე უჰრინია, მამა უჰრინის მერე რომ უთავკაცებს "დინამოს".
უჰრინ II გამოუცდელი არ უნდა იყოს, არაერთი უცხოური გუნდი გაუწვრთნია და თამაშების 41,41 პროცენტი მოგებულიც აქვს. ეს ის შემთხვევაა, როცა შეგიძლია თქვა, სტატისტიკა დამხმარე საშუალება არისო და მართლაც, ამ მწვრთნელზე ჯერ ბევრი არაფერი ვიცით.
მამა უჰრინი კი მნიშვნელოვანი კაცია, 1996 წლის ევროპის ჩემპიონატს მყის
საკის იტალია ისე არ თამაშობდა, როგორც ბეარზოტის თუ ლიპის. საკის უნდოდა, რომ იტალია ბრჭყვიალაც ყოფილიყო და ისე მიეღწია წარმატებისთვის, მაგრამ ვერ გათვალა, რომ მამა უჰრინის ჩეხეთი შორს წამსვლელი გუნდი იყო.
ის ჩეხეთი ფინალში გავიდა, გოლიც კი გაუტანა საეჭვო პენალტით გერმანიას, ოღონდაც მაშინ გერმანიაც სხვა გუნდი იყო, არც თუ ნიჭიერი მწვრთნელით, მაგრამ მათიას ზამერითა და სხვა ნამდვილი ვარსკვლავებით.
არ ვიცი, მამა უჰრინი უყვებოდა თუ არა დინამოელებს 1996 წლის ამბებს, მაგრამ მოსაგონარი მართლაც ბევრი და საინტერესო ექნება.
ბევრისმნახველი უჰრინ I აწი "დინამოს" კონსულტანტი იქნება. მამა-შვილის მოდელით აწყობილი გუნდი კი უკვე ნოვაციაა.
"დინამოსაც" რაღაც ახალი ჭირდებოდა. ეს ის კლუბია, სადაც ყოველთვის ხდება მნიშვნელოვანი თუ ნაკლებად მნიშვნელოვანი ამბები. დიღმის ბაზაზე სულ სხვა სული ტრიალებს. იქ რომ მიხვალ, სანამდვილეცა და მისტიკაც ერთნაირად გხვდება.
დრომ "დინამოც" შეცვალა, ოღონდაც დიღომში ყველაფერი ისე არ იცვლება, როგორც სხვაგან, "დინამო" სულ სხვა დინამიკაა.
რომან ფიფია, ბუბა ტყავაძე და უჰრინ II - ახლა ასეთია "დინამოს" გუნდი. ეს უწინდელთან შედარებით სეკვესტრირებული პროექტია - უკვე კარგად ჩანს, რომ კლუბი უფრო ყაირათიანად აპირებს ფულის ხარჯვას, ვიდრე წინა სეზონში.
უფროსმა უჰრინმა იმდენი ნდობა დაიმსახურა, რომ მის შვილს მიანდეს გუნდის აშენება. კარგი რჩევები და ახალგაზრდული ამბიციები - "დინამოს" უნდა, რომ ამით გაორებული მახვილი შექმნას.
ძნელია, "დინამოს" რომ შეელიო და აქ პათეთიკა არაფერ შუაშია - საქართველოში არ მოიძებნება სხვა ისეთი გუნდი, ისტორიით რომ შეედრება მას.
ცოტა ხნის წინ გურამ კაშია გვყავდა სტუმრად რედაქციაში და ძალაუნებურად ისე მოხდა, რომ "დინამოზე" ბევრი ვისაუბრეთ. "ვიტესის" კაპიტანმა სინანულით გვითხრა, კლუბმა სოსო გრიშიკაშვილი არ დააფასა, ოპერაციის ფული არ გადაუხადაო. საკუთარ ძმაზე კი დასძინა, 14 წელი იყო დინამოელი და გუნდიდან ისე გაუშვეს, ვითომც არაფერიო.
გურამ კაშია უკვე ევროპაში თამაშობს და შედარებითობით უყურებს ყველაფერს. ვინძლო ისეცაა, რომ ყველაფერი შედარებითია, ოღონდაც "დინამო" ერთი ჩვეულებრივი გუნდი ვერ იქნება, სანამ მას სხვა ქართული გუნდები მისტიციზმით ვერ დაეწევიან.
"დინამოში" თურმე ფეხბურთელებსაც გვარიანად აჯარიმებდნენ და ესეც "დინამოდან" წასულმა უმცროსმა კაშიამ გვითხრა. ცუდად ითამაშე, წააგე ან ფრეზე მეტი ვერ მოახერხე - ჯარიმები თურმე ესეთებზეც მოსულა.
კლუბის საქმიანობაში ვერავინ ვერ ჩაერევა, მაგრამ გუნდის შედეგი ქულებითა და დაკავებული ადგილით ითვლება და არა ჯარიმების სიხშირითა და ოდენობით. ფაქტია, რომ გურამ კაშიას დინამოელობის დროს და არც წინა სეზონში, "დინამოს" არ ჰქონდა ის რეზულტატი, თავის მოწონებისთვის რომ გამოადგებოდა.
სეკვესტრირებული ბიუჯეტი კი იმას არ ნიშნავს, რომ გუნდს უკეთესი შედეგი ვერ ექნება. ცნობისმოყვარეობის საკითხიცაა, როგორი იქნება გარდაქმნილი "დინამო". ქულები და ცხრილში დაკავებული ადგილი ზუსტი პასუხია, ოღონდაც "დინამო" ისეთია, რომ მისგან სხვა რამესაც ელიან.
მოახერხებს უჰრინ II, შექმნას რაღაც ბრჭყვიალა?
ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"
ასევე იხილეთ
ერთი კვირის ათასი წვრილმანი: ბლოხინზე მეტი
