ამ კანონის შემოღება უპირველეს ყოვლისა იმ კლუბებს გაეხარდებოდათ, რომელთაც ევროპულ შეჯიბრებებში უწევთ გამოსვლა. მათ ფეხბურთელების დასვენება შეეძლებათ, მაგრამ
„რა უფლებით მიკრძალავენ გავაკეთო ის, რაც მინდა? - მრისხანებდა მაშინ ჰოლოუეი - ვინ ოხრები არიან ის ადამიანები, რომლებიც მიმტკიცებენ, რომ ჩემი გუნდიდან ეს თუ ვათამაშე, მოედანზე ძლიერი შემადგენლობა გამიყვანია, ხოლო ის თუ ვათამაშე, სუსტი?“
თუმცა, ამ გაბრაზებამ „ბლექპულს“ არაფერი უშველა. ახალ სეზონში ეს გუნდი ჩემპიონშიპში ითამაშებს, თუმცა პრემიერლიგელ კოლეგებს ხმა „დაბლიდანაც“ მოაწვდინა. კლუბის მდივანმა მეტ უილიამსმა თქვა: „რასაკვირველია, არც 25 ათას ფუნტს დაგვიბრუნებს ვინმე და არც ბოდიშს მოგვიხდის, მაგრამ საღი აზრის გამარჯვება მაინც სასიამოვნოა. ჩვენმა შემთხვევამ მართლაც მოაშიშვლა ძველი წესის მახინჯი სახე“.
საინტერესოა, რომ პრემიერლიგის ჩინოვნიკებს საკითხის ორთვიანი შესწავლა დასჭირდათ, რომ დაესკვნათ ჰოლოუეიმ „ასტონ ვილასთან“ შესუსტებული შემადგენლობა ათამაშა თუ არა.
ასეთივე შემთხვევა იყო 2009-10 წლების ჩემპიონატში, როდესაც „ვულვერჰემპტონმა“ „მანჩესტერ იუნაიტედთან“ ერთი შემადგენლობა ათამაშა (3:0 წააგო), „ბარნლისთან“ კი მეორე და 2:0 მოიგო. თუმცა, გულწრფელები რომ ვიყოთ, რასაკვირველია, მიკ მაკარტიმ „იუნაიტედთან“ საუკეთესო შემადგენლობა დაასვენა - მაინც წააგებდა და ფეხბურთელები ტყუილად უნდა დაღლილიყვნენ - ოღონდ აქ კიდევ ერთი რამ არის გასათვალისწინებელი: „ვულვზის“ დროს პირველი გუნდის 25 კაციანი განაცხადი არ არსებობდა. მაშინ ნებისმიერ კლუბს შეეძლო გუნდში ფეხბურთელების შეუზღუდავი რაოდენობა ჰყოლოდა და თერთმეტი კაცი რეზერვის რეზერვიდან შეერჩია.
ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"