ჯერ ერთი კროენკმა „მეთოფეთა“ სხვა მეწილეებს დაუგზავნა მიმართვები, შემდეგ კი, ყველას გასაოცრად, ფეხბურთელებს ესტუმრა. "ლონდონ კოლნის" საწვრთნელ ბაზაზე ამერიკელი მწვრთნელ არსენ ვენგერს გვედრით დაუდგა და უპირველეს ყოვლისა, ბოლო ტურში, „ჩელსისთან“ 5:3 მოგება მიულოცა. ეს ძალიან მნიშვნელოვანი გამარჯვება იყო, რადგან ცუდი სტარტის შემდეგ, გუნდმა ძალების სრული მობილიზაცია შეძლო და, ყველა შეჯიბრებაში ერთად, ბოლო
კროენკი „არსენალის“ 66 პროცენტის მფლობელია. ამ წილში მან 500 მილიონი ფუნტი გადაიხადა. ფეხბურთელებთან შეხვედრისას მილიარდერმა თქვა, რომ კლუბის ბიუჯეტში არ ჩაერევა და „მეთოფეთა“ სატრანსფერო პრინციპს არ დაარღვევს, რაც იმას ნიშნავს, რომ იანვრის ბაზარზე მისგან ჯიბეზე ხელის გაკვრას არ უნდა ველოდეთ. ბიზნესმენმა, რომელიც „არსენალის“ ბოლო ტრიუმფის დროს, 2005 წელს, კლუბთან არანაირ კავშირში არ იყო, თქვა:
„მეამაყება, რომ „არსენალი“ სტაბილური ბიზნესის მოდელს მისდევს. რასაკვირველია, კლუბი შეიძლება დაეყრდნოს ისეთ ადამიანებს - და ჩვენ ამერიკაში ასეთების მოძებნა არ გაგვიჭირდება - რომელთაც ფულის ხარჯვა შეუძლიათ. მაგრამ, ასეთ ხალხზე მინდობას ცუდი გაგრძელება მოსდევს ხოლმე. მათ, ადრე თუ გვიან, ჯიბეში ხელის ჩაყოფა ბეზრდებათ და კლუბიც ცუდ დღეში ვარდება. განა ასეთ ურთიერთობას შეიძლება სწორი, გრძელვადიანი პროექტი ეწოდოს? დოლარების კედლისთვის შეყრის პრინციპს ინტელექტსა და შრომისუნარიანობაზე დაყრდნობა სჯობს.
სწორი მუშაობის ჩინებული მაგალითი კი არსენ ვენგერი გახლავთ. ის უკვე 15 წელიწადია „არსენალშია“ და ყველამ კარგად ვიცით, ამ ხნის განმავლობაში რასაც მიაღწია. გუნდი ყოველ წელიწადს ჩემპიონთა ლიგაში მონაწილეობს. დიახ, კლუბი ყოველთვის ერთ კაცზე მეტია, თუნდაც ის კაცი ფულიანი იყოს და ამ კლუბს გულშემატკივრობდეს კიდეც.
კარგად ვიცი, რომ „არსენალს“ რამდენიმე წელიწადია ტიტული არ მოუპოვებია, მაგრამ, მე ამერიკაში მყავს მეგობრები, რომლებიც სპორტის ამა თუ იმ სახეობაში კლუბებს ფლობენ და არასდროს არაფერი მოუგიათ. ამის მიუხედავად ისინ თავიანთ კლუბებს თავს არ ანებებენ, 30-40 წელიწადია მათ მესაკუთრეებად რჩებიან. ჩვენ, ბედმა გაგვიღიმა მწვრთნელად არსენი რომ გვყავს. მის ხელში რამდენიმე ტიტული მოვიპოვეთ“.
„მდუმარე სტენმა“, როგორც მას ინგლისურ პრესაში შეარქვეს, ვენგერის ქებისთვის დამატებითი დრო და ენერგიაც გამონახა:
„არსენ ვენგერი უდიდესი მწვრთნელი და პიროვნებაა. მასზე უკეთესის პოვნა შეუძლებელია. ხანდახან ვაგებთ? შიგადაშიგ დიდი ანგარიშითაც? მერე რა, ხდება ხოლმე. მწვრთნელის შეფასება არც ერთი მატჩით შეიძლება და არც ერთმანეთს გადაბმული რამდენიმე შედეგით. მწვრთნელი დროის ხანგრძლივი მონაკვეთით უნდა შეფასდეს“.
სხვათა შორის, „ქაჯანამ“ კიდევ ერთი მოულოდნელი რამ გააკეთა - თავის თანამემამულეებს, „მანჩესტერ იუნაიტედის“ მეპატრონეებს, გლეიზერების ოჯახს გამოესარჩლა. მოგეხსენებათ, „იუნაიტედის“ საუცხოო შედეგების მიუხედავად გუნდის ფანებს გლეიზერები სძულთ.
„ამ ხალხმა ტიტულებიც მოიგო და შემოსავალიც გაზარდა. მე, რომ ამ კლუბის გულშემატკივარი ვიყო, აღფრთოვანებული ვიქნებოდი“.
დაბოლოს, 24 წლის სამირ ნასრის „მანჩესტერ სიტიში“ გაქცევის შესახებ:
„როდესაც კონტრაქტის ვადის ამოწურვამდე ერთი წელიწადი რჩება, ყველაფერი მარიფათზეა დამოკიდებული. ეს ბიჭი მარიფათიანი გამოდგა“.
ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"