გარეთ ბეილმა ის სიტყვები თქვა რომელთა მოსმენაც ასე უნდოდათ "ტოტენჰემის" გულშემატკივრებს: "აქედან წასვლას არ ვაპირებ!" ჩემპიონთა ლიგაში "ინტერთან" დიდებული თამაშის შემდეგ 21 წლის მარცხენა ნახევარმცველი პრემიერლიგის ყველაზე მოკაშკაშე ახალგაზრდად იქცა და, ბუნებრივია, ხელად მის სხვა გუნდში გადასვლაზეც ალაპარაკდნენ.
უელსელმა, რომელსაც "სფურზთან" ოთხწლიანი კონტრაქტი აკავშირებს, თქვა: "ჩვენმა გუნდმა "ინტერთან" შეხვედრაში აჩვენა, რომ ნებისმიერ მოწინააღმდეგისთან შეუძლია ტოლად თამაში და ამიტომაც გაუგებარია, რატომ უნდა წავიდე ასეთი გუნდიდან? ჩვენთან, "უაით ჰართ ლეინზე" ძალიან ძლიერ ფეხბურთელთა ჯგუფი შეიკრიბა. გუნდში დიდებული ურთიერთობებია, სულისკვეთება შესაშური გახლავთ. "ტოტენჰემის"
"სფურზის" მწვრთნელმა ჰარი რედნაპმა განაცხადა, რომ ბეილი არ იყიდება, თუმცა იქვე დასძინა, რომ ის 30 მილიონი ფუნტი ღირს, რაც 38,3 მილიონი დოლარი ანუ 34,47 ევროა. ეს თანხა რედნაპმა, როგორც ჩანს, მდიდარი კლუბების გასაგონად დაასხელა - იქნებ ამის გაგონებაზე თავი დაგვანებონო.
რომელ ძლიერ კლუბებზეა ლაპარაკი? "მანჩესტერ სიტიზე", "რეალზე", ჩელსისა" და "მანჩესტერ იუნაიტედზე". მას-მედიაში ბჭობენ, რამდენის გადამხდელები არიან ისინი ბეილის სანაცვლოდ, ფეხბურთელი კი, როგორც მოგახსენეთ, "ტოტენჰემს" ეფიცება ერთგულებას.
"დეილი მეილის" ფურცლებიდან ბეილისთვის ქების სიტყვები არც ტოტენჰემელთა თავკაცის ვაჟმა, "ლივერპულის" ყოფილმა ფეხბურთელმა ჯეიმი რედნაპმა დაიშურა. თავის ყოველკვირეულ სვეტში მან დაწერა:
"გარეთ ბეილი პირველად რომ ვნახე სკოლის მოსწავლე იყო - თეო უოლკოტთან ერთად არდადეგებზე "საუთჰემპტონის" 18 წლამდელებთან ვარჯიშობდა. მაშინ დავინახე ორი ზრდილობიანი ყმაწვილი, რომელბიც ფეხბურთში გარკვეულ, შესანიშნავ მშობლებს ჰყავდათ მოყვანილი. ორივეს ეტყობოდა, რომ სწავლას იყო მოწყურებული. მახსოვს, ისიც კი გავიფიქრე, ფეხბურთელობისთვის ზედმეტად მორიდებულები ხომ არ არიან, მეთქი.
მე მაიკლ ოუენის და სტივენ ჯერარდის ყმაწვილკაცობაც მახსოვს, მაშინ თავადაც "ლივერპულის" ფეხბურთელი გახლდით და ძალიან მიყვარს ის ხმაური, ამომავალი ვარსკვლავის გამოჩენას რომ მოჰყვება ხოლმე - ჩემი ჩათვლით, ყველა მათზე მათზე რომ ლაპარაკობს. თავიდან, გარეთის ფართე ბეჭები მეცა თვალში. ვუყურებდი ვარჯიშს და რა მეტი დრო გადიოდა, მით უფრო ვრწმუნდებოდი, რომ ნამდვილი ფეხბურთელს ვადევნებდი თვალს.
ვიცი, ბეილს მარკ ოვერმარსსა და რაიან გიგზს ადარებენ ხოლმე, მაგრამ მე ის უფრო ტიერი ანრისა და ჯონ ბარნსს შორის, რაღაც საშუალო მგონია. მასში ანრის უნარი, ჯიქურ წავიდეს მეტოქის მცველებისკენ და დააპანიკოს ისინი, ბარნსის უზუსტეს ჩაწოდებებს ერწყმის. ხომ იცით, ქვეყნად მრავლად არიან სულელი გარემარბები, რომლებიც ფლანგზე ჩქარა გაიქცევიან და ბურთს სადღაც, კარსმიღმა ჩააწოდებენ. გარეთი პირიქით, მომენტს იხელთებს და ისე ჩააწვდის, რომ თავდამსხმელს გოლის გატანის მეტი არაფერი დარჩენია. გარდა ამისა მას შეუძლია ბურთი აგოროს, მეტოქის საჯარიმოში შეიჭრას, შორიდან ააჩქაროს ტემპი.
...პრემიერლიგაში, ბოლო 20 წელიწადში, ყველაზე კარგი გარემარბები რაიან გიგზი და გარეთ ბეილი არიან - ორივე უელსელი. ამ დროს კი, ინგლისის ნაკრებში სწორედაც რომ ფლანგებია სუსტი. ერთი სიტყვით, ჩვენ, ინგლისელებს, უელსელებისა უნდა გვშურდეს".
ყოველდღიური სპორტული გაზეთი
"ლელო"
