დავიწყოთ მთავარით: ტრანსფერები უდავოდ შთამბეჭდავია - იგუაინი, ალბიოლი, კალეხონი, მერტენსი, რეინა... შეიძლება, კიდევ ვიღაც მოვიდეს, ფანჯრის დახურვამდე ჯერ არის დრო. მაგრამ ერთი რამ აქედანვე ნათელია - "ნაპოლის" წლევანდელი სატრანსფერო კამპანია ბოლო იტალიური სეზონებისთვის მეტისმეტად უჩვეულოა. ასეთი ხელგაშლილი შოპინგი თვით გრანდებისგანაც არ გვახსენდება.
ქაღალდზე ედინსონ კავანის დაკარგვა ფაქტობრივად სრულადაა კომპენსირებული. ურუგვაელის ტრანსფერში აღებული 63 მილიონი ევრო საკმარისი აღმოჩნდა იმისთვის, რომ რაფა ბენიტესს ყველა რგოლი გადაეხალისებინა. რეკონსტრუქციას გადაჰყვა გამოცდილი მეკარე მორგან დე სანკტისი, დაცვა სხვანაირი იქნება არა მხოლოდ საკადრო, არამდე სტრუქტურული თვალსაზრისითაც.
მოკლედ, ძალიან ბევრი ნიუანსია. მაგრამ საგარანტიო ტალონები ყველაზე ვერ გაიცემა. და განა ასე მარტივი იქნება ვალტერ მაძარის მიერ ნალოლიავები 3-4-2-1-დან ბენიტესისეულ 4-2-3-1-ზე გადაწყობა? ისე, პრეცედენტი არსებობს, თუნდაც შარშანდელი, როცა ვინჩენცო მონტელამ ორიოდ თვეში ააწყო "ფიორენტინა". თუმცა პრეცედენტი ჯერ არ ნიშნავს ტენდენციას.
დღეს უკვე ბევრს ლაპარაკობენ იმაზე, რომ მომავალ სეზონში "იუვენტუსის" მთავარი კონკურენტი სწორედ "ნაპოლი" იქნება. არგუმენტი ასეთია - წელს "ნაპოლი" შარშანდელზე ძლიერი იქნება (მიუხედავად კავანის წასვლისა) და თუ წინა სეზონში ცოტა დააკლდა, რომ "იუვეს" ქეჩოში სწვდენოდა, ამჯერზე ეგებ ტახტიდანაც ჩამოაგდოსო.
მაგრამ აქ აუცილებლად უნდა ვთქვათ ბენიტესის ფაქტორზე. ესპანელი, ასე ვთქვათ, "გენერალური გეგმის" კაცია, ან უფრო გასაგებად - პრაგმატიზმის მეხოტბე. მაძარის დროს "ნაპოლი" აღმაფრენით თამაშობდა, ბენიტესმა კი შეიძლება ერთი ნაბიჯით უკან დაიხიოს, რათა მერე ორი გადადგას წინ. იმიტომ, რომ ის, რაც ნეაპოლში ხდება, ფაქტობრივად ნულიდან დაწყებაა. რაფა თავად არის ავტორი და არა - რესტავრატორი. ეს არის მისი სტიქია, ამაშია ის ძლიერი...
"ჩვენ ვცვლით მთლიან სტრუქტურას, - ამბობს "ვალენსიასა" და "ლივერპულის" ყოფილი თავკაცი, - ეს, რა თქმა უნდა, რისკია. მაგრამ თუ თავდაუზოგავად ვიშრომებთ, ყველაფერი გამოგვივა".
თავდაუზოგავი შრომა დღევანდელ ფეხბურთში არავის უკვირს, მით უმეტეს, რომ ის მაინც ვერ იქნება წარმატების გარანტია. ბენიტესის სიტყვებში უფრო თავის დაზღვევა ჩანს. მან ირიბად მიანიშნა პრეზიდენტ აურელიო დე ლაურენტისს, რომ შედეგი მყისიერად ვერ მოვა, დრო იქნება საჭირო. დრო კი (უფრო სწორად, მისი დეფიციტი) მწვრთნელის მთავარი მტერია. სპეციალისტების უდიდეს ნაწილსაც წყალი იმიტომ შეუდგებათ ხოლმე, გუნდის მშენებლობისთვის დრო რომ არ ჰყოფნით. რაფას გათვლით კი "ნაპოლი" ხანგრძლივი პროექტია. შეიძლება, მას გულუბრყვილოდ სწამს კიდეც, რომ დე ლაურენტისი დიდხანს დაელოდება ამ ყბადაღებულ შედეგს. აქ არის სწორედ საკვანძო მომენტი. ბენიტესს დრო დასჭირდება, შესაძლოა, ძალიან ბევრიც...
ცოტა ხნის წინათ მან თქვა, რომ დღევანდელ "ნაპოლიში" თავისი "ლივერპული" დაინახა. ამ გაგებით, სტივენ ჯერარდად მარეკ ჰამშიკი უნდა იქცეს, თუ მაშინ ლუის გარსია და ჩაბი ალონსო ჰყავდა, ახლა კალიეხონი და ალბიოლი ჰყავს, პეპე რეინას გადმოყვანამ კი საბოლოო შტრიხიც მოხაზა...
"პრეზიდენტმა მითხრა, რომ შედეგს თავიდანვე არ უნდა ველოდოთ. მეტსაც გეტყვით - ამ სეზონში მაინცდამაინც სკუდეტოს მოგებაც არ გვევალება. ასე რომ, ამ მხრივ წნეხს ნამდვილად არ ვგრძნობ", - თქვა ბენიტესმა.
რაღაც ხომ არ ეშლება რაფას? ან ხომ არ დაიბნა ნეაპოლური რევოლუციის გადამკიდე? რა გითხრათ... ამ დროს კი მეორე მიკროფონში დე ლაურენტისი გაჰყვირის - წელს ამდენ ფულს იმიტომ ვხარჯავ, სკუდეტო უნდა მოვიგოთო. ჰოდა, ვინ დაიჯერებს, რომ ბენიტესს დროის მხრივ სრული კარტ-ბლანში აქვს? კინომაგნატი ბოსი დარწმუნებულია, რომ საორგანიზაციო პრობლემები ორ-სამ თვეში მოგვარდება, ხოლო ნოემბრიდან "ნაპოლი" პირველ ადგილზე დამკვიდრდება და გაზაფხულამდე იქიდან ფეხს ვერავინ მოაცვლევინებს...
მოკლედ, ხელის გულზე ჩანს, რომ პრეზიდენტისა და მწვრთნელის გეგმები ერთმანეთს არ ემთხვევა. ფაქტია, დე ლაურენტისმა ესპანელს ყველანაირი პირობა შეუქმნა შემოქმედებისთვის. იყიდა ყველა ფეხბურთელი, ვინც კი მწვრთნელმა მოისურვა. ამიტომ, მომავალში რაფას თავის გასამართლებელი საბუთი აღარ ექნება...
არ შეიძლება, ერთი ფაქტორიც არ გავიხსენოთ - "ესპანური წყევლა", რომელიც სერია A-ში მომუშავე მწვრთნელებზეც ვრცელდება.
და ისიც, რომ მინიმუმ ჟოზე მოურინიო უნდა იყო, პირველივე იტალიურ სეზონში სკუდეტო რომ მოიგო. და კიდევ: ბენიტესი უფრო "სათასო" მწვრთნელია, რაც ვერ მოდის ჰარმონიაში მთავარ ამოცანასთან - მძიმე იტალიური მარათონის გავლა მინიმალური დანაკარგებით...
არ გაგიკვირდეთ, რომ ბენიტესს გულის სიღრმეში "ნაპოლის" "ფერგიუსონობაც" სურდეს. ასე შემთხვევაში, მან ისიც უნდა იცოდეს, რომ სულსწრაფი იტალიელი საფეხბურთო პრეზიდენტები ეპოქალურ მწვრთნელებს ნაკლებად სწყალობენ. აქ შედეგი დღესვე უნდათ, ამიტომ, იტალიაში მწვრთნელების ცვლის სიხშირე უფრო მაღალია, ვიდრე დანარჩენ სამყაროში. ჰოდა ეს კითხვაც ტყუილად არ ისმის - როდემდე აიტანს დე ლაურენტისი ბენიტესს?
ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"
ასევე იხილეთ:
"ნაპოლი" შემართებით იწყებს: პირთამდე გავსებული "სან პაოლო"
