რაც შეეხება ტროი კოტონის პიროვნებას, ამ საკითხზე ახლავე შეიძლება წერა. ინტერვიუს მსვლელობისას დამრჩა შთაბეჭდილება, რომ იგი საქართველოში ჩამოსული ზოგიერთი ამერიკელისგან განსხვავებული ადამიანია: ცხვირაწეული არ არის და ნამდვილად არ ფიქრობს, რომ
ასეთია პირველადი შთაბეჭდილებები კოტონთან დაკავშირებით. თავის მხრივ მასაც ვთხოვე საქართველოსა და ქართველების შესახებ აზრის გამოთქმა.
- პირველი, რაც ძალიან გამიხარდა, ისაა, რომ მეგობრულ ატმოსფეროში მოვხვდი. საქართველო თბილი ქვეყანა ყოფილა, ყველა მიღიმის და მეგობრულად მექცევა. ეს დადებით ემოციებს იწვევს.
- ჩვენი ქვეყნის შესახებ აქ ჩამოსვლამდე რა იცოდი?
- თითქმის არაფერი. ჩამოსვლის შემდეგ კი ბევრი რამ გავიგე. ხალხის ხასიათიც შევიცანი და კერძებიც გავსინჯე. ძალიან გემრიელი სამზარეული გქონიათ, სამი კერძის სახელი იოლად დავიმახსოვრე - ხინკალი, ქაბაბი და ხაჭაპური.
- შსს-ში როგორ მოხვდი?
- ჩემს ამერიკელ მენეჯერს ქართველმა კოლეგამ უთხრა, რომ ძლიერ გუნდს უკანახაზელი სჭირდებოდა. ამიხსნეს, რომ კარგ ატმოსფეროში მომიწევდა თამაში და ლამაზ ქვეყანაში ვიცხოვრებდი. მეც სიამოვნებით დავთანხმდი.
- ახალ გუნდზე რას იტყვი?
- მართლაც ძლიერ კლუბში მოვხვდი. კარგი შემადგენლობაა შეკრებილი და, ვფიქრობ, გავამართლებ ჩემი ჩამოსვლის მიზანს - ჩემპიონობისთვის ვიბრძოლებ.
- წარმოშობით მილუოკიდან ხარ და ამ ქალაქშიც გითამაშია. ხუთი წლის წინათ "მილუოკი ბაქსში" ზაზა ფაჩულია თამაშობდა. ალბათ, მისი თამაში ტრიბუნიდანაც გინახავს.
- რა თქმა უნდა. ზაზას გარჯა კარგად მახსოვს. მაღალი დონის ცენტრია. სწორედ NBA-ს სტილის კალათბურთელია. გაძურიჩი და ფაჩულია "მილუოკიში" საინტერესო წინა ხაზს ქმნიდნენ.
ყოველდღიური სპორტული გაზეთი
"ლელო"
