გუშინ, 11 ივლისს მშვილდოსნობის საერთაშორისო ფედერაციის საიტზე მედალოსანთა მოკლე კომენტარები გამოქვეყნდა. მათ შორის, ესებუასიც, სადაც ჩვენებური ამბობს: "ნახევარფინალი უფრო გამიჭირდა ჩინელთან, ვიდრე - ოქროს მედლისთვის ფინალი. ეტყობა, მედალი რომ გავინაღდე, ფსიქოლოგიურად მოვეშვი.
კი ვცადე ჩემი თავის
ჩვენი არ იყოს, ეს წარმატება ჩილელებისთვისაც პირველია. 1989 წლიდან მოყოლებული მხოლოდ მესამედ მოხდა, როცა მსოფლიოს ჩემპიონის ტიტული სამხრეთ კორეელებს არ დარჩათ - 1995 და 2007 წლებში ის იტალიელმა ნატალია ვალეევამ მოიპოვა, ახლა კი ვან ლამეონმაც მოირგო საჩემპიონო გვირგვინი. "მთელი 18 წელიწადი ამ წუთს ველოდი და უზომოდ ბედნიერი ვარ", - განაცხადა ჩილელმა.
თუმცა ეს წარმატება მაინც ვერ ფარავს უსამართლობით გამოწვეულ იმ გულისტკივილს, რაც გუნდური პირველობის პირველსავე წრეში მოგვაყენეს, როცა სააპელაციო კომიტეტმა იტალიელებთან მოგება გაგვიუქმა და გადათამაშება დანიშნა, რაც დამატებითი მაჩვენებლებით წავაგეთ. რომ არა ეს, ახლა მსოფლიოს სხვა ჩემპიონი ეყოლებოდა - იტალიამ მოიგო გუნდური შეჯიბრება, და ჩვენც ოლიმპიადის ლიცენზიებს მივიღებდით.
მოგება რომ ჩვენ გვეკუთვნოდა და იტალიელებმა აპელაცია თითიდან გამოწოვილ მიზეზზე ააგეს, ადრეც ვწერდით - ამას აღიარებს ყველა, საერთაშორისო ფედერაციის ხელმძღვანელთაგან დაწყებული, მსაჯებით დამთავრებული. უსამართლობა იმდენად აშკარაა, რომ მომხდარს თვით იტალიურმა მედიამაც კი ტრაგიკომედია უწოდა.
ჩვენი დელეგაცია მომხდარის სოკ-ში გასამართლებას აპირებს, დახმარებას კი საერთაშორისო ფედერაცია აღუთქვამს. გუნდი 12 ივლისს დილით დაბრუნდებოდა იტალიიდან.
ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"