ქართველმა მოჭიდავემ, ზურაბ დათუნაშვილმა, რომელიც უკანასკნელ ხანს სერბეთის სახელით ასპარეზობდა, ტრავმის გამო კარიერის დასრულება გადაწყვიტა. ამის შესახებ მან თავის "ფეისბუქის" გვერდზე პოსტი გამოაქვეყნა:
"მოგესალმებით, მეგობრებო. მთელი ჩემი შეგნებული ცხოვრება ჭიდაობისთვის მაქვს მიძღვნილი. ჩემს კარიერაში იყო არაერთი დიდი გამარჯვება და ბევრი იმედგაცრუებაც. ჯერ კიდევ 21 წლის ასაკში შევძელი ჩემს პირველ ოლიმპიურ თამაშებზე მოხვედრა და მცირე ასაკში ავისრულე ყველა სპორტსმენის მთავარი ოცნება.
ტოკიოს ოლიმპიადის დასრულების შემდეგაც ჩემი მთავარი მიზანი პარიზის 2024 წლის ოლიმპიადა იყო და მისთვის მზადების პროცესში ვიყავი. თუმცა საზოგადოების ნაწილისთვის
ცნობილია, რომ გასულ ზაფხულს შემექმნა ჯანმრთელობის პრობლემა და დამჭირდა სასწრაფო ოპერაციაც.
სამწუხაროდ, პარიზის ოლიმპიადამდე ჯანმრთელობის მდგომარეობის გამო ვეღარ ვასწრებ ფორმის აღდგენას და 32 წლის ასაკში მიწევს, აქტიური სპორტსმენის კარიერა დავასრულო.
თუმცა, როგორც დასაწყისში აღვნიშნე, ჩემი ცხოვრება მთლიანად ჭიდაობასთან არის დაკავშირებული და ასე იქნება მომავალშიც. მივდივარ აქტიური სპორტიდან, თუმცა ვრჩები ჭიდაობაში და ვაპირებ, ჩემი 26-წლიანი გამოცდილება მოვახმარო ჭიდაობის განვითარებაზე ზრუნვას როგორც საქართველოსა და სერბეთში, ისე მთლიანად მსოფლიოში.
ძალიან დიდი მადლობა მინდა გადაგიხადოთ ყველას, ვინც ამ ხნის განმავლობაში მგულშემატკივრობდით და ჩემთან ერთად იზიარებდით მარცხისას განცდილ სინანულსა და გამარჯვებით გამოწვეულ სიხარულს".
გამარჯვებას ნიკა მელიასა და ძმებ წულუკიძეებს ვუძღვნი - ზურაბ დათუნაშვილი
![დათუნაშვილის ოქრო სერბეთისთვის - საქართველოს ნაკრებმა მსოფლიოს ჩემპიონატზე 5 მედალი მოიპოვა [VIDEO]](/pictures/image7/0a4b3aa859230c4985a21aa2236ed901.jpg "დათუნაშვილის ოქრო სერბეთისთვის - საქართველოს ნაკრებმა მსოფლიოს ჩემპიონატზე 5 მედალი მოიპოვა [VIDEO]")
ვინც არ იცით, მოკლედ გეტყვით. ჯერ ჩაგრავდნენ და მის ნაცვლად ფედერაციის ხელმძღვანელობა თავის პროტეჟეს უხსნიდა გზას, მერე პროტესტი რომ გამოთქვა, ტელეკამერების წინ ცემეს, მაშინაც არ უფიქრია საქართველიდან წასვლა და სასამართლოს მიმართა. იქ კი დასცინეს - გეკუთვნის, მაგრამა არ გეკუთვნისო და საქმე თაროზე შემოდეს. მოკლედ ჭიდაობისთვის თავი უნდა დაენებებინა ან ქვეყნიდან წასულიყო
მხოლოდ ამის მერე წავიდა. მსოფლიო ჩემპიონიც გახდა, ოლიმპიადის მედალიც მოიგო სერბეთის სახელით, იქ ყველას თავი შეაყვარა და ჯოკოვიჩის სამშობლოში წლის სპორტსმენადაც აღიარეს. გულით ვუსურვებ წარმატებას ახალ საქმეში!
ბოლო ბოლო მოჭიდავე ხარ თუ მხატვრული ტანმოვარჯიშე,
ან რა ქართველის და კავკასიელის შესაფერისი საქციელია ასე ჩივილი.