- ქართველი სპორტსმენები ფეხბურთი
- ეროვნული ნაკრები
- ეროვნული ლიგა
- ეროვნული ლიგა 2
- ლეგიონერები
- თასი
- ასაკობრივი ნაკრები
- სხვადასხვა
- ევროპა ლიგა
- კონფერენს ლიგა
- ინგლისი
- ესპანეთი
- იტალია
- გერმანია
- საფრანგეთი
- მსოფლიო
- ჩემპიონთა ლიგა
- ევროპის ჩემპიონატი
- სხვადასხვა
- ქალთა ფეხბურთი
- ტრანსფერები კალათბურთი
- ეროვნული ნაკრები
- სუპერლიგა
- თასი
- NBA
- ლეგიონერები
- ევრო ლიგა
- ევროპის ჩემპიონატი
- მსოფლიოს ჩემპიონატი
- ასაკობრივი ნაკრები
- სხვადასხვა ჭიდაობა
- ძიუდო
- თავისუფალი
- კლასიკური
- ქართული
- სუმო
- სამბო
- ქალთა ჭიდაობა
- ბერძნულ-რომაული ჩოგბურთი
- როლან გაროსი
- უიმბლდონი
- ავსტრალიის ღია პირველობა
- ამერიკის ღია პირველობა
- მონტე კარლო
- ATP ცინცინატი
- მადრიდის მასტერსი
- რომის მასტერსი
- მაიამის მასტერსი
- სხვადასხვა რაგბი
- ეროვნული ნაკრები
- დიდი 10
- თასი
- ლეგიონერები
- 6 ერი
- ტესტები
- ერთა თასი
- მსოფლიო თასი
- ასაკობრივი ნაკრები
- სხვადასხვა ფორმულა 1
რობერტო ბაჯო: დედას ვთხოვდი, თუ გიყვარვარ, მომკალი-მეთქი
<p><span style="font-size: 12.16px; line-height: 15.808px;">მუხლის ტკივილი</span><strong> რობერტო ბაჯოს</strong> მწარედ ახსოვს. მსოფლიო ფეხბურთის იტალიელი მშვენება იგონებს, რომ იყო დრო, როცა მეტის ატანა აღარ შეეძლო და... დედას ეხვეწებოდა, მომკალიო. არადა, ტკივილი - ზოგჯერ დაუნდობელი, ზოგჯერ კი უფრო ლმობიერი - "ღვთაებრივი ცხენისკუდას" კარიერას ლაიტმოტივად გასდევდა.</p><p>ის ტკივილთან ერთად გახდა ყველა დროის ერთ-ერთი საუკეთესო მოთამაშე, ხოლო 2004 წლის 16 მაისს, როცა უკანასკნელად გავიდა მოედნიდან, გულშემატკივარს რიტორიკული კითხვა დაუტოვა: ტკივილი რომ არა, როგორ სპექტაკლებს დაგვიდგამდა, წარმოგიდგენიათ?!.</p><p><p><div style="text-align: center;"><strong><span style="color: #3366ff;"><span style="font-size: medium;">დამიფასდა!..</span></span></strong></div></p> "ფეხბურთის თამაშს თავი რომ დავანებე, მოვისვენე, - უამბო ამ შემოდგომაზე ბაჯომ "კორიერე დელო სპორტს", - მთელი კარიერის ტკივილით გატარება ნამდვილი წამება იყო. განსაკუთრებით, ბოლო წლებში გამიჭირდა. მეტს ვეღარ ვუძლებდი. "ბრეშაში" ყოველი შეხვედრის შემდეგ ორი დღე ვერ დავდიოდი.</p><p>სტადიონიდან შინ დაბრუნებული მანქანიდან ძლივს გადმოვდიოდი. კარს რომ გავაღებდი, ჯერ ცალ ფეხს დავდგამდი მიწაზე, მერე დავისვენებდი და კარზე დაყრდნობით, რის ვაი-ვაგლახით ვდგებოდი. ერთი კვირის მერე კი კვლავ მოედანზე უნდა გავსულიყავი. ცხადია, უამრავ ტკივილგამაყუჩებელს ვიკეთებდი, მაგრამ მომდევნო კვირას ისევ ვთამაშობდი...</p><p>ყველაფერი ფეხბურთს შევწირე. შეიძლება გაგიკვირდეთ, მაგრამ იმ პერიოდისთვის, როცა კარიერა დავასრულე, თავს ბედნიერ და ვალმოხდილ ადამიანად ვგრძნობდი. მეტს ნამდვილად ვეღარ გავაკეთებდი. სერია A-ში უკანასკნელად "სან სიროზე" ვითამაშე, ნაკრების ფორმა კი ბოლოს გენუაში მეცვა. და ამ ორ შეხვედრაში გულშემატკივარმა ისეთი სიყვარული მაგრძნობინა, რომ მივხვდი: დამიფასდა".</p><p><p><div style="text-align: center;"><span style="color: #3366ff;"><span style="font-size: medium;"><strong>პირველად იყო... </strong><span style="line-height: 1.3em;"><strong>1985 წელს</strong></span></span></span></div></p> როცა ვამბობთ, რომ "ღვთაებრივი ცხენისკუდას" კარიერამ ტკივილთან ერთად ჩაიარა, არაფერს ვაჭარბებთ. მუხლი პირველად 1985 წელს, 18 წლისამ დაიშავა. ეს იყო საშინელი ტრავმა. ბაჯო იგონებს:</p><p>"ასე დაიწყო ჩემი ცხოვრება ფეხბურთში. ხალხი "ფენომენს" მეძახდა. შეიძლებოდა, თავსაც გამსვლოდა, მაგრამ რეალობამ მიწაზე დამანარცხა. ფეხი ცუდად დავდგი, მენისკი და ჯვარედინი მყესები დავიზიანე. პროფესორები მუხლზე მიყურებდნენ და თავს აქნევდნენ. მეუბნებოდნენ, რომ ალბათ ვეღარასოდეს ვითამაშებდი. მუხლებზე ექვსი ოპერაცია მაქვს გაკეთებული - ოთხი მარჯვენა ფეხზე, ორი კი მარცხენაზე...</p><p>იმ წლებში მენისკის ტრავმა კატასტროფას უდრიდა. ეს დღეს გახდა ოპერაცია ადვილი, თორემ მაშინ რთული საქმე გახლდათ. უმძიმესი ქირურგიული ჩარევები დამჭირდა. ყოველ ჯერზე კარიერის დამთავრების რისკის წინაშე ვიდექი, მაგრამ არ დავნებდი, ბედს არ შევეგუე...</p><p>ყველაზე კოშმარული ოპერაცია საფრანგეთში გამიკეთეს. ექიმებს წვივის გახვრეტა დასჭირდათ, იქ გაწყვეტილი მყესი რომ გამოებათ. თან, ალერგიული ვარ და ანთების საწინააღმდეგო წამლებს ვერ ვსვამდი. მარტო ფეხში, შიგნით, 220 ნაკერი დამადეს. აგონიაში ვიყავი. ოპერაციის შემდეგ დედაჩემს ვთხოვდი, თუ გიყვარვარ, მომკალი-მეთქი. სასოწარკვეთილი გახლდით. ეს იყო იმ ბიჭის ტრაგედია, რომელმაც ცხოვრების უდიდეს ოცნებას თითი მიადო, მაგრამ ყველაფერი დაემსხვრა...</p><p><p><div style="text-align: center;"><strong><span style="color: #3366ff;"><span style="font-size: medium;">ახდენილი სიზმარი</span></span></strong></div></p> ოპერაციიდან ორი კვირის შემდეგ 12 კილო მქონდა დაკლებული. ვერ ვჭამდი. მორალური და ფიზიკური ტკივილისგან ვტიროდი. რომ გითხრათ, დანებება თავში აზრად არასდროს მომსვლია-მეთქი, მოგატყუებთ. რამდენჯერმე უკიდურესად ბნელი და მძიმე პერიოდიც მქონდა, მაგრამ ბოლო წამს თავს შევძახებდი ხოლმე... რაღაცნაირად ვახერხებდი ამას. შემდეგ კი გადავწყვიტე, საკუთარი სისუსტისთვის ბრძოლა გამომეცხადებინა. მინდოდა, დამემტკიცებინა, რომ უიღბლობაზე ძლიერი ვიყავი; რომ ოცნების ასრულება მუხლის ტკივილად მიღირდა...</p><p>ფეხბურთი ყოველთვის ჩემი გატაცება, ვნება იყო. ბურთი აბაზანაშიც კი შემქონდა. ბავშვობაში ერთსა და იმავე სიზმარს ვხედავდი - თითქოს მსოფლიოს ჩემპიონატის ფინალში ბრაზილიას ვეთამაშებოდი და გამიმართლა - იმ იშვიათ ადამიანთაგანი ვარ, სიზმარი საოცრად რომ აუხდა. ვიტანჯე, ვიტირე, მეშინოდა, მაგრამ საბოლოოდ ეს დღე მართლა დადგა.</p><p>გაინტერესებთ, ჩემი კარიერის უბედნიერესი მომენტი რომელი იყო? სრულიად გულწრფელად გიპასუხებთ, რომ არ ვიცი, ვერ გამოვარჩევ. ტრავმებმა და ტკივილთან ბრძოლამ მასწავლა, რომ ნებისმიერი ბედნიერება მყიფეა, ის შეიძლება დაიმსხვრეს. ამიტომაც ცხოვრების პრინციპად ასეთი ლოზუნგი ვაქციე: ხვალინდელი დღე აუცილებლად დღევანდელზე უკეთესი იქნება!</p><p><p><div style="text-align: center;"><strong><span style="color: #3366ff;"><span style="font-size: medium;">ბაჯო და ბოკა</span></span></strong></div></p> ჩემი გოლებიდან ყველაზე ლამაზი რომელი იყო? ალბათ, ის, "ბრეშას" შემადგენლობაში "ატალანტას" რომ გავუტანე. თუმცა, შეიძლება ის, იმავე "ბრეშაში" თამაშის დროს "რომას" რომ შევუგდე...</p><p>"ბრეშაში" ყოფნისას კარლო მაცონემ ძალიან ბევრი რამ მომცა. მას ჩემი ყოველთვის სწამდა და გაჭირვების დროს ფეხბურთში კიდევ ოთხი სრულყოფილი წლით დარჩენის საშუალება მაჩუქა. ის მატყუარების, მლიქვნელებისა და ჩასაფრებულების სამყაროში ყოველთვის რჩებოდა პატიოსან, პირში მთქმელ კაცად...</p><p>დღემდე მიყვარს ყველა გუნდი, სადაც კი მითამაშია, მაგრამ გულშემატკივრობით... "ბოკა ხუნიორსის" გულშემატკივარი გახლავართ"...</p><p>"ღვთაებრივი ცხენისკუდას" სიყვარული არგენტინული გუნდისადმი მათთვის იქნება გასაკვირი, ვინც არ იცის, რომ რობის სამხრეთ ამერიკის ეს ქვეყანა ყოველთვის განსაკუთრებით აღაფრთოვანებდა. სხვათა შორის, ის ფლობს ესპანურს და რივერაში აგარაკიც აქვს. რივერა სადღაა? ბუენოს აირესის პროვინციაში, ადოლფო ალსინას მუნიციპალიტეტში, ანუ იქაურად - პარტიდოში, არის 16-ათასიანი ქალაქი კარჰუე, ამ კარჰუესთან კი პატარა დასახლებას რივერა ჰქვია. ის აღმოსავლეთ ევროპიდან ნაცისტებს გარიდებულმა ებრაელებმა დააარსეს, თუმცა კარჰუეს ისტორიის მოყოლა ახლა შორს წაგვიყვანდა...</p><p>ჩვენთვის მთავარია, რომ იქ ბაჯომაც შეიძინა საცხოვრებელი და თავისი საყვარელი "ბოკა ხუნიორსის" გულშემატკივრებს ახლოდან დააკვირდა. "ლურჯ-ყვითელი" კლუბისადმი მათმა ერთგულებამ დიდი ვარსკვლავი ისე მოხიბლა, რომ კიდევ უფრო გაუძლიერდა დიეგო მარადონას "ალმა მატერის" ქომაგობის ჟინი.</p><p><p><div style="text-align: center;"><strong><span style="color: #3366ff;"><span style="font-size: medium;">ბუდიზმი ჩემი რელიგიაა!..</span></span></strong></div></p> საქვეყნოდ არის ცნობილი, რომ ცხოვრების ურთულესი პერიოდები რობერტო ბაჯოს ბუდისტურმა რწმენამ გადაატანინა.</p><p>"მე კათოლიკეთა ოჯახში ვარ აღზრდილი, ბუდიზმი კი ერთმა ფლორენციელმა მეგობარმა გამაცნო, რომელიც თავად მისდევდა ამ რელიგიას. თავიდან სკეპტიკურად ვიყავი განწყობილი, მაგრამ სამ დღეში მივხვდი, რომ ეს ჩემი სარწმუნოება იყო.</p><p>მივხვდი, რომ ყოველთვის, როცა საქმე ცუდად მიდის, ადამიანი ცდილობს, სხვები დაადანაშაულოს, თავი კი მსხვერპლად წარმოაჩინოს. ადრე მეც ასე ვიყავი, მაგრამ ბუდიზმის წყალობით დავინახე, რომ ეს სწორი მიდგომა არ არის. მარჩიელობა იმაზე, თუ რატომ ვერ მიაღწიე მიზანს, დროის ფლანგვაა და მეტი არაფერი. შენი ბედი შენს ხელშია"!</p><p><p><div style="text-align: center;"><strong><span style="color: #3366ff;"><span style="font-size: medium;">გასასვლელი ზეცაში</span></span></strong></div></p> <p><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 12.16px; line-height: 1.3em;">რას აკეთებს რობერტო ბაჯო ფეხბურთიდან წასვლის შემდეგ? 2010 წლის აგვისტოში იტალიის ფეხბურთის ფედერაციამ ის აძელიო ვიჩინის ნაცვლად თავისი ტექნიკური სექტორის პრეზიდენტად დანიშნა, სადაც 2013 წლის 23 იანვრამდე იმუშავა. როგორც თავად განაცხადა, თანამდებობა იმიტომ დატოვა, რომ ფედერაცია მის იდეებს ყურად არ იღებდა - მას უნდოდა, ნიჭიერი ახალგაზრდების აღმოჩენის სისტემა შეეცვალა.</p><p></span></div></p> 2011 წელს რობი სერია A-ს "დიდების დარბაზის" წევრად აკურთხეს. იმავე წლის შუაში მან იტალიის მეორე კატეგორიის მწვრთნელის ლიცენზია მიიღო, რაც ფიფას A ლიცენზიის ტოლფასია და Lega Pro-ს გუნდების გაწვრთნის ან სერია A-სა და სერია B-ს გუნდებში მეორე მწვრთნელად მუშაობის უფლებას იძლევა. რაც შეეხება პირველ კატეგორიას, რომელიც უეფას "პრო ლიცენზიის" ტოლია, ის ბაჯომ 2012 წელს მიიღო.</p><p>1991-2012 წლებში რობერტო ბაჯო ვიჩენცაში სპორტული ნაწარმის მაღაზიას ფლობდა, რომელიც ეკონომიკური კრიზისის პერიოდში ზარალის გამო დახურა...</p><p>კიდევ რა შეიძლება ითქვას ამ უდიდეს ფეხბურთელზე, რომლის მიერ 2001 წელს გამოცემულმა ავტობიოგრაფიულმა წიგნმა Una porta nel cielo, ანუ "გასასვლელი ზეცაში" შემდეგ წელიწადს იტალიაში ფეხბურთის თემაზე დაწერილი წიგნების კონკურსში გაიმარჯვა? უპირველეს ყოვლისა, ის, რომ მას გაცილებით დიდი დაფასება ეკუთვნოდა. ხშირად გაიგებდით, რომ ბაჯო იტალიელმა მწვრთნელებმა 1994 წლის მსოფლიოს ჩემპიონატის ფინალში პენალტის აცილების გამო აითვალწუნეს. თითქოსდა, მას დააბრალეს ბრაზილიელებთან ("ახდენილი სიზმრის" შეხვედრაში) მარცხი.</p><p>ვითომ, ასეა? რა გითხრათ. შესაძლოა, ამაში იყოს კიდეც სიმართლის მარცვალი, თუმცა ნურც ის ტრავმები დაგვავიწყდება, რომლებზეც ამდენი ვილაპარაკეთ და... მოდი, ისიც გავიხსენოთ, რომ "ღვთაებრივი ცხენისკუდა" უდიდესი "ფანტაზისტა" ბრძანდებოდა, მე-20 საუკუნის 90-იანი წლების მეორე ნახევარში კი იტალიურ ფეხბურთში ტაქტიკის წილმა იმატა, წამოვიდა "დავთრებისა და სახაზავების" ეპოქა, სადაც დიდი შემოქმედებისთვის ადგილი ნაკლებად იყო...</p><p>თუმცა, რას გაიგებ...</p><p><strong><span style="color: #888888;">ილია ბაბუნაშვილი</span></strong></p><p><span style="color: #888888;"><strong>ყოველკვირეული ჟურნალი "ლელო week"</strong></span><br></p>
-
k
კარგი სტატიაა, ბევრმა ფეხბურთელმა უნდა გაიგოს, რომ პროფესიონალიზმი ტკივილი და შრომსს.
-
დუდუ
ბაჯოს ძალიან ბევრი თამაში მახსოვს, რაც კი შეიძლებოდა იმ დროს გვეყურებინა და მართალია ყველაზე კარგი პერიოდი მას იუვენტუსში თამაშის დროს ჰქონდა, მაგრამ ახლა ყველაზე კარგად მახსენდება ჩემპიონთა ლიგის ჯგუფური ეტაპის მატჩი ინტერსა და მადრიდის რეალს შორის, რომელშიც ბაჯო შეცვლაზე შემოვიდა და მადრიდელებმა ორ ეპიზოდში ზედ ცარიელი კარის წინ აშკარად მოცელეს იგი. მსაჯმა არც ერთხელ არ დააჯარიმა მეტოქე არადა პენალტი კი არა ორივე საწითლე იყო. ბაჯოს არც ერთ ეპიზოდში მსაჯის მიმართ პროტესტი არ გამოუხატავს, წყნარად ადგა, გააგრძელა თამაში და მაინც დუბლი შეუსრულა რეალს. დღევანდელი ვარსკვლავები კი ასეთ შემთხვევაში ზოგი ატირდებოდა, ზოგი კი იკოტრიალებდა მწვანე მინდორზე ერთი 10 წუთი მაინც
-
Haizenberg
მართლაც შესანიშნავი სტატიაა! მადლობა ავტორს!
-
გიორგი
კუმირი რუსულია. ქართულად კერპი.
-
Vakhtang Lobzhanidze
ხალხო გახსოვთ 1997 წელს თუ არ ვცდები თბილისში იტალიას 0-0 რო ვეთამაშეთ ( ტოგონიძე იმ თამაშში ბუფონზე მაგარი იყო მგონი). ხო და ბაჯო რო შემოიყვანეს მეორე ტაიმში სტადიონი როგორ შეხვდა?! ბაჯოზე მართლაც ვაფანატებდით
-
გიორგი
ყველა დროის იტალიის საუკეთესო ფეხბურთელი. ჩემი ახალგაზრდობის კუმირი. არ გაგეცინოთ და ჩემ ქართულ ნაგაზს, რომელიც ჩემი ოჯახის წევრია, ბაჯო დავარქვი მის საპატივცემულოდ
-
პავლე
იტალიურ ფეხბურთს ეგეთი მაგარი არ ჰყოლია, არც მანამდე არც მერე... ერთი პაოლო როსი ჰყავდათ მარა ბაჯო სულ სხვაა...
-
თემო
194 წლიდან ფეხბურთი ბაჯომ შემაყვარა... ჩემთვის ყველაზე დიდი იგროკი..
-
Corse
Italiis yvela drois sauketeso pexburteli.. qveynis romelic 4jer aris msoplio chempioni... da am msoplio champion pexburtelebshi ro sauketesod gagiareben amit yvelaperi natqvamia
-
შოთა
სასწაული ფეხბურთელი იყო ბაჯო.ფეხბურთი მან შემაყვარა 1994 წლის მსოფლიოს ჩემპიონატზე. მაშინ სულ რაღაც 10 წლის ვიყავი და მაინც მახსოვს რა საოცრებებს სჩადიოდა მინდირზე. პროფესორი იყო. მინდა იტალიის ნაკრები ჩაიბაროს!
-
სოსო
იტალიაში?ის ყველგან ლეგენდაა,სადაც უნახავთ.ტკივილები რომ არ ჰქონოდა,მაშინ როგორღა ითამაშებდაო?კი მაგრამ,უკეთესად როგორღა უნდა ეთამაშა?მისი თამაში ხომ სრულყოფილება იყო,თანაც საოცრად ლამაზი.
-
x.x
ბაჯო იყო უმაღლესი დონის ფეხბურთელი და მაგარი ადამიანი, ეგეთები ბევრი არ იყო მსოფლიო ფეხბურთში. ვისაც არ გინახავთ მაგის თამაში ნახეთ, ისიამოვნებთ.
-
levan
გაგა ნახუცრიშვილმა თქვა, ყველაზე მეტად ბაჯო მიყვარდა, იმიტომ რომ ფეხბურთს ფულის გულისთვის არ თამაშობდაო... ბაჯოსნაირი ტიპები ზოგადად თანამედროვე სპორტს აკლია (კალათბურთს ყველაზე ნაკლებად). მახსოვს, ტრავმის შემდეგ "ბრეშაში" შეცვლაზე შევიდა და გვარდიოლამ, რომელცი არ შეუცვლიათ, კაპიტნის სამკლაური მოიხსნა და თავის ხელით გაუკეთა...
-
irakli Apkhaidze
ეგეთი ფეხბურთელი იტალიას არ ჰყოლია!და მაგან თუ კიდე ნაკრებთან ერთად მწვრთნელი რანგში რამე მოიგო, ძეგლი უნდა დაუდგან
-
bujanga
რობერტო უდიდესი ფეხბურთელი იყო მსოფლიო ფეხბურთის ისტორიაში..უჭკვიანესი ფეხბურთელი..გენიოსი. არაფერს ვამბობ ტექნიკაზე.და მოედნის ხედვაში და სიტაუციაში სწრაფად გარკვევაში მასსავით დღესაც ნაკლებად მოიძებნება მსგავსი გონიერი ფეხბურთელი...
-
sake
ფეხბურთელი,რომლის თამაშის ცქერით დიდ სიამოვნებას ვიღებდი,-რობერტო ბაჯო-მიუხედავათ მასზე არაერთგვაროვანი აზრისა თავად იტალიაში,ის ლეგენდაა.
-
bebe
უდიდესი, მე ვფიქრობ ბოლო წლების იტალიის საუკეთესო ფეხბურთელი და საერთოდ მსოფლიომ ფეხბურთის ლეგენდა. ძალიან გამიხარდა ეს სტატია, ბავშვობიდან ვგულშემატკივრობ მას, განსაკუთრებით 1994 წლის მსოფლიოდან, ფინალამდე მარტომ შეძლო გუნდი მიყვანა არ დაგვავიწყდეს. ვივა ბაჯოოოოოოოოოო
-
HESK
უდიდესი ფეხბურთელი!!! "გასასვლელი ზეცაში" თარგმნეთ რა ეს წიგნიც ბაჯოს ბიოგრაფია სტატიებად როგორც ტაისონის რა
"კონკურენცია ძალიან მაღალია, შეცდომის დაშვების უფლება არ გვაქვს" - ანჩელოტიმ ნეიმარის ნაკრებში არგამოძახების მიზეზებზე ისაუბრა
"ლივერპული" პრემიერლიგის "გალაქტიკოსი" გახდა" - ჯეიმი კარაგერი
შესარჩევიდან ჩემპიონთა ლიგაზე - რას უნდა ველოდოთ ამ შვიდი გუნდისგან?
პირველ მეოთხედში უკვე 22 ქულა ჰქონდა - დონჩიჩმა სლოვენია მეოთხედფინალში გაიყვანა
პირველი ტაიმის შემდეგ საქართველოს ნაკრები ბულგარეთს 2:0 ამარცხებს
მეორე ნახევარში უკეთესი ბითაძე გვჭირდება - საქართველოს ნაკრებმა საფრანგეთს პირველი ტაიმი მოუგო
კაპიტანი კვარაცხელია - ბულგარეთთან მატჩში საქართველოს ნაკრების შემადგენლობა ცნობილია
ოფიციალურად: "კოლოსმა" ზურაბ რუხაძე წარადგინა
ტიაგო მოტამ შესაძლოა, ბუნდესლიგის ბინადარი გუნდი ჩაიბაროს
როდრიმ მისი აზრით "ოქროს ბურთის" ორი ფავორიტი დაასახელა
"სექსის დროს არ მინახავს, არ იცოდა, რომ კამერებზე წვდომა მქონდა..." - როგორ გაიგო ღალატის შესახებ არგენტინელი ვარსკვლავის მეგობარმა გოგონამ
ფრენკ ლამპარდი შესაძლოა, სამუშაოდ პრემიერ ლიგაში დაბრუნდეს
ქოჩორაშვილი: აქამდე სწორედ იმიტომ მოვედით, რომ არასდროს ვნებდებით
ევრობასკეტის მთავარი სენსაცია - სერბეთის ნაკრები ფინეთთან დამარცხდა და ტურნირს გამოეთიშა
"შავი ლომი" "ძებრესთან" დამარცხდა
ლუქსემბურგის ახალგაზრდული ნაკრების ავტობუსი გზაში გადატრიალდა
გატუზო თავის სტიქიაშია - ზოგს წაუთაქა, ზოგს სილა გააწნა
დუე და დემბელე ლაზარეთში, ლუის ენრიკე საოპერაციო მაგიდაზე - რა ხდება პსჟ-ში?
ბულგარელთა მწვრთნელი: შეგვიძლია ის დანაკლისი აღმოვფხვრათ, რაც ჩვენი და საქართველოა ნაკრების ფეხბურთელების ხარისხს შორისაა
დავითაშვილი: ასეთები ხდება, მთავარია, ახლა არ გავიმეოროთ
სანიოლი: ისე ხდება, როგორც სკოლაში - გვირჩევნია ახალ ტაქტიკაზე ახლავე გადავეწყოთ
ანრის გაუთანაბრდა - მბაპე საფრანგეთის ნაკრებში ყველა დროის რეკორდისკენ მიდის
მატჩის დღე - ქართველებსა და ბულგარელებს ცუდად დაწყებულის გამოსწორება სურთ!
კარგად ორგანიზებული ძარცვა პროფესიონალების მიერ - იტალიაში რობერტო ბაჯოს თავს საკუთარ სახლში დაესხნენ
"იუვენტუსის" ყველა დროის 5 საუკეთესო თავდამსხმელი - ვინ არიან ისინი?
ფეხბურთის ისტორიაში TOP 10 ყველაზე სკანდალური ტრანსფერი
რობერტო ბაჯო - იტალიელი ღვთაებრივი მხატვრის მემკვიდრე
ფრაგმენტი ბაჯოს ცხოვრებიდან - ლეგენდარული იტალიელი ფეხბურთელი 56 წლის გახდა
რობერტო ბაჯო: ფეხბურთი აღარ მაინტერესებს