<p>ჟან ჰასპეკიანს ღრმად სწამდა, რომ მის მიერ საქართველოში 1959 წელს ჩაყრილი ნერგი მძლავრფესვებიან მუხად გადაიქცეოდა <br> <span style="font-size: x-small;"><em><strong><span style="color: #808080;">ფოტოზე: ჩაცუცქულან (მარცხნიდან): უცნობი, ანზორ საღირაშვილი, კობა ოსიაშვილი, გივი ჯავახიშვილი, მერაბ რუაძე, დემურ მეზურნიშვილი, რეზო ზუკაკიშვილი.</p><p>დგანან: უცნობი, უცნობი, ვახტანგ ბედიაშვილი, ბიჭიკო დათუაშვილი, ორესტ დიმიტრიადი, გია კოპალეიშვილი, ალექსანდრე რუსანოვი,</p><p>როლანდ ჭოტაშვილი, რამაზ დათუნაშვილი, უცნობი, ჟაკ ჰასპეკიანი</span></p><p></strong></em></span></p><p>საყოველთაოდაა აღიარებული, რომ პირველი ქართული სარაგბო გუნდი 1959 წელს საფრანგეთიდან იმიგრირებულმა <strong>ჟაკ ჰასპეკიანმა</strong> მაშინდელ პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში შექმნა და ქართული რაგბის დაბადების თარიღადაც ეს არის ცნობილი.</p><p>2009 წელს სრულიად ქართული რაგბის თემმა 50 წლისთავიც იზეიმა...</p><p>..თუმცა, დროთა განმავლობაში, რამდენიმე მკვლევარის მეცადინეობით ირკვევა, რომ ოვალური ბურთით თამაშის დანერგვა იქამდეც არაერთხელ სცადეს. მეტიც, თბილისში ორი ტურნირიც ჩატარებულა 1940 და 1947 წლებში. თუმცა ამაზე ოდნავ ქვემოთ...</p><p>დაუდასტურებელი ცნობით, რაგბის საქართველოს პირველი დემოკრატიული რესპუბლიკის არსებობის დროს, 1919 წელსაც თამაშობდნენ ამჟამინდელი ვაკის პარკის მიდამოებში. მოგვიანებით, 1929 წელს, რაგბობა ფოთშიც გამართულა.</p><p>სამაგიეროდ, სარწმუნოა, რომ 1940 წელს თბილისში ქალაქის პირველობა გაიმართა. იქამდე, 1935 წელს, გაზეთ "საქართველოს ფიზკულტურელის" ცნობით, ფიზკულტურის უმაღლეს საბჭოს დაუდგენია, რომ 1936 წელს საქართველოს საბჭოთა რესპუბლიკის დედაქალაქში ჩამოყალიბებულიყო რაგბის მოკლევადიანი საკავშირო სკოლა, რათა იმავე წელიწადს "საბჭოთა რაგბისტები" ფრანგ მუშებს შებმოდნენ. ეს წამოწყება ჩაიშალა.</p><p><img src="pictures/artimages/image18/65c03ecf211be41980775f57776c6ba9.jpg" border="0" alt="Sportall.Ge" title="როგორ აგვიხდა ქართველებს ჟაკოს წინასწარმეტყველება " /></p><p>თუმცა 1940 წელს თბილისს რაგბი მაინც ეწვია. <strong>გიგა დვალმა</strong>, რომელიც რაგბის საკავშირო კურსებზე იყო ნამყოფი, სახელდახელოდ შეაკოწიწა რამდენიმე გუნდი და ქალაქის პირველობა გამართა. მასში ოთხმა გუნდმა ("დინამო", "კავშირგაბმულობის ტექნიკუმი", "ფიზკულტურის ტექნიკუმი" და "სამედიცინო") იასპარეზა.</p><p>პირველი ადგილი მთლიანად რუსი მორაგბეებით დაკომპლექტებულმა თბილისის "დინამომ" მოიგო. ისინი, სავარაუდოდ, მაშინდელი "ენკავედეს" მიერ თბილისში მოვლენილი მოსამსახურეები იყვნენ.</p><p>მოგვიანებით, მეორე მსოფლიო ომის დასრულებიდან ორი წლის თავზე, თბილისში სამი ქალაქის პირველობა გაიმართა. მოსკოვის ორ გუნდს, "დინამოსა" და "ბურევესტნიკს", ბაქოს "ნეფტიანიკი" და ასევე სახელდახელოდ შექმნილი თბილისის "ფიზკულტურის ტექნიკუმი" დაუპირისპირდნენ.</p><p>დასტურ ცნობილია, რომ თბილისის გუნდში ბერძნულ-რომაულ ჭიდაობაში პირველი ქართველი მსოფლიოს ჩემპიონი <strong>გივი კარტოზია</strong> თამაშობდა. არსებობს ვარაუდი, რომ მაშინ რაგბის თამაშს ლეგენდარული ფეხბურთელი <strong>ბორის პაიჭაძეც</strong> დათანხმდა. ტურნირი "ლავრენტი ბერიას სახელობის დინამოს სტადიონზე" გაიმართა, რომლის შესახებაც სიუჟეტი შეგიძლიათ ნახოთ <span style="color: #ff0000;"><a href="http://www.youtube.com/watch?v=XIp7JsTeLx4" target="_blank"><strong>ამ ბმულზე</strong></a></span>.</p><p>თბილისურმა გუნდმა სამივე თამაში წააგო და მაშინდელი მოთამაშეები იმდენად გულდაწყვეტილნი იყვნენ, ოვალური ბურთისკენ აღარასოდეს გაუხედავთ. არც მაშინ, როცა 1959 წელს ჟაკ ჰასპეკიანმა გუნდი შექმნა. ის კი არა, უთქვამთ, ეგ თამაში ქართველების საქმე არ არისო.</p><p>სულ სხვაგვარად ფიქრობდა რაგბის საერთაშორისო ფედერაციის ფრანგი პრეზიდენტი <strong>რენე კრაბო</strong>. აი, რა წერია 1957 წლის 4 აგვისტოს "ლელოში":</p><p>"მეტროსტროის" სტადიონზე დაიწყო შეხვედრები რეგბში. მონაწილეობენ რუმინეთის, საფრანგეთის, ინგლისის, იტალიის, ჩეხოსლოვაკიისა და სხვა ქვეყნების გუნდები. თამაშების გახსნის დღეს ვესაუბრეთ რეგბის საერთაშორისო ფედერაციის პრეზიდენტს რენე კრაბოს (საფრანგეთი).</p><p>მან განაცხადა: ეს თამაში პირველად ინგლისის სოფელ რეგბში შემოიღეს 100 წლის წინათ... ჩემი აზრით, თუ კი საბჭოთა სპორტსმენები ხელს მოჰკიდებენ ამ თამაშის ათვისებას, ისინი სწრაფად შევლენ უძლიერეს რეგბისტთა რიცხვში, რადგან ეს თამაში არის ფიზიკურად ძლიერი, მოქნილი, კოლექტიური, მამაცი ადამიანების თამაში, რაც საბჭოთა სპორტსმენებს საკმაოდ გააჩნიათ.</p><p>განსაკუთრებული წარმატებების მოპოვება შეუძლიათ ტემპერამენტიან სამხრეთელებს, კერძოდ, საქართველოს სპორტსმენებს".</p><p>ძნელი სათქმელია, რას ეფუძნებოდა საქართველოს სპორტსმენებთან დაკავშირებული რენე კრაბოს ოპტიმიზმი. სამაგიეროდ, ჟან ჰასპეკიანს ღრმად სწამდა, რომ მის მიერ ჩაყრილი ნერგი მძლავრფესვებიან მუხად გადაიქცეოდა.</p><p>ერთ-ერთი სარაგბო მკვლევარი <strong>ცეზარ დარჩია</strong> (მასთან ერთად ქართულ რაგბის <strong>ზაალ გიგინეიშვილი, გაბრიელ ბარჯაძე</strong> და<strong> მიტო ქურდობაძეც</strong> იკვლევენ) იხსენებს:</p><p>"ჟაკო (ასე ეძახდნენ მოწაფეები თავიანთ დამრიგებელს - ავტ) ყოველთვის გვეუბნებოდა, რაგბი ქართველების თამაშიაო. ეს ყველაფერი ხასიათში გაქვთ. მერე რა, რომ ახლა სტადიონის ტრიბუნები ცარიელია და თქვენი თამაშის სანახავად არავინ დადის. დამიჯერეთ, მოვა დრო და რაგბის თამაშისას სტადიონები სავსე იქნება.</p><p><img src="pictures/artimages/image18/a75735840dbbb98cf4b2e6a3b3f541c9.jpg" border="0" alt="Sportall.Ge" title="როგორ აგვიხდა ქართველებს ჟაკოს წინასწარმეტყველება " /></p><p><span style="color: #808080;"><span style="font-size: x-small;"><em><strong>ფოტოზე: ჟაკ ჰასპეკიანი რაგბის კავშირის პრეზიდენტ გია ნიჟარაძესა და ქართველო მორაგბეებთან ერთად</strong></em></span></span>.<span style="color: #808080;"><span style="font-size: x-small;"><em><strong> 2007 წელი</strong></em></span></span></p><p>2002 წელს ჟაკ ჰასპეკიანი რაგბის კავშირმა მოიწვია თბილისში ერთა თასის ერთ-ერთ მატჩზე. ეროვნული სტადიონი თითქმის პირთამდე სავსე იყო. იდგა "ჟაკო" ტრიბუნაზე და თვალები ცრემლებით ჰქონდა აწყლიანებული.</p><p>არაფერი უთქვამს, მაგრამ მივხვდით, რომ მისი იმედის გამართლებით უსაზღვროდ ბედნიერი იყო."</p><p><strong>ყოველკვირეული ჟურნალი ლელო week</strong></p>
სოსო
გოგი ტონიაზე დაწერეთ რამე, როგორც მე ვიცი ის არის საქართველოში რაგბის ერთ-ერთი დამნერგავი
bada
ცოტა მეტი დაწერეთ ქართული რაგბის წარმოშობაზე..და იმ ხალხზე ვინც იმ დროში სათავე დაუდვეს ქარტულ რაგბის..
kaxa
მაგარია
dd
ღმერთმა დიდხანს აცოცხლოს თუ ცოცხალია და ღმერთმა აცხონოს თუ გარდაიცვალა
alika
ეს კაცი ნეტა ახლა ცოცხალია? ამხელა წვლილი მიუძღვის თურმე ჩვენი რაგბის აღორძინებაში და მე არ ვიცოდი
ზელანდიელების მესამე გამარჯვება და ლომების ლომური მატჩი - ივლისის ცენტრალური ტესტ-მატჩები
შავი ლომი | ‘მონპელიე’ და ‘ძებრე’ თბილისში, ‘ქონახთი’ და ‘მონტობანი’ სტუმრად
"შავი ლომი" | "მონპელიე" და "ძებრე" თბილისში, "ქონახთი" და "მონტობანი" სტუმრად
საქართველოს U16 ნაკრებმა ლატვიაში უკრაინა 95:80 დაამარცხა
"მინდა თოფურიაზე შური ვიძიო" - მაქს ჰოლოუეი
დავით ნოზაძემ და ჯაბა ბაქრაძემ ფიბა-ს FECC-ის სამწვრთნელო პროგრამის სერტიფიკატები მიიღეს
"სპორტინგი" დიოკერეშის შემცვლელს ესპანეთის ჩემპიონატიდან იმატებს
"სრული უაზრობაა, მის განცხადებას არ ვეთანხმები" - მაჰრეზი რონალდოს მოსაზრებაზე
"ერთად ვთამაშობთ, ერთად ვანათებთ!" - სკოპიე 2025 დაიწყო
განშორება ახლოვდება - "გალათასარაი" ოსიმენს "ნაპოლისგან" გამოისყიდის
U20 ნაკრებმა ევროპის ჩემპიონატის B დივიზიონში ასპარეზობა მე-20 ადგილზე დაასრულა
Record: ქოჩორაშვილი ბუნებით ლიდერია და ყველა გააკვირვა
ბელგიიდან "დინამოში" - მან ბელგიასა და რუსეთს საქართველო ამჯობინა
კაპელო: "კვარა" პსჟ-ში სრულიად განსხვავებული ფეხბურთელია
კირილე თვაური ერევანში ლატვიასა და ხორვატიის ფინალურ მატჩს მოემსახურება
მამარდაშვილის "ლივერპულის" მორიგი ტრანსფერი - ეკიტიკე კარიერას "ენფილდზე" განაგრძობს
"აიაქსს" ახალი ფორვარდი ეყოლება - კლუბმა გლუხთან შეთანხმებას თითქმის მიაღწია
მადრიდის "რეალს" ახალი კაპიტანი ჰყავს
სამი წამსვლელი და ყველა ისევ იტალიაში - "ნაპოლიში" წმენდა დაიწყო
ინტერესი დიდია, კონკრეტული ქმედება მხოლოდ ამ 2 გუნდს აქვს - გოგლიჩიძის კარიერის გაგრძელების ვარიანტები
შეთანხმება მიღწეულია - მარკუს რაშფორდი კარიერას "ბარსელონაში" განაგრძობს
"ნაპოლიში" სწორედ ამიტომ გადმოვედი" - დე ბრუინმა ჟურნალისტებთან თავის არჩევანზე ისაუბრა
გადაიხდიან ამხელა თანხას? - მამარდაშვილის "ლივერპულს" ისაკის შესაძენად სატრანსფერო ფასი დაუსახელეს
ლეგენდასთან - ნაწყვეტები დავით ქლიბაძის წიგნიდან "დრიბლინგი"
სად წავიდა 3,9 მლნ ლარი? წყალში გადაყრილი ფულისა და აუშენებელი "ფაზისის" ისტორია
[ფრაგმენტი ისტორიიდან] დაუბრუნეთ ჯემალ ხერხაძეს ტიტული!
რაგბი თუ ფეხბურთი? გამოხმაურება დოკუმენტურ ფილმზე "მდგმურები"
ლეგენდასთან - ნაწყვეტები დავით ქლიბაძის წიგნიდან "დრიბლინგი"
[იდეა] როგორ უნდა იმატოს მაყურებელმა - სალხინოს დერბი, როგორც მოდელი