"მიხარია რომ გაგიცანი" - სერია "ა" ხვიჩას მიესალმება

ეს ისეთი ემოციაა, საერთოდ აღარ გახსოვს ოპონენტი და მოწინააღმდეგე იდეოლოგიის ხალხი, ეს ემოცია ყველას აერთიანებს. ხვიჩას ადრე ვინც აკრიტიკებდა, ყველას გვერდები ჩამოვიარე და ყველა ბედნიერია ახლა,( ნუ იმ იშვიათ გამონაკლისებს არ ვგულისხმობ რათქმაუნდა).
რეალურად ეს რაც ხდება ყველას გვინდოდა და გვიყვარს, გვენატრება, ასეთი საერთო სიხარული, ერთმანეთს ეხუტება უცნობი ხალხი, როცა გოლი გადის, ამას მარტო ფეხბურთის მოყვარული ადამიანი იგრძნობს რას ნიშნავს. ამ ემოციის მოტანა მარტო ფეხბურთს შეუძლია.
აღარაა საჭირო ეს ნიშნის მოგებით ლაპარაკები, აი შენ ადრე ასე რომ ამბობდი და ახლა ისე რომ ამბობთქო :)
იმხელა ემოციამ ამოხეთქა გუშინ ყველანაირი იდეოლოგიის ადამიანში, რომ ვერც კი წარმოვიდგენდი ამას.
ადრე მაგრად ვბრაზდებოდი ხვიჩას ვინც გააკრიტიკებდა და მომავალშიც გავბრაზდები, მარა ეს სიხარული იმდენად საერთოა და იმდენად ჩვენია, სისულელეა ერთმანეთს ადრე ნათქვამ სიტყვებში ვსდიოთ.
თვითონ ხვიჩამ თქვა, ყველას შეუძლია ყველაფერი თქვასო და ამაში პრობლემას ვერ ვხედავო, ასე მხოლოდ პროფესიონალები ფიქრობენ, იმიტომ ვაფასებ ყველა სხვა სპორტსმენზე მეტად. იმდენად საოცარი ადამიანია, ერთი საპასუხო რეაქციაც არსად დაუფიქსირებია კრიტიკაზე. ორმაგად დავაფასე ამის გამო.
სამწუხაროდ ჩვენი კალათბურთის ნაკრების კაპიტნის ინტერვიუს ვუსმინე დღეს, სადაც ლამის ქურდული გარჩევები მოუწყო ჟურნალისტებს, რასქვია გაგვაკრიტიკეთო, და შემრცხვა რასაც ქვია, იჯდა ეთერში და ცენზურას უწესებდა წამყვანებს, გამოვშტერდი :(
ისწავლოს ამ პატარა ბიჭისგან ყველამ, როგორი უნდა იყოს პროფესიონალი სპორტსმენი, როგორ უნდა იღებდეს კრიტიკას, თუნდაც დაუმსახურებელს და არ ეჭიჭყინებოდეს ჟურნალისტებს თუ მაყურებელს გაბრაზებული ან ნიშნისმოგებით, აი მე რა მაგარი ვარ და თქვენ არაფერი გაგეგებათო.
დიდი ადამიანი იქ მთავრდება,სადაც კრიტიკას აგრესიულად უპასუხებს და თავისი უპირატესობის დამტკიცება დასჭირდება.
"მე სახალხო არტისტი ვარ და შე არავინო", ამ ნარატივს რომ გამიჟღერებს ჩემი კუმირი, იქ მთავრდება უკვე მისი დიდება.

ფორცა ხვიჩა კვარა კოჩი - შენ ხარ იტალიაში ჩვენი ყოჩი!