ფრანჩესკო კალცონა: კვარაცხელია "ოქროს ბურთს" მოიგებს, თუ...

70-იანი წლების თბილისის დინამოში თამაშობდა თავდამსხმელი გივი ნოდია.ის საბჭოთა კავშირის ჩემპიონატის საუკეთესო ბომბარდირიც გახდა,მსოფლიოს ჩემპიონატზეც ითამაშა და 100-ანთა კლუბის წევრიც გახდა,მაგრამ კვარას ამბავმა მისი ისტორია გამახსენა.პირველ წლებში,გივი ნოდია ძალიან ფეთქებადი ტავდამსხმელი იყო,რომელიც მცველებს მუდმივი აჩქარებებით,ამოსუნთქვის საშუალებას არ აძლევდა და ბევრი გოლიც გაჰქონდა.ასე არ შეიძლება,ძუნძულიც უნდა ისწავლო,გივი.ჩასჩიჩინებდნენ მწვრთნელები თუ მეგობრები და მანაც ისწავლა ძუნძული.ისე ისწავლა,რომ მხოლოდ ძუნძულითღა გამოირჩეოდა.
პირველ სეზონში,კვარაცხელია,კაშკაშა თავდამსხმელი იყო.მერე და მერე,ყველა ჩასჩიჩინებდა,დრიბლინგი კი არა,დაცვაში თამაში უნდა ისწავლო,მთელი ფლანგი დაფარო,კუნთები განივითარო,რომ ვერ დაგჩაგრონ.რამდენი მწვრთნელი გამოიცვალა და ყველა ცდილობდა,კაშკაშა ფლანგის თავდამსხმელისაგან,ნახევარმცველი გამოეყვანა.დღეს უკვე ვხედავთ,რომ კუნთური მასა განივითარა და დრიბლინგების კეთებასაც მოუკლო.უკანაც ჩამოდის,მაგრამ როცა წინ გარბის დრიბლინგებში ვეღარ არის ისეთი წარმატებული.ისე არ მოხდეს,რომ ვარსკვლავი თავდამსხმელისაგან,საშუალო დონის ნახევარმცველი გამოგვიძერწონ.დე ლაურენტისისაგან ზეწოლა,მწვრთნელებისაგან ზეწოლა,გულშემატკივრებისაგან ზეწოლა.ბიჭი ალყაშია და ახრჩობენ.მეშინია არ გატყდეს,რადგან ერთხელ თუ ბზარი გაჩნდა,მისი გამთელება ძნელია და ჩვენივე ხელით და ენით არ მოვსპოთ ამ ბიჭის ტალანტი.ქართველების სენია,სულ მუდამ გმირის გამოჩენას ვნატრობთ,მაგრამ სადმე თუ გამოჩნდა,დავეხვევით ყველანი და სანამ სულს არ ამოვხდით,არ მოვეშვებით.მერე კი კვლავ მოთქმა გოდებას ვიწყებთ და უკვე დამარხულ გმირს მივტირით.

ერთი რამ ზუსტად ვიცი, კვარა ნებისმიერ თამაშში ქმნის 1-2 100%_იან საგოლე მომენტს, ბევრი ფეხბურთელი იცით, ვისაც ანალოგიური რამ შეუძლია? თურქეთთანაც იგივე იყო.