ქართული ფეხბურთის ყველა დროის საუკეთესო 11-ეული - აქ კვარაცხელიას ველით...

მიჰა რატომ არ არის ნაკრებში, მაგან რომ ფინტები იცის, პელეს შეშურდებოდა, მთელ საქართველოს ატყუებს...

გასაგებია იდეალურს მაინც ვერ შევადგენთ, ვიღაცა მაინც გამოგვრჩება (მეოცე საუკუნეში მართლაც ერთმანეთზე უკეთესი ფეხბურთელები გვყავდა). ალბათ მაინც უნდა შეფასდეს ვინ რამდენი გაიღო ფეხბურთისთვის და რა შედეგები ქონდათ. ამ მხრივ თუ შევაფასებთ კარგი იქნება. ქინქლაძე ყველაზე ნიჭიერი იყო, მაგრამ იმის 10 პროცენტი გაიღო მისთვის. დიდი დიდი 2-3 წელი ჩაატარა მაღალ დონეზე, თანაც არასტაბილურად. ასევე ითქმის მიშა მესხზე (უმცროსი).

ჭომას ნაცვლად ქინქლაძეს ჩავსვამდი

საინტერესოა, რომ 70-იანი წლების დინამო წარმოუდგენელი იყო მანუჩარ მაჩაიძის გარეშე. სწირედ რომ მანუჩარს მიუძღვის ლომის წილი დინამოს იმ წარმატებებში ჩემპიონატშიც და თასის გათამაშებაშიც, რომელიც მანამდე სანატრებელი იყო ქართველი გულშემატკივრებისათვის. დათო უმეტეს წილად ტრავმებს იშუშებდა, ვოვა თამაშობდა ნოვიკოვიდან მახოვიკოვამდე (ორივე მოსკოვის დინამოს ყასბებია -ერთს თუ გადაურჩებოდა, მეორე ნაღდად მოლეწ-მოლეწავდა). ვიტალი კარგი იყო, მაგრამ ჯერ სტაბილურობა აკლდა და თავის პიკური ფორმისაკენ ნელნელა მიდიოდა, სულაქველიძე და შენგელია მოგვიანებით შემოურთდნენ გუნდს და რამოდენიმე წელი ადაპტაციას დასჭირდა, საშა ჩივაძე მოგვიანებით დადგა იმ პოზიციაზე, სადაც მართლა გაბრწყინდა დ ა.შ. დინამოში ტექნიკურ და ნიჭიერ ფეხბურთელებს რა დალევდა, მაგრამ ერთი იყო მხოლოდ მანუჩარი, რომელიც არც ტრამვას, არც ამინდს, არც განწყობას, არც ფილიპოს ("ნაპოლის" ვარსკვლავია- მანოს ერთი ტაიმი დასდევდა, და მერე ხელი ჩაიქნია) არ დაგიდევდა, გამოჰყავდა გუნდი და იგებდა.ყველა რომ ხელებს ჩამოუშვებდა, მანო მარტო იბრძოდა და არ თმობდა...რამდენი ათეული მატჩი აქვს მანუჩარს ასე წამოღებული. მერე ბიჭებმა ტრავმები მოიშუშეს, წამოიზარდნენ, თავიანთი ადგილები იპოვეს და დინამომ სულ სხვა,უფრო სწრაფი და უფრო კოლექტიური ფეხბურთის თამაში დაიწყო.სამწუხაროა, რომ დინამოს დიდი კაპიტნის და ბრწყინვალე ფეხბურთელის სახელი იმავ წამს დავიწყებას მიეცა. მანუჩარ მაჩაიძეს განსაკუთრებული ადგილი აქვს ქართული ფეხბურთის ქომაგთა შორის.

უნდა გვესმოდეს, რომ აღიარებული და საყვარელი ფეხბურთელების სია მნიშვნელოვნად განსხვავდება მართლა ძლიერი ფეხბურთელების სიისგან.

ისე არველაძე და ქინქლაძე რო არ არიან ცოტა უცნაურია, რო არაფერი ვთქვათ ვოვაზე.

კავაზაშვილი დიდი მეკარე იყო. 70ში მსოფლიო ჩემპიონატზე მექსიკაში საუკეთესოდ დაასახელებდნენ, ის კურიოზული გოლი რომ არა ურუგვაისთან. მსაჯის შეცდომით. კარგი ნაკრებია. მესხი მეტრეველი, ყიფიანი , ჩივაძე ,ხურცილავა უდავოა.

კალაძეს მაქ რა უნდა სად არის მანუჩარ მაჩაიძე

კალაძეს მაქ რა უნდა სად არის მანუჩარ მაჩაიძე

რამაზ შენგელია არ არის დაფასებული, ის საუკეთესო 11 ნომერია და ის ორჯერ ზედიდედ შემთხვევით არავის დაუსეხელებელია სსრკ-ს საუკეთესო ფეხბურთელად! ის და დარასელია ეს დაბადებული ფეხბურთელია ნიჭითა და შრომით, სხეულით, ხოლო მუჯირი საუკეთესო მარცხენა მცველი იყო, ხოლო ჭილაია-შენგელიას საფეხბურთო შეტევა ლივერპულთან ეს საუკეთესო სურათია ქართული ფეხბურთისა. ცალსახად გეუბნებით, რომ რამაზი შესაბამისად არ არის დაფასებული, როცა ფეხბურთელი რამდენიმე საფეხბურთო მონაკბეთზე ერთ-ერთი საუკეთესო შემსრულებელია, თუნდაც შენგელია-ოგანესიანის გოლი არგენტინასთან(ასევე კარლ ცაისთან ერთერთი საჭირო და საფეხბურთო აზროვნების საგოლე გადაცემა, ხოლო ლივერპულთან დაცვასა და პირველ ნახევარზეც ბრწყინვალე თამაში. ასე, რომ რამაზი ბრწყინვალე გოლიარდორთან ერთად სხვა პოზიციაზეც ბრწინვალე მოთამაშეა) მსოფლიო ჩემპიონატზე საფეხბურთო შესრულების ერთერთი ნიმუშია. თავად ბორიას ადგილას ჩემს ნაკრებში რააზი იქნებოდა, ბორია კი ყიფოს ადგილას. რა ცქნათ ასეა სწორი, ხოლო ყიფო ეს ქართული ფეხბურთის კოლორიტია. რა ვქნათ, ასეა. რამაზი საფეხბურთო აზროვნებისა და საშემსრულებლო ხელოვნების მაღალი დონის ფეხბურთელია.