2015 წლის იანვარში ფლორენტინო პერესი კიდევ ერთხელ "გაგიჟდა". "რეალი" ლა ლიგაში პირველ ადგილზე მიდიოდა და პრეზიდენტმაც გადაწყვიტა, დრო და რესურსი მომავლის შენებისკენ მიემართა და მარტინ ედეგორზე გამართულ სასტიკ აუქციონში ჩაერთო. ამ პატარა
ნორვეგიელ ბიჭს უკვე იცნობდა მთელი მსოფლიო და ცდილობდა მის ხელში ჩაგდებას, მთელი ევროპა.
თუმცა, არსებობდა ორი ფაქტორი. პირველ რიგში, მას იმ მომენტში შეუსრულდა 16 წელი და მეორე, ყველაზე მძიმე შემთხვევა - მარტინის მამა, მიდიოდა ყველაფერზე, ყველაზე ბინძურ ხრიკებზეც კი, რომ რაც შეიძლება მომგებიანად "გაესაღებინა" შვილი. მთავარ
ბატონი ფლორენტინო, რა თქმა უნდა აღშფოთებული იყო, თუმცა უკან არ დაიხია. ასე მიიღო 16 წლის ბავშვმა წელიწადში 2,25-მილიონიანი კონტრაქტი. გაითვალისწინეთ, რომ მაშინ ასეთი ხელფასი ძალიან ბევრ "რეალის" ძირითადი გუნდის მოთამაშესაც კი არ ჰქონდა. მსუყე კონტრაქტს კიდევ ბევრი არანორმალური ბენეფიტი მოჰყვა: ძირითად გუნდთან ვარჯიშები, ახალგაზრდულ გუნდში გარანტირებული სათამაშო დრო და გარანტია, რომ იმ სეზონშივე ძირითად გუნდშიც ითამაშებდა.
ამ შეთანხმებამ დიდი მითქმა-მოთქმა გამოიწვია, მაგრამ ყველაზე მძიმე მდგომარეობაში მაინც იმჟამინდელი "რეალის" თავკაცი - კარლო ანჩელოტი აღმოჩნდა. ზამთრის პერიოდში, უცაბედად, მის დამოძღვრილ "რეალს" მძიმე კრიზისი დაეწყო. ამასთან დაკავშირებულ კრიტიკას კი ედეგორთან დაკავშირებული შემაწუხებელი შეკითხვები მოსდევდა.
"როგორ მოგწონთ ის? როდის ათამაშებთ? დაეკონტაქტეთ მარტინის თაობაზე ნორვეგიის ნაკრების მწვრთნელს? გახდება მარტინი ახალი რონალდუ?" - საწყალი კარლო, რომელსაც ღრმა კრიზისის დროს ამ ყველაფრის ატანა უწევდა...
საბოლოოდ პაპა კარლოს დამოძღვრილმა "რეალმა" ის ჩემპიონატი ჩააგდო (და მთელი სეზონიც), მაგრამ სამაგიეროდ, იტალიელმა ძირითადი მისია შეასრულა. მამის გასახარად, მარტინი მზის შუქზე გამოიყვანა. თანაც როგორ, ლა ლიგის ბოლო ტურში 16 წლის ედეგორი შეცვლაზე თვით კრიშტიანო რონალდუს ნაცვლად შემოვიდა და მთელი 30 წუთი ირბინა. სხვათა შორის, ნორვეგიელს მას შემდეგ "რეალის" მაისური არც მოურგია.
მოგვიანებით ანჩელოტიმ საკუთარ გამოცემულ წიგნში აღიარა, რომ ედეგორი საერთოდ არაფერში სჭირდებოდა, თუმცა პერესის გადარწმუნება ვერ შეძლო. "იძულებული გავხდი, დავთანხმებოდი ტრანსფერს. ეს იყო მხოლოდ პიარ-სვლა." - წერს ანჩელოტი.
ანჩესთან ერთად, მარტინის გამო კასტილიის იმჟამინდელი მწვრთნელი - ზინედინ ზიდანიც კი ბრაზობდა. ზიზუ შოკირებული იყო იმით, რომ პერესს სურდა მიეცა სტაბილური სათამაშო პრაქტიკა 16 წლის ბავშვისთვის, რომელიც მხოლოდ 62 კილოგრამს იწონიდა. თუმცა ფრანგს უფრო მეტად ანრისხებდა მუშაობის ფორმატი. მთელი კვირა მარტინი დარბოდა და ვარჯიშობდა მთავარ გუნდში, ვარსკვლავებთან ერთად, უიქენდზე კი ჩადიოდა კასტილიაში, იქ "ვარსკვლავობდა" და ითხოვდა დიდ სათამაშო დროს. ზიდანს მარტინის გუნდიდან მოკვეთაც კი მოუწია მისი ამპარტავნების, უდისციპლინობისა და გუნდის ყველა სათამაშო სქემიდან ამოვარდნის გამო. მარტინის ტრანსფერი იმ მომენტში კატასტროფული ჩანდა. თითქოს პერესმა თანხები ჰაერში ისროლა.
ედეგორი მხოლოდ მას შემდეგ გაიხსნა, როცა ყველამ თავი დაანება. მოძლიერდა, კუნთოვანი მასა მოიმატა, სრულად გაიარა ადაპტაცია კასტილიაში და ამის შემდეგ იჯარით გაუშვეს "ჰერენვენში". ახალგაზრდა შემტევს ჰოლანდიაში იმხელა სათამაშო დრო ჰქონდა, რამდენსაც თვითონ მოისურვებდა.
თუმცა, უნდა აღინიშნოს, რომ მისთვის ყველაზე გადამწყვეტი მოგზაურობა იყო "ვიტესში", სადაც მარტინ ედეგორი, როგორც მოთამაშე, გაიხსნა. იქ მარტინი წავიდა, როგორც მორიგი ჩამქრალი ტალანტი, ჩამოწერილი ვუნდერკინდი, გატეხილი, დაბნეული და მოწყენილი. მისი გაგებაც შეიძლება, 15-16 წლისა ითვლებოდა მთავარ ტალანტად პლანეტაზე, თუმცა 18-19 წლისა ძალიან ჩამორჩა მბაპეს, სანჩოს და სხვა თინეიჯერებს.
"ვიტესში" ედეგორის მენტალურ და ფსიქოლოგიურ მდგომარეობაზე იმაზე მეტადაც კი იზრუნეს, ვიდრე ფიზიკურ და სათამაშო ფორმაზე. "ვიტესის" მაშინდელი მწვრთნელი - ლეონიდ სლუცკი აცხადებდა: "ეს ინდიგო ბავშვია. მისგან ყველა ელის, რომ აი, ახლა ბურთს აიღებს, გასცდება 10 ადამიანს და გაიტანს გოლს. ასეთი მოლოდინები ახლავს თან მისი კაიერის ყოველ წუთს. მე მას ვაშორებ იმ ფსიქოლოგიურ წნეხს, რომელიც მას დაეკისრა მაშინ, როცა მიიღო - პლანეტის ყველაზე ნიჭიერი ახალგაზრდის წოდება."
არნემულმა თერაპიამ აშკარა შედეგი გამოიღო და მარტინმა სერიოზული სეზონი დადო ჰოლანდიაში 9 გოლით და 12 შედეგიანი გადაცემით. ამის შემდეგ კი დაბრუნდა ესპანეთში, 2500 წუთზე მეტი ითამაშა "რეალ სოსიედადის" მაისურით და თასიდან გამოაგდო მადრიდის "რეალი". იმ თამაშში საერთოდაც ანგარიში გახსნა და ყველას დაუმტკიცა, რომ დაბრუნების დრო მოვიდა!
ამ სიტუაციაში კი ასეთი მატება "რეალისთვის" ძალიან სასიკეთო იქნება. პანდემიის გამო მადრიდულ გრანდს ტრანსფერებისთვის ფული ნამდვილად არ აქვს, მაგრამ მარტინის ძირითად გუნდში დაბრუნება ძალიან დიდი ბენეფიტი იქნება.
აქვე, ქვემოთ რამდენიმე მიზეზს შემოგთავაზებთ, თუ რატომ არის "რეალისთვის" მარტინი საჭირო და რაში შეუძლია მას გუნდის დახმარება:
1. "სოსიედადში" სეზონი არათანაბარი აღმოჩნდა: კორონავირუსის პაუზამდე ედეგორი გაცილებით ძლიერი და სასარგებლო იყო. თუმცა ვერც პაუზამ შეუშალა ხელი მარტინს, შესულიყო ლიგის ტოპ-10-ში, ორი მონაცემით: მოსალოდნელი ასისტები და საჯარიმოში პასები. ის მართლაც ფენომენალურია მომენტების შექმნაში.
2. პერსპექტივაში ნორვეგიელს შეუძლია შეცვალოს მოდრიჩი და კარგად ჩაეწეროს - კაზემირო/ვალვერდე/ედეგორის ტრიოში. შეტევითი პოტენციალით მარტინი ხორვატს უკვე მიუახლოვდა. აუცილებელია მისი ჩართულობის გაზრდა და დახვეწა - დაცვაში.
3. და ყველაზე მთავარი - ფული. ედეგორი "რეალს" აწ უკვე 5,5 წელია ეკუთვნის. ამ დროში ნორვეგიელმა ხელი 2 კონტრაქტს მოაწერა. პირველი, როგორც მოგახსენეთ, 2,25 მილიონი ევრო და მეორე, დაახლოებით 3-3,5 მილიონი ევრო წელიწადში. მაშინაც კი, თუ დავამატებთ, ტრანსფერის თანხას (3 მილიონი ევრო) და ყველა სახის გადასახადს, ბონუსს და ანაზღაურებას, საერთო ჯამში ამ მომენტისთვის, პერესს მარტინში გამოსდის დახარჯული არასრული 25 მილიონი ევრო. ამ მომენტისთვის კი "ტრანსფერმარკეტი" ედეგორს უკვე აფასებს 45 მილიონ ევროდ, პანდემიამდე კი მისი ფასი 50 მილიონი იყო.
ახლა კი ვაღიაროთ, რომ მართალია, დონ ფლორენტინოს ბევრი უაზრო ტრანსფერი შეუკერავს, მაგრამ ფაქტია, რომ მარტინი მათ რიცხვში არ შედის. პერესმა მოიგო სისხლიანი ბრძოლა ამ ბავშვისთვის და მის აღზრდაში ფული გონივრულად დააბანდა. ახლა კი მარტინ ედეგორი "რეალის" მაისურით დალეწავს მთელ საფეხბურთო სამყაროს, ან უბრალოდ "რეალს" კარგ ფინანსურ მოგებას მოუტანს.
როგორც ჩანს, პაპა კარლო ამჯერად შეცდა. გარიგება ოდეგორზე იყო არა უბრალოდ პიარ-სვლა, არამედ გონივრული ინვესტიცია, რომელმაც შედეგი უკვე გამოიღო.