ეს მსოფლიოს ისტორიაში ყველაზე სულელური რევოლუცია იყო. ფლორენტინო პერესმა ევროპის სუპერლიგის პრეზიდენტის სავარძელი მხოლოდ ერთი დღით შეინარჩუნა და ყველას დასაცინი შეიქნა. მთელი ეს ავანტიურა ევროპის ტოპ-კლუბების მიერ უეფას დაშანტაჟებას უფრო ემსახურებოდა - მოგვეცით მეტი ფული, თორემ თქვენ გარეშე ვიშოვითო. ეს პროექტი არ გახლდათ გათვლილ-გააზრებული, ვინაიდან არ ჰყავდა სპონსორები, არ ჰქონდა გაფორმებული ტელევიზიებთან მატჩების ტრანსლაციებზე კონტრაქტები. საკუთარი რეგლამენტიც კი არ გააჩნდა, მასში გაერთიანებულმა კლუბებმა კი ერთიმეორის მიყოლებით მოკურცხლეს.
საფეხბურთო რევოლუცია ტოპ-კლუბებმა სრულიად მოუმზადებლად, ყოველგვარი საინფორმაციო კამპანიის გარეშე დაიწყეს. თვით საკუთარი გუნდების
მწვრთნელები და ფეხბურთელებიც კი არ ჩააყენეს საქმის კურსში. მაგალითად, ეს ამბავი ისეთი კალიბრის მწვრთნელებმა, როგორებიც იურგენ კლოპი და პეპ გვარდიოლა არიან, მედიასაშუალებებისგან შეიტყვეს, ხოლო როდესაც ინგლისურმა კლუბებმა გაქცევა და გულშემატკივრებთან ბოდიშების მოხდა დაიწყეს, რევოლუციის შემოქმედთა მთელი უნიჭობა წარმოჩინდა. პერესმა, ანიელიმ და მათმა დოსტებმა ეს ყველაფერი სრულიად მოუმზადებლად წამოიწყეს, ისე, რომ არავითარი წინასწარი სამუშაო არ ჩაუტარებიათ. თქვენ წარმოგიდგენიათ, რა მასშტაბებისაა ეს ტრაგიკომედია?
როგორ დაუშვა ასეთი შეცდომა ესოდენ გამოცდილმა ხალხმა? „რეალის“ სათავეში პერესი ხომ თითქმის ყოველთვის უშეცდომოდ მოქმედებდა (თუ მხედველობაში რონალდოს გუნდიდან წასვლას არ მივიღებთ). ის კი უცბად პრესის წინაშე აცხადებს, რომ „სამეფო კლუბს“ ბიუჯეტში 800-მილიონევროიანი გარღვევა აქვს და თუ უფრო მეტ ფულს ვერ მიიღებენ, 2004 წელს გაკოტრდებიან; მატჩების ხანგრძლივობის შემცირების იდეით გამოდის და ასე სურს ფეხბურთის გადარჩენა.
აქ ფეხბურთისაგან ძალიან შორს მყოფ ადამიანებსაც კი დაებადებათ სრულიად ლოგიკური კითხვა - რა კავშირშია ერთმანეთთან პერესისა და ანიელის გაბანკროტებისგან გადარჩენა ფეხბურთის ხსნასთან?
მოკლედ, ისინი, ვინც გენიოსებად მიიჩნეოდნენ, უბრალოდ წინდაუხედავი ხარბები აღმოჩნდნენ. არავითარი გეგმა, არავითარი სისტემა, მხოლოდ კიდევ უფრო გამდიდრების დაუოკებელი სურვილი. ერთი ამერიკული ბანკი (JP Morgan Chase) წელიწადში 350 მილიონს დაჰპირდა და ნერწყვი მოადგათ.
იცით, ყველაზე გულდასაწყვეტი რა არის? ფეხბურთს მართლაც სჭირდება რეალური რეფორმები. არ შეიძლება კლუბებმა ისევ დაუდონ ფეხბურთელებს არანორმალური კონტრაქტები და აღებული სესხებით ტრანსფერებში ზღაპრული ფული გადაიხადონ. პერესი ერთ რამეში მართალია: ის ასე დიდხანს ვერ გაძლებს, სხვა ტოპ-კლუბებიც, გარდა გერმანულებისა, რამეთუ ბუნდესლიგის წარმომადგენლები მუდამ არსებული შემოსავლებით კმაყოფილდებოდნენ და სუპერლიგის შეთავაზებას არ დახარბდნენ. ამბობენ, „დორტმუნდს“ კიდევ ორი წელი შეუძლია მაყურებლების გარეშე თავი გაიტანოსო. ვერაფერს იტყვი, სწორედ ესაა საფეხბურთო პრაგმატიზმი.
პერესს დანაზოგი არ გააჩნია და გარისკვა გადაწყვიტა. 2012 წელს ჩემპიონთა ლიგის საპრიზო ფონდი 750 მილიონს შეადგენდა, ახლა - 2.5 მილიარდს და მათთვის ეს მაინც ცოტაა. JP Morgan-ი ორ წელიწადში 7.5 მილიარდს ჰპირდებოდა და დარწმუნებული ბრძანდებოდეთ, შემდეგ ეს თანხაც ეცოტავებოდათ.
ევროპული ფეხბურთი ხელფასების ზედა ჭერის დაწესების წინაშე დადგა, რომელიც ამ აგონიას რაღაც ადეკვატურ დონეზე მაინც შეაჩერებდა. უეფა კი ტოპებს ჩემპიონთა ლიგაზე გარანტირებულ ადგილს და სპორტული პრინციპების გვერდის ავლით ღარიბ კლუბებთან მინიმალურ მატჩებს ჰპირდება. ერთი სიტყვით, 2024 წელს იმავე სუპერლიგას მივიღებთ, ოღონდ, რომელიც უეფას ეგიდით ჩატარდება.
რეფორმებზე არავინ საუბრობს, ყველას ნამცხვრის დიდი ნაჭერი აინტერესებს და ასეთ ვითარებაში სისტემა ადრე თუ გვიან აუცილებლად ჩამოინგრევა.
ულტიმატუმი - თუ პერესი არ გადადგება, "რეალს" ევროტურნირებიდან მოჰკვეთენ
"ჩელსი", "სიტი" და "ატლეტიკო" სუპერლიგიდან გამოდიან - ტურნირი მკვდრადშობილია?
შეხედეთ ბაიენს და ისწავლეთ ფეხბურთი, გუნდს არც მბაპე, ნეიმარი და ჰალანდი არ სჭირდება, რადგან პსჟ - ს უბრალოდ გაუმართლა რომ ლევანდოვსკის ტრამვა და შესაბამისად უამრავი მომენტის გამოუყენებლობა დაემთხვა...
ფეხბურთი ყველასია და არა ოლიგარქების, შეიხების და ნავთობმაგნატების!