ქვემოთ შეგიძლიათ გაეცნოთ "დეილი მეილის" ჟურნალისტის, მეტ ლოუტონის საკმაოდ საინტერესო სტატიას მცირედი შემოკლებით. პრეზიდენტი და მწვრთნელი
ბოლოს და ბოლოს, ყველაფერი ლოგიკურად დამთავრდა. რომან აბრამოვიჩს 25 ფეხბურთელი უნდა გაეშვა სახლში ან უფრო იაფი გადაწყვეტილება მიეღო და მხოლოდ მწვრთნელის დათხოვნით დაკმაყოფილებულიყო.
გუნდის გასახდელი და ახალგაზრდა მწვრთნელი უკვე შეუთავსებელი ცნებები გახდნენ და იმისთვის, რათა ჩემპიონთა ლიგის გარეთ არ დარჩენილიყვნენ, აბრამოვიჩს რაღაც უნდა ეღონა.
ერთ-ერთი უნდა წასულიყო. და აი, კვირას, მას მერე, რაც კობჰემის საწვრთნელ ბაზაზე კრება დამთავრდა, ანდრე ვილაშ ბოაშმა დათხოვნის შესახებ შეიტყო.
აღსანიშნავია, რომ აბრამოვიჩს ავბ-ის გადაყენების გადაწყვეტილება დიდი სიხარულით არ მიუღია. ის ბოლომდე იცავდა თავის მწვრთნელს, მიუხედავად იმისა, რომ უკვე კლუბის დირექტორატის წევრები და პირადი მრჩევლებიც კი მოუწოდებდნენ, რომ ჩახმახისთვის თითი გამოეკრა.
ვილაშ ბოაში აბრამოვიჩის კაცი იყო. მას პორტუგალიელის მიმართ განსაკუთრებული სიმპათია ჰქონდა. ის ჯერ კიდევ მოურინიოსთან ერთად მუშაობის პერიოდიდან ახსოვდა და ხვდებოდა, რომ მაშინდელი თანაშემწე ბოლომდე ჩამოყალიბებულ ადამიანად ქცეულიყო, ცოდნის საკმაოდ დიდი მარაგით. ავბ-ს არ გამოუცხადებია საკუთარი თავი კიდევ ერთ "განსაკუთრებულად" ან მოურინიოს მემკვიდრედ. თუმცა სხვებთან ურთიერთობისას ის არანაკლებ კონფრონტაციული აღმოჩნდა.
როცა ახალგაზრდა პორტუგალიელს ქირაობდა, აბრამოვიჩი დარწმუნებული იყო თავის გადაწყვეტილებაში. "პორტუსთან" ერთად წინა სეზონში მოგებული უამრავი ტიტული ბიზნესმენს დამაჯერებლობას მატებდა. აბრამოვიჩმა 13 მილიონი გირვანქა გადაიხადა მწვრთნელის კონტრაქტის გამოსყიდვაში და დამშვიდდა.
იფიქრა, რომ ავბ იმის დემონსტრაციას მოახდენდა, თუ რატომ იყო გამართლებული კარლო ანჩელოტის გუნდიდან გაშვება. თუმცა ყველაფერი უფრო რთული სცენარით წარიმართა. რთული აღმოჩნდა მწვრთნელისთვის ისიც, რომ ის თავის რამდენიმე შეგირდზე, კლუბის ვარსკვლავებზე ცოტათი უფროსი აღმოჩნდა. განსაკუთრებით გაუძნელდა მას გასახდელის მართვა ისეთ მონსტრში, როგორიც "ჩელსია".
ფეხბურთელები და მწვრთნელი
თუმცა ვილაშ ბოაშმა ანგარიში არავის გაუწია, მათ შორის, ტაქტიკის შედგენისას, რომლისთვისაც "ჩელსის" ფეხბურთელები მოუმზადებლები აღმოჩნდნენ. საშინელმა შედეგებმა ეს ყოველივე ცხადი გახადა.
"ვესტ ბრომვიჩთან" წაგების მეორე დღეს არისტოკრატთა ფლანგის ერთ-ერთმა ფეხბურთელმა შემდეგი რამ თქვა: "ეს ზუსტად ის შემთხვევა იყო, როცა ბევრი არ იყო დარწმუნებული, რომ ფეხბურთის თამაში აუცილებელი იყო უნივერსიტეტებისთვის შექმნილი თეორიების მიხედვით. ის სტილი, რაც მწვრთნელმა გუნდში დანერგა, ბევრმა ვერ აითვისა, მათ შორის, ჯონ ტერიმაც".
არადა, ამ დროს ავბ მთელი ძალით ცდილობდა ფეხბურთელებთან ურთიერთობა დაელაგებინა. ის თავის დროზე იმაზეც კი წავიდა, რომ ჯონ ტერისა და ანტონ ფერდინანდის რასისტულ სკანდალში აშკარად თავისი კაპიტნის მხარე დაიჭირა. თუმცა ყველა ღირსების გათვალისწინებით, ავბ-ს არ ეყო კომუნიკაციის ნიჭი.
ის წინასწარი გეგმის მიხედვით ტოვებდა ფეხბურთელებს სათადარიგოთა სკამზე. მაგალითად, ის რამდენჯერმე მოექცა ასე ფრენკ ლემპარდს. უკანასკნელი დღეების ჩათვლით, მწვრთნელი სულ უფრო იზოლირებული ხდებოდა. მას რამდენიმე ახალგაზრდა ფეხბურთელმა დაუჭირა მხარი.
უფრო იმათმა, ვინც მან თავად მოიყვანა გუნდში. თუმცა, რაც უნდა ნიჭიერი სპეციალისტი იყო, ყოველთვის უნდა გაითვალისწინო ისეთი ფაქტორი, როგორიც "ჩელსის" გასახდელია, რომლისთვისაც ხანდახან ის მეტისმეტად ქედმაღალი იყო. და, რა თქმა უნდა, უნდა გაითვალისწინო გარემოება, რომ კლუბს აბრამოვიჩი მართავს. აშკარა იყო, ავბ-ს საამისოდ გამოცდილება არ ეყო.
კრიზისის დასაწყისი და პერსპექტივა
ავბ-მა შუამავლების საშუალებით ითხოვა, რათა პრეზიდენტს მისთვის მხარდაჭერა საჯაროდ გამოეცხადებინა. აბრამოვიჩი ამაზე წავიდა, მაგრამ მისი ეს ნაბიჯი განვითარებული მოვლენების ფონზე მაინც ალოგიკური ჩანდა. აბრამოვიჩს უნდა ეღიარებინა, რომ მწვრთნელის მხრიდან ამგვარი თხოვნა "ნაპოლისთან" მატჩის წინ შეცდომა იყო. მაგრამ მაშინ ალბათ მას ისიც უნდა ეთქვა, რომ ასეთი სპეციალისტის მიწვევა უკვე შეცდომა იყო, ისევე, როგორც ჯერ მოურინიოსა და შემდეგ ანჩელოტის გაშვება.
კლუბის ოფიციალურ განცხადებაში ნათქვამია, რომ გუნდს სეზონის ბოლომდე რობერტო დი მატეო უხელმძღვანელებს. თუმცა ყველა ხვდება, რომ ისევე, როგორც ავბ-ის შემთხვევაში, როდის რა მოხდება, არავინ იცის. აქედანვე ცნობილია, რომ დი მატეოს იდეებით "ჩელსიში" ბევრი არ არის აღფრთოვანებული.
ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"
