კონფედერაციათა თასი 2017. შეჯამება: ეს იყო პეტერბურგში...

კონფედერაციათა თასის მორიგი გათამაშება ისტორიის კუთვნილება გახდა. ტურნირი მოიგო გერმანიის ნაკრებმა, საკმაოდ ექსპერიმენტული შემადგენლობით. ამაზე ფეხბურთის ქომაგებიც ბევრს მსჯელობენ და სპორტის ამ სახეობის მესვეურებიც - სჭირდება თუ არა ის მსოფლიო ფეხბურთს? შევეცდებით, ჩვენს წერილში ამ კითხვას პასუხი გავცეთ და სხვა საინტერესო თემებზეც შევჩერდეთ.

რა იყო უარყოფითი?
სკეპტიკოსები მიიჩნევენ, რომ რამდენიმე შეხვედრამ აშკარად გაუცრუა იმედები გულშემატკივარს. ეს მართლაც ასეა. თანაც, ეს მოხდა ისეთ მატჩებშიც, რომლებშიც ბოლომდე ფიცხელ ბრძოლას ველოდით გუნდების სტატუსის გათვალისწინებით, მაგრამ ამაში ტურნირის სტატუსი არაფერ შუაშია. ეს მოხდა ძირითადად ჯგუფური ეტაპის ბოლო ტურში, ასეთი რამისგან კი არც ერთი შეჯიბრება არაა დაზღვეული.

მაგალითად, უსიამოვნოდ გაგვაკვირვეს ჩილესა და გერმანიის ნაკრებებმა ჯგუფური ეტაპის ბოლო ტურში, მაგრამ ამავე გუნდების ფინალმა ყოველგვარ მოლოდინს გადააჭარბა და ის დრამატიზმითა და თამაშის ხარისხით ბევრით არაფრით ჩამოუვარდებოდა დიდი ტურნირების გადამწყვეტ შეხვედრას.

ცუდი იყო ის, რომ გერმანიის ნაკრების არაერთმა ლიდერმა დაისვენა, მაგრამ გერმანიამ მეორე შემადგენლობითაც კი ძალიან კარგად გააკეთა თავისი გასაკეთებელი. ეგაა, ჩვენ ვერ გამოვრჩით უკეთეს სანახაობას.

დადებითი
ტურნირის გადამწყვეტ სტადიაზე გუნდებმა მართლაც რომ ფიცხელი ბრძოლა გააჩაღეს. დაძაბული იყო ორივე ნახევარფინალი, განსაკუთრებით, პორტუგალიასა და ჩილეს შორის. მეორე ნახევარფინალში კი გერმანიამ ცივსისხლიანად მოუთავა საქმე მექსიკას და ამისგან დაზღვეულნი არც ერთ ტურნირზე ვართ. მექსიკელების სასახელოდ უნდა ითქვას, რომ მათ ბოლომდე იბრძოლეს და არ დანებებულან მაშინც კი, როცა მათი მდგომარეობა ერთი შეხედვით უიმედო ჩანდა.

ფინალზე უკვე დავწერეთ. მესამე ადგილისათვის მატჩი ნამდვილი საფეხბურთო ომი იყო პორტუგალიასა და მექსიკას შორის. გაშმაგებით იბრძოდნენ თვით ისეთი ფეხბურთელებიც კი, რომლებსაც კარიერის განმავლობაში არაერთი ჯილდო მოუგიათ. მაგალითისათვის პეპე გამოგვადგება. ზეტიტულოვანმა მცველმა მანამდე არ მოისვენა, სანამ დამატებით დროში ანგარიში არ გაათანაბრა, მას კი საგოლე გადაცემა კიდევ ერთმა ვეტერანმა, კვარეშმამ უბოძა.

აღმოჩენები
რა თქმა უნდა, ჩვენ ძალიან ბევრი ვიცოდით იულიან დრაქსლერის თაობაზე, მაგრამ ის პირველად ვნახეთ, როგორც გერმანიის ნაკრების ნაღდი ლიდერი. იულიანს მაღალ დონეზე ჩატარებული ტურნირი დაუფასდა. მისთვის საუკეთესოობა ალალია.

ჩვენ ვნახეთ კიდევ ერთი გერმანელის, ლეონ გორეტცკას დიდებული თამაში. ეჭვგარეშეა, ის აუცილებლად განაცხადებს პრეტენზიას გერმანიის ნაკრების ძირითად შემადგენლობაში თამაშზე.

დიდი შანსია, კონფედერაციათა თასის შემდეგ სულ სხვანაირად წარიმართოს მარკ-ანდრე ტერ შტეგენის კარიერა. მან უმაღლესი კლასის თამაში აჩვენა. რა თქმა უნდა, ბუნდესნაკრების ძირითად მეკარედ კვლავ მანუელ ნოიერი დარჩება, მაგრამ წესით, ტერ შტეგენს ზოგადად უნდა მოემატოს თავდაჯერება. თუნდაც - "ბარსელონაში".

ამ ტურნირზე რამდენიმე ისეთმა ფეხბურთელმაც მიიპყრო ყურადღება, რომელთა შესახებ უკვე დავიწყებულიც კი გვქონდა. მაგალითად, შესანიშნავი იყო ჩილეს ნაკრების ფორვარდი ედუარდო ვარგასი.

იყვნენ აღმოჩენებიც. მართალია, კამერუნის ნაკრებმა ამ ტურნირზე დიდი ვერაფერი შედეგი აჩვენა, მაგრამ ამას ჩვენთვის ხელი არ შეუშლია, ჩაგვენიშნა უდავოდ ძალიან გამორჩეული ფეხბურთელი ბასოგოგი, თვითმყოფადი ტექნიკითა და კიდევ უფრო უკეთესი დრიბლინგით. მექსიკელთა შემადგენლობაში შედარებით ნაკლებად ცნობილთაგან თავი დაგვამახსოვრეს ფაბიანმა და პერალტამ.

მთავარი მონაპოვარი
და მაინც, ალბათ თამამად შეიძლება ითქვას, რომ რუსეთში დასრულებული ტურნირის მთავარი მონაპოვარი ერთმნიშვნელოვნად, ვიდეოგამეორების გამოყენებაა ფეხბურთში. ბევრი მიიჩნევს, რომ ეს სპორტის ნომერ პირველ სახეობაში ადამიანურ ფაქტორს ამცირებს, მაგრამ ფაქტია, რომ გადამწყვეტ მომენტებში მსაჯების შეცდომების რაოდენობა მინიმუმამდე დავიდა.

თუნდაც ფინალში იყო რამდენიმე საკამათო მომენტი, მაგრამ ამას ვერ გამოვრიცხავთ. უმრავლეს შემთხვევაში ყველაფერი ცხადია და ეს უკვე დიდზე დიდი მიღწევაა. ჩვენ დავრწმუნდით, რომ ვიდეორეფერი თამაშს უმნიშვნელოდ თუ ანელებს და მისი გამოყენება არც ისეთი ტრაგედიაა, როგორც ეს ერთი შეხედვით ჩანდა.

საუკეთესოები
ტურნირის საუკეთესო ფეხბურთელი გახდა გერმანიის ნაკრებისა და "პარი სენ-ჟერმენის" ფორვარდი იულიან დრაქსლერი. ოთხ თამაშში სამი გატანილი გოლით ბომბარდირობა არავის დაუთმო გერმანიის ნაკრებისა და "ლაიპციგის" შემტევმა ტიმო ვერნერმა. მან დამატებითი მაჩვენებლებით აჯობა თანაგუნდელებს, ლარს შტინდლსა და ლეონ გორეტცკას. საუკეთესო მეკარე გახდა ჩილელთა კარის დარაჯი კლაუდიო ბრავო.

იოახიმ ლიოვი გახდა მეოთხე მწვრთნელი ფეხბურთის ისტორიაში, რომელმაც მსოფლიოს ჩემპიონატი და კონფედერაციათა თასი მოიგო. აქამდე ეს სამმა ბრაზილიელმა შეძლო - მარიო ზაგალომ, კარლოს ალბერტო პარეირამ და ლუიშ ფელიპე სკოლარიმ.

ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"