ნიკა ცქიტიშვილი: ნაკრებიდან თუ შე­მეხ­მი­ა­ნე­ბი­ან, სი­ა­მოვ­ნე­ბით ვი­თა­მა­შებ

ნიკოლოზ ცქიტიშვილი კარიერას ლიბანურ "ჩამპვილში" გააგრძელებს. მან შუა სეზონში დატოვა ირანული კლუბი "მაჰანი" და ლიბანამდე "მაჰრამში" ჩარიცხვას ელოდა...

რატომ წამოვიდა ერთი გუნდიდან, რატომ ვერ გამოვიდა "მაჰრამის" ვარიანტი და რატომ მაინცდამაინც ლიბანი? ამ და საინტერესო სანაკრებო კითხვებზე პასუხს ნიკას ინტერვიუში ამოიკითხავთ.

- "მა­ჰა­ნი" ფი­ნან­სუ­რად წელ­ში გა­მარ­თუ­ლი გუნ­დია, კონ­ტ­რაქტს ხელს რომ ვა­წერ­დი, მე­გო­ნა, ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ის მხრი­ვაც ასე­თი­ვე სი­ტუ­ა­ცია იქ­ნე­ბო­და, მაგ­რამ... ვერც იმას ვიტყ­ვი, რომ ვარ­ჯი­ში­დან ვარ­ჯი­შამ­დე ფორ­მა­ში შევ­დი­ო­დი.

გუნ­დი­დან წა­მოს­ვ­ლის მთა­ვა­რი მი­ზე­ზი კი მწვრთნე­ლე­ბის გა­დაწყ­ვე­ტი­ლე­ბა იყო: ჩე­მი ჩათ­ვ­ლით, სა­მი ლე­გი­ო­ნე­რი ჩა­მო­იყ­ვა­ნეს, რო­მელ­თა­გან მო­ე­დან­ზე ყოფ­ნა მხო­ლოდ ერთს შე­ეძ­ლო.

ირა­ნის პირ­ვე­ლო­ბა­ში არ­სე­ბუ­ლი ლი­მი­ტის გა­მო ამა თუ იმ მატ­ჩის გა­ნაცხად­ში მხო­ლოდ ორი უცხო­ე­ლის შეყ­ვა­ნა შე­იძ­ლე­ბა, თუმ­ცა მა­თი მო­ე­დან­ზე ერ­თ­დ­რო­უ­ლად გაყ­ვა­ნის უფ­ლე­ბა მწვრთნელს არა აქვს (ამი­ტომ მერ­გო ზო­გი­ერთ მატ­ჩ­ში შეზღუ­დუ­ლი სა­თა­მა­შო დრო), მე­სა­მე ლე­გი­ო­ნე­რი კი გა­ნაცხად­შიც ვერ ხვდე­ბო­და.

სხვე­ბის მოქ­მე­დე­ბას არ და­ვე­ლო­დე, კლუ­ბის ხელ­მ­ძღ­ვა­ნე­ლო­ბას­თან მი­ვე­დი და გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბა ვთხო­ვე. პა­სუ­ხი და­დე­ბი­თი იყო.

- ვიდ­რე "მა­ჰა­ნი­დან" წა­მოხ­ვი­დო­დით, ჩემ­პი­ო­ნი "მაჰ­რა­მი" ბო­ლო წამ­ზე ჩაგ­დე­ბუ­ლი სამ­ქუ­ლი­ა­ნით და­ა­მარ­ცხეთ...
- და­ძა­ბუ­ლი შეხ­ვედ­რა იყო. ბო­ლოს ბურ­თი გვერ­დი­დან უნ­და შე­მოგ­ვე­ტა­ნა. გვქონ­და 2-3 ტაქ­ტი­კუ­რი ვა­რი­ან­ტი: არ გა­გე­ცი­ნოთ, მაგ­რამ მო­ნა­ხა­ზის მი­ხედ­ვით, ბურ­თი ფარ­ს­ზე­მოთ უნ­და აგ­ვეგ­დო და ჩემს თა­ნა­გუნ­დელს ალეი უპი შე­ეს­რუ­ლე­ბი­ნა.

მე­ო­რე ვა­რი­ან­ტის მი­ხედ­ვით, ფა­რის­კენ უნ­და დავ­ძ­რუ­ლი­ყა­ვი... თუმ­ცა ბურ­თი რომ მი­ვი­ღე, მხო­ლოდ სრო­ლის დრო რჩე­ბო­და.

სა­ბედ­ნი­ე­როდ, ყვე­ლა­ფე­რი კარ­გად გა­მო­ვი­და და გა­ვი­მარ­ჯ­ვეთ. ამის მე­რე მოვ­ლე­ნე­ბი სა­ინ­ტე­რე­სოდ გან­ვი­თარ­და: გუნ­დ­ში და­ტო­ვეს "მა­ჰა­ნის" თავ­კა­ცი, რო­მელ­საც მა­ნამ­დე გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბას უპი­რებ­დ­ნენ, ხო­ლო წა­გე­ბის გა­მო "მაჰ­რა­მის" მწვრთნე­ლი და­ითხო­ვეს და მის ად­გი­ლას მეჰ­მედ ბე­ჩი­რო­ვი­ჩი და­ნიშ­ნეს.

- "მა­ჰა­ნი­დან" "მაჰ­რამ­ში გა­დას­ვ­ლას გეგ­მავ­დით, მაგ­რამ ტრან­ს­ფე­რი ვერ შედ­გა...
- ირან­ში იყო პრე­ცე­დენ­ტი სე­ზო­ნის მსვლე­ლო­ბი­სას კლუ­ბი­დან კლუბ­ში კა­ლათ­ბურ­თე­ლის გა­დას­ვ­ლი­სა. ამი­ტომ მეც იმე­დი მქონ­და, რომ ფე­დე­რა­ცია "მაჰ­რამ­ში" თა­მა­შის ნე­ბას დამ­რ­თავ­და.

ჩემს თე­მას სამ­სა­ა­თი­ა­ნი შეხ­ვედ­რა მი­ეძღ­ვ­ნა, მაგ­რამ სა­ბო­ლო­ოდ უარი მითხ­რეს. არა­და, ამ გუნდს კარ­გად ვიც­ნობ, შარ­შან მას­თან ერ­თად ირა­ნის ჩემ­პი­ო­ნო­ბა მო­ვი­გე. თან, მწვრთნე­ლიც მა­ღა­ლი დო­ნი­საა - ბე­ჩი­რო­ვი­ჩი.

- ლი­ბა­ნის ვა­რი­ან­ტი უც­ბად გა­მოჩ­ნ­და?
- "ჩამ­პ­ვი­ლის­გან" შე­მო­თა­ვა­ზე­ბა მა­ნამ მი­ვი­ღე, ვიდ­რე "მაჰ­რამ­ში" გა­დას­ვ­ლას გა­დავ­წყ­ვეტ­დი. რად­გან ირა­ნის კა­ლათ­ბურ­თის ფე­დე­რა­ცი­ამ უარი მითხ­რა, გა­დაწყ­ვე­ტი­ლე­ბა მა­ლე­ვე მი­ვი­ღე - არ მსურ­და დრო­ის და­კარ­გ­ვა.

მხო­ლოდ ფულ­ზე რომ მე­ფიქ­რა და სა­თა­მა­შო პრაქ­ტი­კა­ზე ხე­ლი ჩა­მექ­ნია, "მა­ჰან­ში" დავ­რ­ჩე­ბო­დი. თუმ­ცა მინ­და, ამ სე­ზონ­ში ისე­ვე ვი­თა­მა­შო, რო­გორც შარ­შან.

რად­გან, თუ ნაკ­რებ­ში გა­მო­მი­ძა­ხე­ბენ, კარგ ფორ­მა­ში ვი­ყო. ცხა­დია, მწვრთნე­ლის გა­და­საწყ­ვე­ტია, ამიყ­ვანს თუ არა. რაც შე­ე­ხე­ბა გა­სულ ზაფხულს ნაკ­რებ­ში არ­მიწ­ვე­ვას, ახ­ლაც იმ აზ­რ­ზე ვარ, რომ ეს ცუ­დი ფორ­მით მოხ­და.

- სლო­ვე­ნი­ა­ში 6 დღე­ში 5 მატ­ჩის გა­მარ­თ­ვა გვი­წევს...
- ზაფხუ­ლის თა­მა­შებს რომ ვუ­ყუ­რებ­დი, აშ­კა­რა იყო, წამ­ყ­ვან კა­ლათ­ბურ­თე­ლებს შეც­ვ­ლა სჭირ­დე­ბო­დათ, რა­შიც ნამ­დ­ვი­ლად შეგ­ვეძ­ლო დახ­მა­რე­ბა მე, ვლა­დი­მერ ბო­ი­სას და ლა­შა გამ­ყ­რე­ლი­ძეს.

სლო­ვე­ნი­ა­ში კი­დევ უფ­რო რთუ­ლი იქ­ნე­ბა, ასე­თი დო­ნის ტურ­ნირ­ში ორი თა­ნა­ბა­რი ხუ­თე­უ­ლია სა­ჭი­რო. თუმ­ცა, რო­გორც უკ­ვე ვთქვი, შე­მად­გენ­ლო­ბის შერ­ჩე­ვა მწვრთნე­ლის გა­და­საწყ­ვე­ტია და თუ შე­მეხ­მი­ა­ნე­ბი­ან, სი­ა­მოვ­ნე­ბით ვი­თა­მა­შებ.

- სა­ნაკ­რე­ბო მატ­ჩე­ბი ცე­ლი­ე­შია. სლო­ვე­ნი­ა­ში გა­მო­დი­ო­დი და, ალ­ბათ, ამ ქა­ლაქ­საც იც­ნობ.
- ცე­ლი­ე­ში პირ­ვე­ლად 1998 წელს ჩა­ვე­დი, რო­ცა კა­დეტ­თა ნაკ­რებ­თან ერ­თად ევ­რო­პის ჩემ­პი­ო­ნა­ტი ვი­თა­მა­შე. ლა­მა­ზი ქა­ლა­ქია.

- ეს­პა­ნეთ­თან ერ­თად ჯგუ­ფის ფა­ვო­რი­ტად ყვე­ლა სლო­ვე­ნი­ას მი­იჩ­ნევს. არა­და, 2011 წელს ევ­რო­ბას­კეტ­ზე მას თა­ნაბ­რად ვე­თა­მა­შეთ და კი­ნა­ღამ მო­ვუ­გეთ.
- ის მატ­ჩი მა­ღალ დო­ნე­ზე ჩა­ვა­ტა­რეთ, მაგ­რამ გა­მარ­ჯ­ვე­ბის­თ­ვის მა­ინც არ გვე­ყო. სლო­ვე­ნია 2013 წლის­თ­ვის ყვე­ლა სა­უ­კე­თე­სოს შეკ­რებს და მი­სი და­მარ­ცხე­ბა კი­დევ უფ­რო გა­ჭირ­დე­ბა.

ჩვე­ნი უშუ­ა­ლო კონ­კუ­რენ­ტე­ბი ჩე­ხე­თი, პო­ლო­ნე­თი და ხორ­ვა­ტია იქ­ნე­ბი­ან. სწო­რედ მა­თი ბა­რი­ე­რის დაძ­ლე­ვაა სა­ქარ­თ­ვე­ლოს ნაკ­რე­ბის მთა­ვა­რი მი­ზა­ნი, რა­საც არა­რე­ა­ლურს ნამ­დ­ვი­ლად ვერ ვუ­წო­დებ.

ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"