ვიქტორ სანიკიძე: ქარ­თ­ვე­ლე­ბი და ნე­ა­პო­ლე­ლე­ბი ერ­თ­მა­ნეთს ხა­სი­ა­თით ძა­ლი­ან ჰგვა­ნან

"მონტეპასკის" ქართველმა კალათბურთელმა ვიქტორ სანიკიძემ თავისი ყოფილი კლუბის, ბოლონიის "ვირტუსის" წინააღმდეგ ითამაშა. იქაურმა ჟურნალისტმა მასთან ინტერვიუ ჩაწერა და დაინტერესდა, რას ფიქრობს ვიქტორი ბოლონიაზე.

- ჩა­მოს­ვ­ლის დღი­დან დიდ მხარ­და­ჭე­რას ვგრძნობ­დი რო­გორც კლუ­ბის მეს­ვე­უ­რე­ბის, ასე­ვე ქო­მა­გე­ბის მხრი­დან.

აქ დი­დი გა­მოც­დი­ლე­ბა მი­ვი­ღე. არა­ერ­თი თბი­ლი მო­გო­ნე­ბა შე­მომ­რ­ჩა, რო­მელ­თა გო­ნე­ბი­დან წაშ­ლა შე­უძ­ლე­ბე­ლია. ბო­ლო­ნი­ა­ში უამ­რა­ვი მე­გო­ბა­რი მყავს. მა­თი კი­დევ ერ­თხელ ხილ­ვა ძა­ლი­ან სა­სი­ა­მოვ­ნოა.

- ყვე­ლა­ზე კარ­გი და ცუ­დი მო­გო­ნე­ბა...
- ახ­ლაც გუ­ლი მწყდე­ბა, რო­ცა იტა­ლი­ის შარ­შან­დე­ლი ჩემ­პი­ო­ნა­ტის მე­ოთხედ­ფი­ნალს ვიხ­სე­ნებ. "სა­სა­რის­თან" სე­რი­ა­ში 0:3 დავ­მარ­ცხ­დით, რა­საც ნამ­დ­ვი­ლად არ ვიმ­სა­ხუ­რებ­დით.

ამ თა­მა­შებს ოდ­ნავ დას­ვე­ნე­ბუ­ლე­ბი და კონ­ცენ­ტ­რი­რე­ბუ­ლე­ბი რომ შევ­ხ­ვედ­რო­დით, ნა­ხე­ვარ­ფი­ნალ­ში გას­ვ­ლა შეგ­ვეძ­ლო, სა­დაც ჯერ არ მი­თა­მა­შია.

რო­გორც ყვე­ლა, მეც მე­ტად გაწ­ბი­ლე­ბუ­ლი დავ­რ­ჩი. რაც შე­ე­ხე­ბა სა­სი­ა­მოვ­ნო მო­გო­ნე­ბას, ერ­თი კონ­კ­რე­ტუ­ლის გახ­სე­ნე­ბა მი­ჭირს, რად­გან უამ­რა­ვი რამ არის მო­სა­გო­ნა­რი.

აქ თა­მა­შით დი­დი გა­მოც­დი­ლე­ბა მი­ვი­ღე. რაც მთა­ვა­რია - ბო­ლო­ნი­ე­ლე­ბი ყუ­რადღე­ბის ეპი­ცენ­ტ­რ­ში არ არი­ან და არც ზედ­მეტ წნეხს გრძნო­ბენ, რაც თა­ვი­სუფ­ლად თა­მაშ­ში ეხ­მა­რე­ბათ. ასე იყო შარ­შა­ნაც.

- რა შე­იც­ვა­ლა სი­ე­ნის "მონ­ტე­პას­კი­ში" გა­დას­ვ­ლის შემ­დეგ?
- ახალ გუნ­დ­თან ახა­ლი ციკ­ლი, კა­რი­ე­რის ახა­ლი ეტა­პი და­ვიწყე. ძლი­ე­რი შე­მად­გენ­ლო­ბაა თავ­მოყ­რი­ლი, ამ­ბი­ცი­უ­რე­ბი ვართ და თი­თო­ე­ულ მატ­ჩ­ზე გა­მარ­ჯ­ვე­ბუ­ლის მენ­ტა­ლი­ტე­ტით გავ­დი­ვართ.

რაც შე­ე­ხე­ბა ჩემს გა­მოს­ვ­ლას, ყო­ველ­თ­ვის ვცდი­ლობ, მაქ­სი­მუ­მი გა­ვი­ღო, რაც გუნ­დის გა­მარ­ჯ­ვე­ბის სა­წინ­და­რი უნ­და გახ­დეს.

სწო­რედ ასე­თი ფი­ლო­სო­ფი­ის გა­მო მო­ვი­პო­ვე ბო­ლო­ნი­ელ ქო­მაგ­თა შო­რის პა­ტი­ვის­ცე­მა, რა­საც ძა­ლი­ან ვა­ფა­სებ.

ასე­ვე, ბო­ლო­ნი­ე­ლებ­მა და­იწყეს ახა­ლი ციკ­ლი გა­ნახ­ლე­ბუ­ლი შე­მად­გენ­ლო­ბით და მათ წარ­მა­ტე­ბებს ვუ­სურ­ვებ.

- ყვე­ლა­ზე ახ­ლოს "ვირ­ტუ­სის" კა­პი­ტან ჯუ­ზე­პე პო­ე­ტას­თან ხართ.
- იგი ჩე­მი მე­გო­ბა­რია, შე­სა­ნიშ­ნა­ვი კა­პი­ტა­ნია. ჯუ­ზე­პე თი­თო­ე­ულ თა­ნა­გუნ­დელს ეხ­მა­რე­ბა არა მხო­ლოდ მო­ე­დან­ზე, არა­მედ ყო­ველ­დღი­ურ ცხოვ­რე­ბა­ში.

თა­მა­ში­სას, რო­ცა ყვე­ლა­ფე­რი კარ­გად არ გა­მო­დის, სიმ­ძი­მეს სა­კუ­თარ თავ­ზე იღებს და მე­გობ­რებ­საც იყო­ლი­ებს.

ქარ­თ­ვე­ლე­ბი და ნე­ა­პო­ლე­ლე­ბი ერ­თ­მა­ნეთს ხა­სი­ა­თით ძა­ლი­ან ჰგვა­ნან და შე­საძ­ლოა, ამი­ტო­მაც გა­ვუ­გეთ ერ­თ­მა­ნეთს.

- კლუ­ბის მფლო­ბელ კლა­უ­დიო სა­ბა­ტი­ნის­თან რო­გო­რი ურ­თი­ერ­თო­ბა დაგ­რ­ჩათ?
- ძა­ლი­ან კარ­გი. "ვირ­ტუს­ში" კონ­ტ­რაქ­ტის ამო­წურ­ვამ­დე ვი­თა­მა­შე და პირ­ვე­ლი სწო­რედ კლა­უ­დიო სა­ბა­ტი­ნი იყო, ვინც გზა და­მი­ლო­ცა.

მინ­და ყვე­ლა ბო­ლო­ნი­ელს მად­ლო­ბა გა­და­ვუ­ხა­დო იმ სით­ბოს­თ­ვის, რაც სა­მი წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში ჩემ­და­მი გა­მო­ხა­ტეს.

ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"