მიუხედავად წვრილ-წვრილი შეცდომებისა "ბორჯღალოსნებმა" უკანასკნელ წლებში აშკარად საუკეთესოდ ითამაშა, გარდა შერკინებისა ძლიერ მეტოქეს თითქმის არაფერი დაუთმო და გუნდის პროგრესი აშკარაა.
შეიძლება ვინმემ თქვას, რომ დღევანდელი უელსი ის აღარაა, რაც იყო და შეიძლება ასეცაა, მაგრამ ამ რანგის გუნდთან თამაშმა აჩვენა, რომ ჩვენი მორაგბეები ნელ-ნელა უღებენ ალღოს მათ სათამაშო ტემპსა და რიტმს, ხოლო ტაქტიკურ გადანაცვლებებს მეტად დროულად ახორციელებენ. ამის მაგალითი გახლდათ მეორე ტაიმში "ბორჯღალოსანთა" მიერ რამდენიმეჯერ შეცვლილი ტაქტიკა. არ შეიძლება არ აღინიშნოს, რომ პირწმინდად დავთმეთ ჩვენი მთავარი იარაღი - შერკინება და რომ ის წესრიგში გვქონოდა, შესაძლებელია ანგარიში სხვაგვარი ყოფილიყო.
29 ნოემბერს საქართველოს ნაკრები ირლანდიას შეხვდება.
რაც შეეხება ხაზს: სამწუხაროდ ნათელი წერტილი ისევ "Ბებერი" თოდუა არის! 12ზე Რამდენათაც ძლიერია ბოჭვებზე ბუკა, იმდენად სუსტია შეტევაში და ასეთი სუსტი მბოჭავი და ფიზიკურად სუსტი 13 მე არ მინახია! Საქართველოს ჩემპიონატში საინტერესო მოთამაშეები არიან, ძნელაძე, სიმსივე და არის რამოდენიმე კიდევ ვისაც ვფიქრობ უნდა მიეცეს ნაკრებში შანსი!
Მაგრამ მაისაშვილი როგორც ჩანს ვერ ხედავს ან მოთამაშეებზე ჩაციკლული ვითომ ტრენერია. Მე მას სანაკრებო დონეზე ტრენერად ვერ აღვიქვამ!!!
Მომავლის იმედი მაქვს და და მჯერა ერთ დღეს ისევ მოვუგებთ იაპონიას!!!
და ეს იქნება ახალი ეტაპი ქართული რაგბის სახელოვან ისტორიაში, ოქროს ასობით ამოტვიფრული და ჩვენი შენართების დიდი ზეიმი.