მაისაშვილი: ამ ორი მატჩით ერთი საფეხურით ზევით ავედით

არანაირი წინსვლა ამ კაცის ხელში ნაკრებს არ აქვს ყველგან ამას ვწერ და სანამ ეს კაცი არის მთავარი მწვრთნელი დავწერ დაუბრუნდი ლელო სარასენს ბატონო ლევან და მოიყვანეთ ვინმე უცხოელი გამოცდილი ადამიანი თითქმის მთელი ნაკრები უმათლეს დონეზე თამაშობს კლუბებში რატომ არ შეიძლება ეს გრანდებთან ვითო. ბრძოლაში წაგება არ გვაკმაყოფილებდეს? 4 ლელოზე მეტით რო მოგიგებს რომელ ბრძოლაზეა ლაპრაკი თუ ესე ძალიან უნდა ნაკრებში ყოფნა იყოს ასისტენტად მაგრამ ასისტენტი რომ იყოს იქ ვეღარ ჩასვავს განაცხადში ბევრ “საყვარელ” მოთამაშეს

ვინც ქართული რაგბის წინსვლას ვერ ამჩნევს სულ მინიმუმ აზრზე არ არის რაგბის. ფიჯის რაც შეეხება მათ შემადგენლობაში მინიმუმ 19 კაცი საუკეთესოა თავის კლუბში ტოპ 14-ში. უელსს ერთი კვირის წინ 60 წუთი კაცნაკლულმა კინაღამ მოუგო. რაც შეეხება ჟვანიას და ჩილაჩავას, ვინც მათ დაბრუნებას ითხოვთ, იცით ჟვანია სად თამაშობს ამ ბოლო დროს და რა ფორმაშია? ან ჩილაჩავას თამაში როდის ნახეთ ბოლოს? დღესდღეობით სუკეთესოებია ნაკრებში და არავისთვის დაკეტილი არ არის

ზევით ასვლის რა დაინახეთ?ფიჯის შეცდომებზე ითამაშა გუნდმა, არანაირი სიახლე არ დაგვინახავს

არ მესმის რატო ჰქვია "ერთი საფეხურით ზევით ასვლა" -ფიჯისთან ფრით კმაყოფილებას, როცა მათთან უფრო პრინციპული თამაში გვაქვს მოგებული...
საფრანგეთთან შედარებით ნაკლები ბალანსით წაგებაც ნუ აგვაეიფორიებს -(აქაოდა ზელანდიასაც ბევრით მოუგოვო) ყველა ჩახედულმა იცის რა განწყობაა ტიერ ერთებთან და დანარჩენებთან თამაშისას...

ერთი ვერ გამიგია, საფრანგეთის ნაკრები ერთ-ერთი ძლიერი გუნდია მსოფლიოში. ამ ქვეყნის ჩემპიონატში თამაშობს ჩვენი ნაკრების წევრთა 70%. ისინი ფრანგი მოთამაშეების დონის რომ არ იყვნონ ფრანგულ გუნდებში ვინ მიიწვევდა? ამიტომ ჩემის აზრით ჩვენი ნაკრები ფიჯისთვის და მაგის დონის გუნდებისთვის, თუნდაც იტალიისთვის არ უნდა იყოს ხელწამოსაკრავი გუნდი. ანუ რა გვაკლია სრული ბედნიერებისთვის?

ნამდვილად საქართველოს ეროვნული ნაკრების აქტივში ჩასათვლელი თამაშები იყო, მაგრამ არ შემიძლია ჩემი რამდენიმე კრიტიკული მოსაზრება არ გამოვთქვა. ვიქრობ მოთამაშეების სელექციაში ნეპოტიზნს და ფავორიტიზმს, თუ გამოვრიცხავდით, ბევრად უკეთეს შედეგს მივაღწევდით თუნდაც უკანასკნელ თამაშებში. 9 ნომერზე ლობჟანიძის და აფრასიძის დონის ტექნიკურად, ფიზიკურად და მენტალურად მომზადებული მოთამაშეები ჯერჯერობით არ გვყავს და აფრასიძის ტრამვის პირობებში ფიჯისთან ლობჟანიძის შეუცვლელად თამაში მაინც დიდ შეცდომად მიმაჩნია. რა ლოგიკით გყავდათ ალანია მარქაფაში ფიჯელებთან მატჩში? მადლობა ღმერთს, რომ არ გამოიყვანეთ, თორემ ისეთივე სირცხვილს ვჭამდით და მოთამაშესაც ღრმა ფსიქოლოგიურ ტრამვას მივაყენებდით ციკლოპური აღნაგობის ფიჯელებთან თამაშით, როგორც ეს მათიაშვილს დაემართა იმავე ფიჯელებთან ადრე გამართულ მატჩში. რითი შეიძლება აიხსნას ალანიას ფიჯელებთან მარქაფაში ყოფნა და საერთოდ ნაკრებში ყოფნა, თუ არა ნეპოტიზმი და ფავორიტიზმი? ვფიქრობ 9 ნომერზე ქართულ რაგბს აქვს რესურსი მესამე-მეოთხე ტექნიკურად, ფიზიკურად და მენტალურად ბევრად უფრო მომზადებული შემცვლელი წარადგინოს ეროვნულ ნაკრებში! რაც შეეხება 10 ნომერს, უდიდეს შეცდომად მიმაჩნია წლების განმავლობაში ლაშა მალაღურაძის არა სათანადოდ გამოყენება ამ პოზიციაზე. ვფიქრობ, მიუხედავად მისი ასაკისა, შეცდომაა ის, რომ მალაღურაძე არ იყო გამოძახებული "შავ ლომში", რაც მას გაუორმაგებდა მოტივაციას შესულიყო ფორმაში და დაბრუნებულიყო ნაკრებში. ლაშას ძლიერი ფეხი, რომელიც მუდმივად მოგვაგებინებდა 60-70 მეტრით მოედანს და ასევე მისი ფიზიკური შესაძლებლობები აქტიურად ემუშვა შებოჭვებზე ის ოფციაა რასაც არ იყინებს ჩვენი ეროვნული ნაკრების სამწვრთნელო შტაბი. რამდენადაც ჩემთვის ცნობილია "კრასნი იარის" კლუბმა კონტრაქტის გაგრძელებაზე მხოლოდ იმიტომ უთხრა ლაშას უარი, რომ მან უარი არ თქვა საქართველოს ნაკრებში თამაშის შესაძლებლობაზე, რაც ასევე მის დიდ პატრიოტიზმზე მიუთითებს. არ მინდა ბევრისთვის ცნობილი ნეპოტიზმის და ფავორიტიზმის სხვა მაგალითები მოვიყვანო და ამით ზედმეტი აჟიოტაჟი შემოვიტანო ჩვენს ეროვნულ ნაკრებში, მაგრამ უმორჩილესად გთხოვთ სამწვრთნელო შტაბს; ებრძოლეთ ამ მავნე სენს თქვენს პროფესიულ საქმინობაში და ეს კიდევ უფრო მეტ წარმატებას მოგიტანთ როგორც თქვენ, ისე საქართველოს ეროვნულ ნაკრებს რაგბში ! ! !

სამწუხაროდ არსადაც არ ავსულვართ.
ვართ ზუსტად იქ, სადაც ვიყავით 20 წლის წინ - ვუგებდით რუსებსა და ესპანელებს და "ღირსეულად" ვნადგურდებოდით გრანდებთან.