საქართველოს ნაკრების პირველხაზელი ზურაბ ჟვანია ფოთის სარაგბო სკოლის აღზრდილია. მერე კარიერა ქუთაისის "აიაში" განაგრძო. სწრაფი, მოუხელთებელი, შერკინებაში საკმაოდ მყარად მდგომი მალე მოექცა სპეციალისტების ყურადღების არეში. სამი წლის წინათ კი საფრანგეთის ერთ-ერთმა უძლიერესმა კლუბმა "სტად ფრანსემ" მიიწვია და პირველი წელიწადი სათადარიგო გუნდში გაატარა.
იმ პერიოდში "სტად ფრანსეს" მცირე ფინანსური კრიზისი ჰქონდა. კლუბს ახალი პრეზიდენტი ჩაუდგა სათავეში და პარიზელები ნელ-ნელა იბრუნებდნენ ოდინდელ დიდებას.
დღესდღეობით ჩვენებურის გუნდი 50 ქულით საფრანგეთის ჩემპიონატის ლიდერია და ზურაბ ჟვანია მისი სრულფასოვანი წევრია. მეტიც, რამდენიმე კვირის წინათ ის
საკლუბო და სანაკრებო ამბებზე სასაუბროდ ზურაბ ჟვანიას საფრანგეთში დავუკავშირდით.
- ბოლო ორი თვის განმავლობაში, შეიძლება ითქვას, რომ კარიერაში სერიოზული წინსვლა გქონდათ. თუმცა, ორი ლელოს გატანისა და ტურის სიმბოლურ ნაკრებში მოხვედრის შემდეგ, ძირითად შემადგენლობაში მომდევნო ტურში აღარ იყავით...
- ეს ჩვეულებრივი ამბავია. მწვრთნელები ხშირად მიმართავენ როტაციას. ბოლო თამაშებში მართლაც კარგად გავისარჯე. გუნდის თავკაცები კმაყოფილნი არიან. პრეზიდენტიც შემხვდა მატჩის შემდეგ და მომილოცა.
- ისეთი შთაბეჭდილება რჩება, თითქოს თქვენ მიერ გატანილი ლელოები თანაგუნდელებს განსაკუთრებით უხარიათ. რაღაც სხვანაირ, განსაკუთრებულ დამოკიდებულებას იჩენენ...
- ძალიან მეგობრული გუნდია. ყველასთან კარგი ურთიერთობა მაქვს. თან ისე გამოვიდა, რომ ორივე ლელო პრემიალური ქულის მომტანი გამოდგა. ამიტომაც აღნიშნეს და მომილოცეს განსაკუთრებით.
შეიძლება ითქვას, რომ მიეჩვივნენ ჩემს ლელოებს. ბოლო მატჩში მეტოქის ჩათვლის მოედანში არ შემიღწევია და თამაშის მერე, ცხადია, ხუმრობით, კლუბის პრეზიდენტმა მითხრა, როგორ მოხდა, ლელო რომ ვერ გაიტანეო.
- ფრანგი კომენტატორები ხშირად ხაზგასმით აღნიშნავენ თქვენს აქტიურ თამაშს...
- დიახ, თან ზურაბის თქმა უჭირთ და "ზუზუს" მეძახიან. ცხადია, ეს ყველაფერი სასიამოვნოა, მაგრამ ჯერ ყველაფერი კიდევ წინ მაქვს. კლუბმა ახლახან ახალი ოთხწლიანი კონტრაქტი გამიფორმა. უფრო სწორად, 2+2 სისტემით ხელშეკრულებას მოვაწერე ხელი.
- "ჩელენჯ კაპის" გათამაშების ჯგუფური ტურნირის ბოლოსწინა ტურის მატჩში "ბუქარესტთან" შერკინების კვაჭის პოზიციაზე ითამაშეთ. ხმები დადიოდა, რომ საქართველოს ნაკრებშიც ამ პოზიციაზე გადაყვანას გიპირებდნენ...
- არა, შერკინების ბურჯი ვარ და ახლა ჩემს ასაკში პოზიციის გამოცვლა არ იქნება სწორი. მეტიც, ვფიქრობ, შეუძლებელია. უბრალოდ, შერკინების კვაჭადაც შემიძლია თამაში, ბურთს დერეფანში ნორმალურად ვაგდებ. კლუბის ძირითადი კვაჭი დაშავებულია და მთხოვეს მის ადგილზე ამჯერად მე მეთამაშა. ნაკრებზეც იგივეს ვიტყვი. თუ ჩვენს ეროვნულ გუნდს დაჭირდება, შერკინების კვაჭადაც ვითამაშებ.
- წლეულს საქართველოს ნაკრები მეოთხედ იასპარეზებს მსოფლიოს თასზე. როგორ ფიქრობთ, რა შედეგის ჩვენება შეუძლია ჩვენს ეროვნულ გუნდს ინგლისში?
- მართალია მსოფლიოს თასზე თამაშის უფლება თითქოს იოლად მოვიპოვეთ, მაგრამ მარტო ის, რომ პლანეტის საუკეთესო გუნდებს შორის ვართ, უკვე დიდი მიღწევაა. ინგლისში ჩვენი სამიზნე ტონგას ნაკრები იქნება. ყველაფერი უნდა ვიღონოთ, რომ ეს გუნდი დავამარცხოთ.
კიდევ ერთი მატჩი ნამიბიასთან დაპირისპირებისას უნდა მოვიგოთ, თუმცა იოლი არც ეს იქნება.
არგენტინას ღირსეული წინააღმდეგობა უნდა გავუწიოთ. ეს გუნდი სერიოზულ პროგრესს განიცდის და მათთან მოგება ძალიან გაგვიჭირდება.
ახალი ზელანდიის ნაკრები სულ სხვა თემაა. ამ შეხვედრაში ყველაფერი უნდა ვანახოთ, რაც შეგვიძლია და რაგბობით ვისიამოვნოთ.
(იბეჭდება მცირე ცვლილებით)
ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"
