ზუსტად 20 წლის, 1999 წლის 17 ოქტომბერს, პირველად ფორმულა 1-ის ისტორიაში, რბოლა მალაიზიაში გაიმართა. თუმცა ახალ ტრასაზე მეტად ყველას მიხაილ შუმახერის დაბრუნება აინტერესებდა: 3 თვით ადრე "სილვერსტოუნში" ავარიისას შუმახერმა ფეხები მოიტეხა.
ამასთანავე, მალაიზიის რბოლა ბოლოსწინა იყო და ჩემპიონობის შანსს ერთდროულად 4 მრბოლელი ინარჩუნებდა: შუმახერის თანაგუნდელი და "ფერარის" ნომერ 1-ლი პილოტი ედი ირვინი, "მაკლარენ-მერსედესის" 2 პილოტი - დეივიდ კულჰარდი და მიკა ჰაკინენი, ჰაინც ჰარალდ ფრენცენი "ჰონდადან".
პოლ პოზიცია მიხაილ შუმახერმა მოიპოვა, რაც რბოლას უკვე უფრო მეტად საინტერესოს ხდიდა. ედი ირვინი მეორე
იყო, მესამე კი კულჰარდი გახდა. რეალურად, ყველაზე მეტი შანსები ედი ირვინსა და მიკა ჰაკინენს ჰქონდათ. კულჰარდი ჰაკინენს 14 ქულით ჩამორჩებოდა და უფრო მეტად, სწორედ თანაგუნდელის გაჩემპიონებაზე მუშაობდა. ფრენცენი ლიდერ ჰაკინენთან 12 ქულას აგებდა, თუმცა მას სხვაზე საზრუნავი არაფერი ჰქონდა. მისი თანაგუნდელი დეიმონ ჰილი მე-12 ადგილზე მიჩანჩალებდა. თან, გერმანელის მანქანა კვალიფიკაციის დროს გაფუჭდა, ჰანცენი იძულებული გახდა, სათადარიგო მანქანით ეასპარეზა და მხოლოდ მე-14 დრო აჩვენა. რბოლა კი მე-6 ადგილზე დაასრულა, თუმცა ეს ჩემპიონობისთვის ბრძოლიდან გამოთიშვას ნიშნავდა.
ყველაზე მთავარი მაინც შუმახერის პირველი ადგილი იყო, რაც ნიშნავდა, რომ გერმანელი მართლაც დაბრუნდა, თან ისე, თითქოს არც არსად წასულა. თუმცა, თავად შუმახერი ასე არ ფიქრობდა, რადგან იმ დროისთვის უკვე მეორე პილოტი იყო და მისი თანაგუნდელი ჩემპიონობისთვის იბრძოდა. ყველას ერთი კითხვა აწუხებდა: გაატარებდა კი შუმახერი ირვინს?!
მთელი რბოლის განმავლობაში 1-2 ადგილებს მუდმივად "ფერარის" პილოტები ინაწილებდნენ. ბოლო წრეებზე კი, შუმახერმა ირვინი გაატარა და რბოლა მოაგებინა. დასრულების შემდეგ ირვინმა ჰაკინენს 2 ქულით გაასწრო, ფინელი მალაიზიაში მე-3 ადგილზე გავიდა.
თუმცა, ყველაფერი ამით არ დასრულებულა. FIA-ს ტექნიკურმა დელეგატებმა განაცხადეს, რომ "ფერარის" მანქანებზე დეფლექტორები რეგლამენტის მიხედვით არ იყო განთავსებული და ორივე პილოტი რბოლიდან მოხსნილად ჩაითვალა. თუმცა, "ფერარიმ" გადაწყვეტილება გაასაჩივრა, ხოლო მოქმედმა ჩემპიონმა მიკა ჰაკინენმა განაცხადა, რომ ტიტულის ასე დაცვა არ სურდა. საბოლოოდ, სასამართლომ "ფერარი" გაამართლა და მრბოლელთა ქულები აღდგა. ძალიან ბევრი წერდა, რომ ეს გადაწყვეტილება საჩემპიონო ინტრიგის შესანარჩუნებლად იყო მიღებული და FIA-ში გადაწყვიტეს, რომ სასამართლო დავა წაეგოთ.
სეზონის ბოლო, "სუძუკას" ტრასაზე გასამართი რბოლის კვალიფიკაციაში ირვინისთვის ყველაფერი ცუდად, თუმცა არა კატასტროფულად დაიწყო. მართალია, თვითონ მე-5 იყო რბოლის წინ, თუმცა პოლ პოზიცია მიხაილ შუმახერმა მოიპოვა და ჩრდილოირლანდიელსაც თანაგუნდელის იმედი ჰქონდა. თუმცა, იმედები სტარტზევე დაეკარგა, როცა ჰაკინენმა შესანიშნავად დაძრა მანქანა, შუმახერი შეცდა და პირველივე მოსახვევიდან რბოლას სათავეში ფინელი ჩაუდგა.
რბოლის ბოლომდე ბევრი არაფერი შეცვლილა. ირვინმა რამდენიმე შეცდომა დაუშვა და ჰაკინენს ბოლოს 1 წუთზე მეტით ჩამორჩა. შუმახერს არც კი ჰქონია შანსი თანაგუნდელის დახმარებისა, რადგან ირვინი ძალიან უკან იყო. არადა, დასანანი ის არის, რომ შუმახერმა იაპონიის რბოლა მეორე ადგილზე დაასრულა, ირვინმა მე-3-ზე და საერთო ჩათვლაში ჰაკინენმა ირვინს 2 ქულით აჯობა. შუმახერის გამარჯვების შემთხვევაში, ჰაკინენი რომ მე-2 ადგილზე გასულიყო, ჩემპიონი ირვინი ხდებოდა, თუმცა შუმახერის შეცდომამ ირლანდიელს ჩემპიონობა დააკარგვინა.
აღნიშნული სეზონის შემდეგ ირვინმა "ფერარი" დატოვა. შუმახერის პარტნიორი რუბენს ბარიკელო გახდა და მომდევნო 5 წლის განმავლობაში "ფერარი" უძლეველი გახდა. შუმახერმა ჩემპიონობა ზედიზედ 5-ჯერ მოიპოვა. ამ წლებში ბარიკელო ვიცე-ჩემპიონი 2-ჯერ გახდა, ერთხელ მე-3 პოზიციაზე გავიდა, ერთხელაც - მე-4-ზე.