დანა უაითმა მერაბ დვალიშვილის მორიგი ბრძოლა დააანონსა. ამჯერად, ქართველის მოწინააღმდეგე, მის მიერ წარსულში უკვე დამარცხებული ყოფილი ჩემპიონი - შონ ომალი იქნება. შონ ომალის უკანასკნელი მოწინააღმდეგე სწორედ მერაბი იყო, ვისთანაც იგი მსაჯების ერთსულოვანი გადაწყვეტილებით დამარცხდა. თავად დვალიშვილმა კი მასთან ქამრის მოპოვების შემდეგ, ტიტული უმარ ნურმაგომედოვთან წარმატებით დაიცვა და სამივე მსაჯის აზრით დაამარცხა დაღესტნელი. განვიხილოთ მათი პირველი შეხვედრა და გავიგოთ თუ რას გვასწავლის ეს ბრძოლა მერაბისა და შონის ძლიერი თუ სუსტი მხარეების შესახებ. პირველი რაუნდი ორივე მებრძოლმა საკმაო სიფრთხილით დაიწყო, რაც განპირობებული უნდა ყოფილიყო მერაბის მხრიდან გდების საფრთხისაგან, ხოლო ომალის მხრიდან ადრეული ნოკაუტის შესაძლებლობის გამო. ომალი ზემოთ აღნიშნული ფაქტორიდან გამომდინარე, ცდილობდა დისტანციის დაცვას, რის ფარგლებშიც რაუნდის პირველი ნახევარი უკანა ფეხზე გაატარა. ამან საგრძნობი უპირატესობა მიანიჭა ქართველს. ეს ტენდენცია ომალის ბრძოლის სტილში რამდენიმე ხარვეზს ქმნის. პირველ რიგში, მოჭიდავესთან ბრძოლის შემთხვევაში, ამერიკელს უკან დახევის დროს უჭირს ეფექტური თავდასხმების განხორციელება, ვინაიდან და რადგანაც კრივის ან კიკბოქსინგის კომბინაციების დროს მოწინააღმდეგე დაუცველი რჩება ფეხში შესვლისა და გდებისაგან. ეს გდებები კიდევ უფრო მარტივია, როდესაც ომალი ან უკან იხევს ან გალიასთანაა მიბჯენილი. დაახლოებით ამ სცენარით დამარცხდა ის მერაბთან.
მერაბის სტრატეგია მუდმივი წნეხითა და წინსვლით ხასიათდება, ის უფრო ეფექტურად ახერხებდა დისტანციის შემოკლებას, ვიდრე მისი მოწინააღმდეგე თავდაცვას. ყოველ შემთვევაში ამ პროცესში წინ ის მიდიოდა, ხოლო შონს უკან დახევას აიძულებდა. სწორედ ამ წინსვლის დროს მოახერხა მან ამერიკელის დაგდება, მისი დაზიანება და კონტროლის დროის მოპოვებაც. მერაბისა და ომალის ბრძოლის მეორე რაუნდი,იმდროინდელმა კონტენდერმა კიდევ უფრო დიდი უპირატესობით მოიგო. მან გდება რაუნდის დასაწყისში, ამჯერად კომბინაციათა გაცვლის დროს შემოგვთავაზა დარჩენილი დროის განმავლობაში კი მოწინააღმდეგეს ფეხზე ადგომის საშუალება არ მისცა. აქ ჩანს "შუგას" ბრძოლის სტილის კიდევ ერთი ხარვეზი. ის ზედმეტად მარტივადაა კონტროლირებადი მიწაზე და ძალიან უჭირს ფეხზე ადგომა. ანალოგიურ ვითარებაში დააგდო ის მეორე რაუნდში პიოტრ იანმაც და ანალოგიურადვე შეუშალა ხელი ფეხზე ამდგარიყო. როგორც ვხედავთ შონი დაუცველია გდებებისგან გალიასთან, აგრეთვე უკან დახევის და კომბინაციათა გაცვლების დროს, ხოლო როცა ის ძირსაა კარგ გრეპლერთან, მას უჭირს ფეხზე წამოდგომა. მიუხედავად ამისა ომალის გრეპლინგი საკმარისად კარგია რომ გადაურჩეს საბმიშენს(ამ შემთხვევაში გილიოტინის არაერთ მცდელობას მერაბისაგან), თუმცა არც თვითონ მერაბი გამოირჩევა ბრძოლის დროზე ადრე დასრულების სურვილით, ის ეფექტურად იყენებს საკუთარ უპირატესობას სუნთქვისა და ძალების მალე აღდგენის მხრივ. მისი მიზანი ისიც კი არაა, რომ დაასრულოს ყველა გდება, არ ცდილობს დაანოკაუტოს მოწინააღმდეგე ერთი დარტყმით ან იპოვოს მახრჩობელა ილეთი, არამედ მისი მიზანია, რომ დაღალოს ოპონენტი მუდმივი წინსვლით, გდების მცდელობებითა და წნეხით, მიიყვანოს ბრძოლა საჩემპიონო რაუნდებამდე, სადაც თვითონ ანალოგიური ზეწოლით გაანადგურებს უკვე დაღლილ ნებისმიერ მებრძოლს. ეს მიდგომა შედეგიანი აღმოჩნდა, მით უმეტეს ხუთრაუნდიან შერკინებებში, როგორც ომალისთან, ისე იანთან და ნურმაგომედოვთან.
დაღლისაგან გამოწვეული განსხვავება, მებრძოლთა აქტიურობებს შორის პირველად სწორედ მესამე რაუნდში ვლინდება, ეს რაუნდი საინტერესოა იმითაც, რომ ის, ორი მსაჯის აზრით, იმჟამინდელმა ჩემპიონმა მოიგო. რემატჩისთვის პროგნოზის გასაკეთებლად სწორედ ამ რაუნდის განხილვაა ყველაზე მნიშვნელოვანი. ამჯერად შონი ეფექტურად იცავდა გდებებს და თითქოს იპოვა კიდეც მერაბის რითმი, რის შედეგადაც მან მოახერხა რამდენიმე გაცვლაში უპირატესობის მოპოვება და ქართველის დაზიანება კომბინაციებით. ამის მიუხედავად, ომალის რაუნდი ერთსულოვანი გადაწყვეტილებით არ მოუგია, რადგან მიუხედავად გარკვეული წარმატებისა, მერაბმა მას საბოლოო ჯამში მეტი დარტყმა გაუტარა მეტი აქტიურობისა და წინსვლის გამო. ეს რაუნდი გვაჩვენებს, რომ მიუხედავად ამერიკელის გაუმჯობესებული დაცვისა, ის უბრალოდ ვერ "დაეწია" ქართველს. სავარაუდოა, რომ ქამრის ყოფილი მფლობელი ტიტულის დასაბრუნებლად ბრძოლის სწორედ ამ ასპექტზე იმუშავებს, თუმცა საინტერესოა რამდენად საკმარისი იქნება ეს მერაბის დასამარცხებლად, გამომდინარე სწორედ ამ მესამე რაუნდიდან. მითუმეტეს, თუ განვიხილავთ, რომ ომალის მოუწევს თავი ჭიდაობისგან კონსისტენტური წარმატებით 25 წუთის განმავლობაში დაიცვას, მეტად საინტერესო ხდება თუ რამდენად მოახერხებს ის საჩემპიონო რაუნდებში თავდასხმას. თუმცა საგულისხმოა, რომ ომალი საკუთარი ძლიერი მხარეებიდან და ბრძოლის სტილიდან გამომდინარე, სავარაუდოდ გეგმავს კიდეც, რომ ბრძოლა დროზე ადრე დაასრულოს. ისევ და ისევ, როგორც ამ მესამე რაუნდში ვიხილეთ, მერაბი საკმაოდ გამძლე აღმოჩნდა ზიანისადმი და მისი დანოკაუტება სულაც არ არის ადვილი - ომალისთვისაც კი.
მეოთხე რაუნდი განვითარდა მსგავსად პირველისა და მეორისა. მერაბმა მარტივად მოახერხა უკვე დაღლილი ომალის პარტერში გადაყვანა, სადაც მან დარჩენილი რაუნდის განმავლობაში აკონტროლა ამერიკელი. არაფერია განსაკუთრებული, რაც პირველი ორი რაუნდის განხილვის დროს არ გვიხსენებია. ხოლო მეხუთე რაუნდი, რაღაც მხრივ წააგავდა მესამეს, მიუხედავად იმისა, რომ მერაბმა ომალის ძირს გადაყვანა მოახერხა, მან შეძლო ფეხზე წამოდგომა და გაცვლების დროს რამდენიმე ეფექტური დარტყმის გატარება. ეს უკანასკნელი რაუნდი, სამივე მსაჯის გადაწყვეტილებით მოიგო ამერიკელმა. საბოლოო ჯამში მერაბმა პირველ შერკინებაში მსაჯების ერთსულოვანი გადაწყვეტილებით გაიმარჯვა. საინტერესო იქნება მებრძოლთა ხელახალი შეხვედრა. როგორც შონმა განაცხადა პირველი ბრძოლისათვის მოსამზადებელ პერიოდში მან დაიზიანა მენჯი, რაც ხელს უშლიდა მას ჭიდაობაში. საინტერესოა როგორ პერფორმანსს გვანახებს ის ოპერაციისა და რეაბილიტაციის შემდეგ შეცვლილი ბრძოლის სტილითა და სტრატეგიით, და რამდენად საკმარისი იქნება ამ სტილსა და სტრატეგიაში შეტანილი ცვლილებები მერაბის დასამარცხებლად.
ვიხილავთ თუ არა ანალოგიურ შედეგს? იქნება თუ არა ომალი რადიკალურად განსხვავებული, თუ დაამარცხებს მას მერაბი კიდევ უფრო დომინანტურად? ამ შეკითხვებს პასუხი ჩვენი დროით 8 ივნისს, ნიუ იორკში გაეცემა.
სპეციალურად საიტისთვის მოამზადა ილია ქევხიშვილმა
თოფურია VS ცარუკიანი - ერთი პირობით!
ჩემპიონის ახალი გამოწვევა - რა ელოდება თოფურიას UFC-ის მსუბუქ წონით კატეგორიაში
