საიტმა m-1global.com-მა ქართველ მებრძოლთან ინტერვიუ გამოაქვეყნა, სადაც გუგენაშვილი ტრავმასა და რინგზე დაბრუნების ვადებზე საუბრობს.
- შენი ტრავმის შესახებ ცნობა უღრუბლო ცაზე მეხის გავარდნას ჰგავდა. იქნებ გეთქვა საკუთარი ფანატებისთვის, ასეთი რა დაგემართა?
- ძალიან დავღონდი, როდესაც
- ექიმების პროგნოზი როგორია, როდის შეძლებ რინგზე დაბრუნებას?
- ახლა მკურნალობის კურსს ვიტარებ, რომელშიც სახსარში ნემსის გაკეთებაც შედის. ეს ათ დღეზე მეტხანს გასტანს, შემდეგ კი კიდევ ორი-სამი კვირა სხვა პროცედურებსა და ფიზიოთერაპიას მოუნდება. საუკეთესო შემთხვევაში, თუკი ოპერაცია არ დამჭირდა, ერთ თვეში დავბრუნდები. არადა, ძალიან მინდა მწყობრში რაც შეიძლება სწრაფად ჩავდგე.
- სანამ ვარჯიშის საშუალება არ გექნება, რას გააკეთებ? უწინდელი ბრძოლების ჩანაწერებს გადაავლებ თვალს და ფორმის შესანარჩუნებლად მსუბუქი ვარჯიშებით შემოიფარგლები?
- ვიდეოჩანაწერების ყურება ისედაც ჩემი სავარჯიშო პროცესის ნაწილია, ამიტომ ამას არც ახლა შევწყვეტ. ფაქტია, ცალ ხელს ჭიდაობასა და დარტყმების სპარინგში ვერ გავავარჯიშებ. ერთი სიტყვით, ყველაფრის გაკეთებას შევძლებ, რაშიც ტრავმირებული ხელის გამოყენება არ დამჭირდება.
- როდის შეძლებენ ფანატები შენს ხილვას რინგზე? ეს ამ წელსვე მოხდება?
- კარგი იქნებოდა ტერმინატორივით, ხელად შემეძლოს ტრავმის აღმოფხვრა, როგორც ამას ფილმში აკეთებს... თუკი ექიმების პროგნოზს ვენდობით, მწყობრში ერთი-ორი თვის შემდეგ ვიქნები, აგვისტოს ბოლოსთვის კი ბრძოლაც შემეძლება.
იმედი მაქვს, ყველაფერი ასეც იქნება და ტიტულის დაცვას საშემოდგომოდ მაინც შევძლებ. სად და როდის - ეს "მ-1 გლობალის" ხელმძღვანელობის გადასაწყვეტია. ახლა მთავარი, რაზეც მუდმივად ვფიქრობ, სწრაფად გამოჯანმრთელება და ვარჯიშის განახლებაა.
- იმედი გაქვს, რომ გამოჯანმრთელების შემდეგ პეტ ბენეტს შეხვდები?
- აუცილებლად! ბენეტს ჩემი ქამრის მითვისება სურს, მაგრამ მე მის დათმობას არ ვაპირებ.
- არადა, ჩრდილოეთ ამერიკის კონტინენტზე სადებიუტო ბრძოლისთვის დიდი ენთუზიაზმით ემზადებოდი. მიგაჩნია, რომ ტურნირში მონაწილეობაზე უარით საკუთარი გულშემატკივრები და ქვეყანა დააღალატე?
- მე ბრძოლაზე უარი ჩემი ნებით არ მითქვამს. მე ტრავმა მაქვს და უნდა მოვირჩინო. იმედი მაქვს, რომ ჩემი შემდეგი ბრძოლა მალევე შედგება.
ძალიან მახარებდა ამერიკაში ბრძოლის გამართვის შესაძლებლობა, ისევე, როგორც ჩემ ქართველ და უკრაინელ ქომაგებს, მაგრამ ტრავმისგან არავინაა დაზღვეული. ეს ყველაფერი კი მხოლოდ იმას ნიშნავს, რომ ჩემი დებიუტი ამერიკაში მოგვიანებით, მაგრამ მაინც შედგება.
- ბოლოს, ხომ არაფერს ეტყვი შენს გულშემატკივრებსა და თანამემამულეებს?
- გულს ნუ გაიტეხთ, ყველაფერი კარგად იქნება და სულ მალე დავბრუნდები! ძალიან დიდი მადლობა მხარდაჭერისთვის!