ვერცხლის მედლები მოიპოვეს ვახტაგ ჩიდრაშვილმა (57), ნიკო კუციამ (82), ნოდარ მეტრეველმა (+100); ბრინჯაოსი - უშანგი კუზანაშვილმა (62), კახა მამულაშვილმა (74), ლაშა გურულმა (100).
ქართველი სამბისტებისგან წარმატებებს მიჩვეულნი ვართ და მათგან მედლები ამ შეჯიბრებაზეც მოსალოდნელი იყო.
ნაკრების მთავარმა მწვრთნელმა ჯონდო მუზაშვილმა ეს მოლოდინი კონტინენტის ჩემპიონატის წინ "ლელოსთან" ინტერვიუშიც დაადასტურა. მწვრთნელს ამჯერად შედეგების შეფასება ვთხოვეთ.
- მიუხედავად იმისა, რომ ევროპის ჩემპიონატზე 6 პრიზიორი გაგიხდათ, თუ ელოდით, რომ ოქროს
- ვერ წარმომედგინა, თუ შინ ოქროს მედლის გარეშე დავბრუნდებოდით. მეტიც, რამდენიმე ფალავნისგან ველოდი ჩემპიონობას.
გულდასაწყვეტია, რომ სამი ფინალური პაექრობა წააგეს ჩვენმა სამბისტებმა. განსაკუთრებით, ვახტანგ ჩიდრაშვილის (57 კგ) მარცხი უნდა აღვნიშნო. იგი შეხვედრას იგებდა, ბოლო წამებში გადაწყვიტა დროის გაყვანა და მოწინააღმდეგის (ბელორუსი არიფ ბაგიროვი) ილეთზე მოჰყვა.
ნოდარ მეტრეველმა (+100 კგ) კი ფინალამდე მართლაც უძლიერეს და ტიტულოვან რუს და ბელორუს სამბისტებს დამაჯერებლად მოუგო. მეტრეველი ფინალს ბულგარელ ილიევთანაც იგებდა, მაგრამ მაინც დამარცხდა.
ნიკო კუციას (82 კგ) ოქროს მედლის გარეშე დარჩენა კი დიდწილად მსაჯების სინდისზეა. მისი მეტოქე რუსი პოლიანსკოვი იყო.
მოგეხსენებათ, ჩვენამდე ახალგაზრდების ევროპის ჩემპიონატში საქართველოს ნაკრებმა გუნდური შედეგით აჯობა რუსეთს და უფროსებში იმავეს აღარ დაუშვებდნენ. ამასთან, ყველაფრის არბიტრებზე გადაბრალებასაც არ ვცდილობ. სპორტსმენებს აშკარად მეტი შეეძლოთ, ზოგიერთმა ისეთი შეხვედრა დათმო, რომ თავადაც ვერ ხსნიდნენ მიზეზს და არენიდან გამოსულები თვალებში ვერ მიყურებდნენ.
- ჩემპიონები რომ ვერ გახდნენ, უშანგი კუზანაშვილი (62) წონის გამოცვლამ, ნოდარ მეტრეველი კი ტრავმის შემდეგ საშეჯიბრებო პრაქტიკის უქონლობამ ხომ არ დააღალატა?
- მეტრეველის შემთხვევაში, შესაძლოა, ასეც იყო, მაგრამ ვერც იმას ვიტყვი, თითქოს საშეჯიბრებო პრაქტიკა ჩვენი ნაკრების სხვა წევრებს ჭარბად ჰქონდათ. სამბოში წამყვანი ქვეყნები რუსეთი და ბელორუსია.
ისინი სეზონის განმავლობაში ძალიან ხშირად ატარებენ ერთობლივ ან ამ სახეობაში ძლიერ ქვეყნების ნაკრებებთან ერთად შეკრებებს. დადიან ერთმანეთთან შეჯიბრებებზე. ეს ყოველივე ჩვენ გვაკლია.
მაგალითად, ძიუდოს ნაკრები დადის შეკრებებზე ისეთ ქვეყნებში, სადაც ეს სახეობა უმაღლეს დონეზეა განვითარებული და შედეგსაც სასურველს იღებს.
იგივე ჩვენც რომ შეგვეძლოს, შედეგები უკეთესი გვექნებოდა უმნიშვნელოვანეს შეჯიბრებებზე. წლეულს მსოფლიოს ჩემპიონატის წინ ვგეგმავთ მინსკში ერთობლივ საწვრთნელ შეკრებას, რაც უდავოდ წაგვადგება.
- უმედლოდ დარჩენილთაგან რომლის ხელმოცარვა იყო უფრო დასანანი?
- პაატა ღვინიაშვილის (90), რომელიც არათუ მედლის, პირდაპირ ჩემპიონობის კანდიდატი გახლდათ. იგი ძალიან კარგ ფორმაში შეხვდა კონტინენტის ჩემპიონატს. პაატა ფინალში გადამსვლელში უმნიშვნელო უპირატესობით დამარცხდა რუს რუმიანცევთან, რომელიც შემდეგ ოქროს მედალს დაეუფლა.
სამწუხაროდ, ამ მარცხის გამო ფსიქოლოგიურად ვეღარ განეწყო ბრინჯაოს მედლისთვის საბრძოლველად და საბოლოოდ მეხუთეზე დარჩა. წარმოუდგენლად მიმაჩნდა ლევან ნახუცრიშვილის (68) ხელმოცარვა.
ის გამოცდილი სამბისტია და თითქმის არსად უმედლოდ არ რჩება, მაგრამ აქ სხვაგვარად მოხდა. საერთოდ, ჩვენებიდან, ვინც უმედლოდ დარჩა, საწყის ეტაპზე არავის წაუგია, ყველა ფინალში გადასასვლელ შეხვედრებში დამარცხდა.
- მსოფლიოს ჩემპიონატამდე შეკრება უცხოეთში ან საერთაშორისო ტურნირებში მონაწილეობა თუ იგეგმება?
- იგეგმება ერთობლივ წვრთნებზე ჩვენი მონაწილეობა მინსკში. მსოფლიოს ჩემპიონატის წინ გროზნოში ასლახანოვის სახელობის საკმაოდ წარმომადგენლობით ტურნირზეც გამოვალთ. შევეცდებით, ყველა ეტაპი მაქსიმალურად ნაყოფიერად გამოვიყენოთ და მსოფლიოს ჩემპიონატზე გაცილებით უკეთესი შედეგი ვაჩვენოთ.
ყოველდღიური სპორტული გაზეთი "ლელო"